Intymna biografia Hanki Ordonówny na podstawie jej prywatnych zapisków i listów.
O romansie dziewczyny z proletariackiego domu i arystokraty ze wspaniałego rodu Tyszkiewiczów plotkował cały artystyczny świat. Za jej uwolnieniem z Pawiaka wstawił się osobiście u Hitlera sam włoski król Wiktor Emanuel. A jej wrażliwość na los dzieci kazała jej zorganizować akcję poszukiwania i ewakuowania z głębi Rosji polskich sierot wojennych.
Piosenkarka, tancerka, aktorka okresu międzywojennego. Nazywana "czarodziejką sceny". Nieprzemijającą sławę przyniosło jej wykonanie piosenki "Miłość ci wszystko wybaczy" z filmu "Szpieg w masce". Ordonka została legendą, którą sama wykreowała. W relacjach najbliższych pozostała zwyczajna i tajemnicza jednocześnie. Ale jaka była naprawdę ikona przedwojennej piosenki?
Anna Mieszkowska w 1995 roku przywiozła do Polski archiwum listów, notesów i zapisków Hanki Ordonówny. Potrzebowała jeszcze lat, aby dotrzeć do wielu dokumentów i ludzi. Na podstawie zebranego materiału powstała opowieść o kobiecie, która zawodowo miała nieomal wszystko, ale pragnęła tylko jednego - miłości, która wybaczy "kłamstwo i zdradę, i grzech".
Życie jest wielką próbą wartości człowieczej. Jestem szczęśliwa, że po 12 latach naszego małżeństwa witamy się z tą samą miłością, pewni tej samej przyjaźni i pełni szacunku dla siebie. To wiele, to bardzo wiele w dzisiejszych czasach, i to świadczy o człowieku na przyszłość!
Hanka Ordonówna do Michała Tyszkiewicza
Ordonka zmieniła styl - metaliczna, błyszcząca, świetna, gorączkowa, triumfalna, napięta w ciągłym zrywie apoteozy - ogromny rajski ptak w jakieś "święto ptaka".
Tadeusz Boy-Żeleński
Ordonka na scenie była zjawiskowa. Wspaniała. Pamiętam tylko, że jeśli program takiego koncertu przewidywał, powiedzmy, 15 utworów, ona bisowała 12 razy, rzadko mniej, ile jej tylko pozwoliły siły. Ludzie szaleli, bo te koncerty naprawdę były czymś, czego się nie zapomina.
Hanka Bielicka
Anna Mieszkowska - absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (obecnie Akademia Teatralna). Współpracuje z Archiwum Emigracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Od wielu lat zbiera dokumentację teatralną dotyczącą działalności polskich artystów poza krajem. Opublikowała między innymi: "Za dawno, za dobrze się znamy. Piosenki Mariana Hemara" (wspólnie z Władą Majewską, 1997), "Artyści emigracyjnej Melpomeny" (1998), "Matka dzieci Holocaustu. Historia Ireny Sendlerowej" (2004), drugie wydanie "Dzieci Ireny Sendlerowej" (2009), trzecie wydanie "Historia Ireny Sendlerowej" (2018), "Ja, kabareciarz. Marian Hemar od Lwowa do Londynu" (2005), "Była sobie piosenka. Gwiazdy kabaretu i emigracyjnej Melpomeny" ( 2006), "Jestem Járosy! Zawsze ten sam... " (2008), "Mistrzowie kabaretu" (2016), "Bodo wśród gwiazd" (2016).
Tłumaczenia jej książki o Irenie Sendlerowej ukazały się w Niemczech, Hiszpanii, Czechach, Izraelu, Stanach Zjednoczonych, Brazylii, we Włoszech i we Francji.
Na podstawie jej książki "Matka dzieci Holocaustu. Historia Ireny Sendlerowej" powstał film fabularny dla Hallmark Hall of Fame "The Courageous Heart of Irena Sendler" (w kinach polskich jako "Dzieci Ireny Sendlerowej"). Była także konsultantką dokumentalnego filmu Mary Skinner "In the Name of Their Mothers".
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2019-01-10
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 328
Język oryginału: polski
Bardzo słaba pozycja biograficzna. Autorka ograniczyła się prawie wyłącznie do cytowania listów i wspomnień o znakomitej pieśniarce, a wszystko w bardzo chaotyczny sposób. Właściwie można pominąć tę książkę i poszukać dzieła T.Wittlina na temat Hanki Ordonówny. Przykro mi w ten sposób oceniać biografię osoby, która zasłużyła na naprawdę dobrze opracowaną i z charyzmą napisaną książkę.
Grupa docelowa to osoby, które planują rozpoczęcie działalności, lub myślą nad zmianą branży, a dopiero zaczynają funkcjonować na rynku.Branże, w których...
Irena Sendlerowa całą wojnę pomagała Żydom. Organizowała przemycanie dzieci żydowskich z getta; umieszczała je w przybranych rodzinach, domach dziecka...
Przeczytane:2020-02-12, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2020,
Całkiem udana opowieść o niezwykłej kobiecie - Hance Ordonównie. Autorka skupiła się bardziej na jej karierze artystycznej, misji ratowania sierot powracających z Syberii, niż na bujnym życiu uczuciowym naszej przedwojennej gwiazdy (ja trochę żałuję). Na plus książki - bardzo dużo zdjęć, na minus - zbyt obszerne cytowanie przez autorkę prywatnych listów, pamiętników i artykułów prasowych. Niemniej jednak warto przeczytać. Polecam.