Hrabia Monte Christo. Część 2.
Aleksander Dumas

Nienawiść to uczucie tak silne, gwałtowne i wyniszczające, że tylko człowiek o niezwykle odpornej psychice jest w stanie odeprzeć jego zgubne skutki. Natomiast, jeśli w parze z nią idzie zemsta tylko jej dopełnienie może wyzwolić takiego osobnika z trwania w bolesnej przeszłości. Ale czy na pewno owa zemsta będzie w stanie zapewnić spokój duszy nieszczęśnika?

Edmund nie przebierał w środkach by doprowadzić do końca to, co z takim rozmysłem zaplanował. Był jak wąż - skuteczny i zarazem niebezpieczny. Wślizgiwał się niepostrzeżenie w życie swoich nieprzyjaciół i rozpoczynał swoisty ,,taniec śmierci". Hrabia potrafił czarować i to w dosłownym znaczeniu tego słowa. Każde spotkanie tym niezwykłym mężczyzną uruchamiało ciąg wydarzeń, które pociągały za sobą kolejne i tak do końca - pytanie tylko, czyjego? Czy Monte Christo Christo dopełni złożonej sobie przysięgi i doprowadzi do upadku wszystkich tych, którzy przyczynili się do jego dramatu?

Druga część przygód Edmunda Dantesa w niczym nie odstaje od pierwszej, pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że jest lepsza, ponieważ właśnie tutaj czytelnik ma czytelny obraz tego, kim naprawdę stał się niewinny marynarz z pierwszej części. Ta swoista wędrówka po umyśle Monte Christa sprawia, że człowiek zaczyna się dostrzegać kunszt pisarski Alexandra Dumasa, który stworzył tak niesamowitą i złożoną postać - z jednej strony człowieka troskliwego i szlachetnego, a z drugiej anioła śmierci.

Bardzo podobało mi się rozwinięcie historii Maksymiliana i Valentine, którzy pomimo piętrzących się na ich drodze przeszkód postawili wszystko na jedną kartę i zdecydowali sprzeniewierzyć się świętemu słowu pana de Villefort oraz ukazanie w wyraźniejszym świetle pana Noitiere, który okazał się - mimo paraliżu całego ciała - niezwykle szwarnym staruszkiem. Z niemałą przyjemnością obserwowałam, jak ten pokonany przez własne ciało mężczyzna staje do walki z własnym synem o szczęście wnuczki.

Samo zakończenie powieści było po prostu idealne i dokładnie takie, jakiego się spodziewałam - oczywiście nic nie powstrzymuje odbiorców przed dopowiedzeniem sobie tego, co nie zostało zapisane.

Po raz kolejny nie mogę nie zachwycić się okładką, która jest po prostu cudowna i jak nic innego wprowadza w świat ,,płaszcza i szpady".

Dzięki przeczytaniu całości dostrzegłam też jak bardzo różni się wersja filmowa od książkowej (umiem rozróżnić ekranizację od adaptacji, spokojnie). Najbardziej urzekła mnie ta z Jimem Caviezelem w roli głównej (z roku 2002) i chociaż wiem, jak naprawdę przedstawia się cała historia, to adaptacja ta nie straci ani trochę w moich oczach, a Edmund i Fernand na zawsze będą mieli twarze Cavieziela i Guy'a Pearce'a.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W drugiej części ,,Hrabiego Monte Christo" Edward Dantes nadal skrupulatnie realizuje plan zemsty na wrogach, którzy skazali go niesłusznie na wieloletnie więzienie. Zbliża się do Alberta de Morcerf, syna Mercedes i Fernanda oraz przyjaciela Alberta-Franza d'Epinay, który ma się ożenić z córką prokuratora de Villeforta-Valentine. Albert w zamian za pomoc udzieloną mu w Rzymie, gdy został porwany przez złoczyńców, wprowadza hrabiego Monte Christo do paryskiego środowiska wyższych sfer, a ten dzięki różnym zabiegom szybko zyskuje sympatię i podziw. Dziewiętnastoletnia Valentine zakochana z wzajemnością w Maksymilianie Morrelu, kapitanie spahisów nie wyobraża sobie, by mogła wyjść za mąż za Alberta. Jej dziadek Noirtier też jest przeciwny temu mariażowi, bo ojciec Franza był jego zaciekłym wrogiem politycznym. Starszy pan choć jest sparaliżowany i nie może mówić stara się pomóc wnuczce. Kocha Valentine, ale zamierza ją wydziedziczyć, bo jest przekonany, że wtedy Franz nie ożeni się z dziewczyną. Żona de Villeforta, macocha Valentine zainspirowana przez hrabiego Monte Christo działaniem substancji roślinnych próbuje otruć dziewczynę, by zapewnić majątek swojemu synowi. Monte Christo zbliża się także do rodziny bankiera Danglarsa i dzięki manipulacjom na giełdzie oraz różnym zabiegom coraz bardziej osacza bogacza i jego rodzinę. Stara się doprowadzić do bankructwa Danglarsa i ślubu jego córki Eugenii z Andreą Cavalcanti, byłym galernikiem wprowadzonym w tym celu na salony Paryża. Edmund Dantes w drugiej części powieści jest zupełnie innym bohaterem. Dzięki bogactwu i podróżom po świecie stał się wyrachowanym wielkim panem, który zachowuje się, jak ekscentryczny arystokrata. Żądza zemsty nadal jest silna w jego sercu i przesłania wszystko inne w jego życiu. Przez nią staje się bezwzględny, choć czasem ma jeszcze serdeczne odruchy i pomaga sprawdzonym przyjaciołom. W większości jednak jest bezwzględny i sarkastyczny. Aleksander Dumas doskonale odmalował życie ludzi w pierwszej połowie XIX wieku we Francji. Podobnie jak w pierwszej części wiele jest szybkich zwrotów akcji, intryg, zawiłych wątków, dopracowanych postaci. Język jest piękny, lekki, a przez to powieść pochłania się w szybkim tempie, choć liczy ponad sześćset stron. Wielka przyjemność czytania:) Polecam:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Drugi tom opowieści o Hrabim Monte Christo. Dumas wspaniale prowadzi akcję i rozwija poszczególne wątki. Są świetnie napisane. Czytelnik nie ma problemu z rozróżnieniem danych wątków, bohaterów. Są niesłychanie wyraziści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wielki minus za zakończenie. Część 2 zdecydowanie lepsza od pierwszej, co jest zrozumiałe - finał. Jednak spodziewałam się czegoś innego. Jestem zawiedziona.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dumas jest mistrzem w tym co robi. Napisał zdumiewającą historię Edmunda Dantesa. Chłpiec w wieku młodzieńczym zosstaje pojamny i osadzony w lochach więziennych w dniu zaręczyn, tuż przed ślubem. 14 lat zajeło mu wydostanie się na wolnośc. Miał wspaniałego nauczyciela, więźnia z sąsiedniej celi, który stał mu się drugim ojcem. Już nie chłopiec, ale jako mężczyzna staje oko w oko z wrogami , przyjaciółmi i ukochaną. Powoli , krok po kroku, mści się na tych którzy pozbawili go młodości.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"„Hrabia Monte Christo” to dzieło genialne i zachwycające pod każdym względem. Napisane pięknym językiem. Wspaniałe studium ludzkiej natury. To jedna z tych powieści, które po prostu trzeba przeczytać, gdyż mimo upływu lat od jej napisania, tematy i kwestie w niej poruszane są nadal tak samo żywe i aktualne. Czym jest człowieczeństwo? Co znaczy prawdziwie kochać? Jak cienka granica dzieli miłość od nienawiści? Jak wiele krzywd wyrządzić może ludzka żądza i egoizm? Na czym polega wiara? Jak daleko posunąć się można w akcie zemsty? I czy naprawdę przynosi ona ukojenie i spokój dla duszy?"

 

Cała recenzja na moim blogu, zapraszam:
http://magicznyswiatksiazki.pl/hrabia-monte-christo-aleksander-dumas-tom-12/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)