Szczera, zabawna, sentymentalna, zakulisowa...
Patriotyczne przemowy motywacyjne Bogdana Wenty, Michał Jurecki naśladujący klakiera, Mariusz Jurasik, który zaginął w Pałacu Prezydenckim, kucharz Sławek Szmal i wielka impreza z siatkarzami po odpadnięciu z turnieju olimpijskiego.
Kto mógł pokazać reprezentację piłkarzy ręcznych od kuchni lepiej niż jej kapitan? Grzegorz Tkaczyk opowiada o rewolucji, jaką przeszedł szczypiorniak w Polsce, zdradza kulisy zdobycia wicemistrzostwa świata i szuka przyczyn olimpijskiej porażki w Pekinie. Ale nie tylko.
W swojej opowieści prowadzi nas przez niebezpieczny warszawski Targówek lat 80., najlepszą ligę świata oraz wielkie mecze reprezentacji i Vive aż do najbardziej dramatycznego finału Ligi Mistrzów w historii.
Przez całą karierę ,,Młody" zawsze mówił to, co myślał. Tak samo jest w tej książce. Tkaczyk nie omija najtrudniejszych dla siebie tematów, po raz pierwszy opowiadając o rodzinnym dramacie, który sprawił, że mimo zakończenia kariery jego gra toczy się dalej.
***
Przez lata jako reprezentacja Polski rozegraliśmy wiele ważnych meczów nie tylko na boisku, ale też w związkowych korytarzach. Zanim osiągnęliśmy sukces, przebyliśmy długą drogę pełną awantur, absurdów i upokorzeń. Cieszę się, że ktoś wreszcie odsłonił kulisy walki złotego pokolenia polskiej kadry szczypiornistów o normalność.
- Bogdan Wenta
Pierwszy raz spotkaliśmy się na wakacjach w Grecji i od razu zostaliśmy kumplami. Mimo obowiązków utrzymujemy regularny kontakt. Grzesiek był świetnym zawodnikiem, przede wszystkim jest zaś fantastycznym człowiekiem.
- Robert Lewandowski
W reprezentacji szczypiornistów urzekło mnie to, że gdy Grzesiek jako kapitan mówił: ,,Wstajemy i idziemy do hotelu", nie było ani chwili zawahania, wszyscy wstawali i szli gęsiego. Tam naprawdę funkcjonowało hasło ,,jeden za wszystkich, wszyscy za jednego".
- Krzysztof Ignaczak
issuu.com/wydawnictwosqn/docs/tkaczyk_20issuu
Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania: 2017-11-22
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 288
Język oryginału: polski
Przeczytane:2018-05-20, Ocena: 3, Przeczytałem, 52 książki 2018,
Szczera, czasami zabawna, wpadająca w nuty sentymentalne opowieść szczypiornisty Grzegorza Tkaczyka. Z jej lektury obok uporu i ciężkiej pracy zapamiętam przede wszystkim obraz człowieka normalnego, umiejącego zmienić priorytety (kiedyś handball teraz rodzina).
Ważnym aspektem poruszanym w książce, są kulisty działania kadry, a dokładniej patologia ją zżerająca. Dzisiaj podobno jest lepiej, choć wiceprezesi z politycznego nadania, wszelkie Hofmany i Czarneckie nadal grzeją fotele w wielu sportowych związkach. Problemem tej książki jest beznamiętny ton, taki sam dla radości ze zwycięstw i dla smutków porażek.