Izba Przejęć
Agnieszka Paciorkiewicz-Dubicka
Cisza, która zapraszała o tej porze do jej pokoju, nie wróżyła nic dobrego. Uchyliłam delikatnie drzwi i zobaczyłam biały puch, który był już niemal wszędzie, wirował spokojnie na tle okna, za którym budził się niespokojnie dzień, i nic sobie z tego nie robiąc, osiadał na niej, na meblach, na podłodze. A ona siedziała na krześle jak na tronie dokładnie pośrodku wielkiego pokoju i rozsiewała ten puch, rwąc gazę na drobniutkie kawałki i chichrając się, zdmuchiwała je radośnie ze swych dłoni.
Zdaniem pierwszej osoby, która przeczytała rękopis, jest to opowieść o międzyludzkim miłowaniu, szczególnie w momentach ostatecznych pożegnań, oraz przede wszystkim o tym, by niezmiennie czuć i zawsze pamiętać.
Informacje dodatkowe o Izba Przejęć:
Wydawnictwo: Poligraf
Data wydania: 2023-11-28
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 90
Kup książkę Izba Przejęć
Zobacz także
Izba Przejęć - opinie o książce
Przeczytane:2025-02-09, Przeczytałam,
Opowiadania ,,Izba przejęć" jakich do tej pory nie było, tak opisałabym literacki debiut Agnieszki Paciorkiewicz - Dubickiej.
Krótki utwór mający zaledwie 90 stron to przejmujące, lekko filozoficzne opowiadania ze specyficznym chwytem kompozycyjnym. Poetycki styl narracji, interesująca warstwa językowa z niezwykłą intensywnością nadają im zarysowaną fabułę. Pełne sugestii, przemyśleń i spostrzeżeń z pogranicza dramatu z wyraźnie zaznaczonymi symbolami. Mocno jednak rezonują z rzeczywistością, gdzie głoska po głosce również z fragmentami na prawie pustej stronie szukamy odpowiedzi, dokąd zmierzają te historie. Nie do końca wszystkie zrozumiałam, ale dostrzegalnie czuć, jaką drogę przechodzi obserwatorka, w równym stopniu frapująca co niejasna. Może o to w tym chodzi, by zobaczyć oryginalne i bardzo nietypowe spojrzenie na otaczający nas świat, i zachowania ludzi w różnych sytuacjach. Na ludzkie dramaty, choroby, rozpacz, obojętność, pożegnania i poszukiwania miłości. A także na śmierć, która rozsiada się tuż obok oraz drobne gesty, które czynią życie lepszym i dają całą gamę wspomnień.
Jest jedna rzecz, której mi osobiście zabrakło, tytułu opowiadań albo chociaż jakiegoś symbolu, znaczka, czy nawet pustej kartki, by było wiadomo, gdzie jest koniec, a gdzie początek.
Jeśli chcesz odetchnąć od współczesnych książek to opowiadania te, gdzie wciągająco i świadomie użyte są słowa, będą idealną odskocznią.