Grób
Max Czornyj

To moje pierwsze spotkanie z autorem. Jak się okazało to druga część losów głównych bohaterów. No to będę musiała nadrobić zaległości i skombinować pierwszą część (,,Ślepiec")
Książka wciągnęła mnie praktycznie tuż po prologu. Zatem zapewniam Was, że to wciągający thriller, z elementami dreszczowca, czy powiedziałabym nawet kryminału. Mamy tu śledztwo, burzę mózgów głównych bohaterów a także opisy makabrycznych zbrodni, które autor opisuje bardzo dokładnie. To właśnie te opisy sprawiają, że skóra cierpnie, czytałam z zapartym tchem, a kiedy zmieniała się scena ciało się odprężało. Jednak czytałam jak szalona, żeby dowiedzieć się kto jest zbrodniarzem
Głównymi bohaterami jest Liza Langer i Orest Rembert. Ona jest komisarzem, a on profilerem. Stanowią duet, który skutecznie rozwiązuje kryminalne zagadki. Akcja rozpoczyna się, kiedy pod Gdańskiem robotnicy odkrywają masowy grób. Po badaniach i oględzinach Liza dochodzi do wniosku, że to musi być dzieło seryjnego mordercy. Jednak zostaje lekko odsunięta od sprawy, bo priorytetem stają się pogróżki wysyłane miejscowemu milionerowi.
Gromczyński dostaje paczkę, w której jest mięso, bo zbadaniu okazuje się, że to łydka młodej, zaginionej kobiety. Liza rozpoczyna szaleńczy wyścig z czasem,żeby uratować dziewczynę, bo ma nadzieję, że mimo tortur jeszcze żyje. Jednak niestety znajdują jej udręczone i martwe ciało. Nasz duet nadal próbuje znaleźć sprawcę, kiedy znika kolejna kobieta.
Czy Liza i Orest uratują zaginioną? Kto kryje się za tymi strasznymi zbrodniami? Aż w końcu jak to wszystko łączy się z grobem, który odkryli robotnicy?
Książka trzyma w napięciu. Praktycznie do ostatniej strony nie wiadomo kto jest sadystycznym mordercą.
Polecam tą pozycję wszystkim, którzy lubią takie mocne lektury Na pewno to nie jest moje ostatnie spotkanie z Maxem Czornyjem

 Max Czornyj w powieści „Grób” zdaje się pisać, że świrów nie brakuje a i takowy może się chować za naszymi plecami. Takie rzeczy zdarzają się nie tylko w dalekiej i mrocznej Ameryce ale mogą i u nas. Tak postrzegam powieść. Autor porusza kilka ciekawych a i zapomnianych tematów, jak chociażby poszukiwania nazistów w Tybecie, nawiasem pisząc naziści mieli świra na punkcie okultyzmu, niby rasa panów a wiara w bajanie niczym wiejskiej babuni. Nie jest to kryminał w dosłownym tego znaczeniu, raczej thriller z wątkiem kryminalnym. W lesie pod Gdańskiem robotnicy odnajdują masowy grób, niby dobrze zakonserwowane zwłoki mogą pochodzić sprzed kilkudziesięciu lat ale nie muszą. Ktoś kradnie, ktoś uprowadza i na żywca wycina i ucina to i owo. Max Czornyj napisał swoim stylem i drobiazgowo. Jak ścięgno się zrywa, to słychać, zęby się kruszą i beznadzieja, że nogi naprawdę już nie ma. Poczułem bezsilność ofiar. Ślepe tropy i zwroty akcji to tak niby przy okazji, od niechcenia. Miałem wrażenie, jakby autor stracił kontrolę (czy można tak nazwać?) nad powieścią a psychopata sam zaplanował zakończenie. Zakończenie mało efektowne w stosunku do całości. Ogólnie mnie się „Grób” podobał i tyle. Nawet z tym deszczowym psem, bo też często łazi za mną, zazwyczaj rano.

Kiedy pisałam opinię o pierwszej części serii Maxa Czornyja o Lizie i Oreście, miałam pewne wątpliwości, nie wszystko co się wydarzyło mnie przekonało, czasami były momenty naciągane a postacie irytujące. Jednak tak szybko się nie zraziłam i postanowiłam zawalczyć z dalszymi losami bohaterów, zwłaszcza że bardzo cenię sobie twórczość autora. Czy drugi tom utwierdził mnie w przekonaniu, że warto kontynuować jego lekturę czy też do końca rozczarował?


W lesie pod Gdańskiem trwa przepychanka między ekologami protestującymi przeciw wycince drzew a ekipą mającą przygotować teren do budowy nowoczesnego motelu i SPA. Wszyscy zamierają, gdy łyżka koparki dociera do splątanych ciał, które mają wymienione stopy czy zespolone ze sobą kości. Patolog przypuszcza, że to ofiary II wojny światowej a torfowa gleba doskonale je zakonserwowała. Jednak teorię trudno potwierdzić, gdyż przyczyny zgonu ofiar są różne a niektóre ciała wykradziono z zakładu medycyny sądowej.

Przełożony Lizy i Oresta chce im odebrać sprawę szczątków z lasu, jednak zgadza się, by to oni ją kontynuowali pod warunkiem, że jednocześnie poprowadzą inną - dotyczącą znanego milionera i właściciela firmy produkującej wytworne jedzenie - Piotra Gromczyńskiego. Biznesmen od jakiegoś czasu dostaje pogróżki a tym razem został obdarowany paczką ze zgniłym mięsem... ludzkim. Liza decyduje, że to jest teraz ich priorytet, czyli odnalezienie kobiety, której odcięto fragment ciała... może jeszcze żyje. To właśnie tym tropem rusza policyjny duet. Czy zdołają uratować choć jedną porwaną kobietę?


Wraz z Lizą i Orestem próbujemy schwytać porywacza-mordercę, który jest ogromnie brutalny. Niektóre rozdziały są pisane z jego perspektywy i to najbardziej czytelnik przeżywa w tej książce - uczestniczenie w jego sadystycznych działaniach, które Czornyj opisał niezmiernie krwiście i z detalami. Ja nie wiem skąd tak przystojny i wykształcony adwokat bierze tak okrutne pomysły dla swoich bohaterów... Oprawca wciąż powtarza, że jego ofiary mają się bać i cierpieć. Tylko dla jakiej idei? I dlaczego akurat one?

Bardzo się cieszę, że dałam tej serii szansę, bowiem w tej części zarówno Liza jak i Orest, to zupełnie "inni" ludzie. Zwłaszcza pani komisarz daje się poznać jako odmieniona i bardziej kobieca. Stała się bardziej konkretna, pozbyła się depresji, oswoiła deszczowego psa (który nie przeszkadza już w fabule), zmieniła styl ubierania, robi makijaż i kupiła samochód! Jej stosunki z profilerem uległy polepszeniu, są mniej szorstkie a chwilami nawet przyjacielskie.
Dzięki zmianie wewnętrznej głównych bohaterów, również prowadzone przez nich śledztwo nabiera nowego kształtu. Potrafią lepiej współpracować, czytać sobie w myślach i dopowiadać to, czego drugie nie potrafiło doprecyzować.


Autor po raz kolejny zadziwił - oczywiście nie stylem (świetny!) czy stopniem wciągnięcia czytelnika w akcję (ciężko się oderwać!), bo jest na wysokim poziomie, ale wprowadzeniem wątku II wojny światowej, otarł się też o Niemcy i Tybet czy o rzeczy nieoczywiste jak żywność molekularna. Coraz ciekawsze sprawy, zawiłość tematów, gwałtowne i nieoczekiwane zwroty akcji, wybuchy, ślepe uliczki, samobójstwo, porwania i wisienka na torcie, czyli finał. Podejrzewałam wiele osób, że to one są panoszącym się w Gdańsku sadystą, jednak prawda mnie zaszokowała. Tego się nie spodziewałam! Pomimo wskazówek, dokładnej dedukcji popełniłam te same błędy co policja. Dałam się zwieść Maxowi.
Tej serii nie można przegapić. Czekam na trzeci tom.


Podsumowując - "Grób" to kryminał dla osób o mocnych nerwach, którym nie straszne brutalne opisy tortur i krzywd. W tej książce prym wiodą narkotyki, samotność i wyrzuty sumienia a także zbiegi okoliczności, determinacja w ujęciu sprawcy oraz nadzieja na odzyskanie wolności. Autor pokazał kiedy najbardziej ludzie doceniają życie i odczuwają potrzebę drugiego człowieka; że nie każdemu możemy ufać, bo najbardziej prawi czy spokojni potrafią być złymi do szpiku kości. Gorąco polecam!

Oj, Max Czornyj wie jak odpowiednio stopniować napięcie i jak huknąć na koniec, żeby wryło się w pamięć i doprowadziło do niepohamowanej ochoty na sięgnięcie po inne jego książki. Dobrze znam to uczucie i bardzo je lubię.
Książka stanowi drugą część w serii o Lizie Langer i Oreście Rembercie (warto sięgnąć najpierw po "Ślepca") i póki co ostatnią, ale moim skromnym zdaniem prędzej czy później doczekamy się kontynuacji, aż wciągniemy się tak bardzo jak w przygody komisarza Deryło.
Fabuła jak zawsze mroczna, ale mam wrażenie, że ciut brutalniejsza (opieram się jedynie na książkach o Deryle i Langer&Rembert).

Akcja toczy się bardzo szybko i czytelnikowi przydaje się "świeży" umysł, aby niczego nie przegapić. Nie jest to książka do poduszki, aby szybko zasnąć, bo wciąga tak, że zasnąć nie można! A zakończenie - jak zawsze - wbija w fotel!

I mały smaczek na koniec: 27 stycznia 2021 ukaże się nowa książka autora pt. "Sezon drugi". 

Opisy makabrycznych tortur w tym thrillerze osiągnęły zenit. Zastanawiam się, czy wymyślił je sam autor czy ma pomoc w tym zakresie. Książka trzyma w napięciu. chociaż uważam, że poświęcenie tylu stron na opis ścigania dziennikarki jest zbędne. Główna bohatera Langer przypomina Chyłkę z powieści Mroza, podobne odzywki, podobne metody działania. 

"Grób" Czornyja to drugi tom cyklu o komisarz Lizie Langer i profilerze Oreście Rembert. Pierwszy tom "Ślepiec" ukazał się roku temu i pamiętam, że nie zaliczyłam go do najlepszych książek autora... Na szczęście "Grób" bardzo pozytywnie mnie zaskoczył! Liza wygrzebała się w końcu z depresji, więc jej ‘deszczowy pies’, który mocno mnie wcześniej irytował, pojawiał się sporadycznie. Bohaterka okazała się bardzo sympatyczną postacią lubującą się w fajnych, oryginalnych ubraniach i pysznym jedzeniu. Co za poprawa po pierwszym tomie!
Akcja powieści jest bardzo dynamiczna, bohaterowie nie mają chwili spokoju. Narracja podzielona jest na 3 punkty widzenia. Autor nie szczędzi nam makabrycznych opisów, ale też równoważy je całkiem zabawnymi, lekko ironicznymi dialogami głównych bohaterów. Książkę przeczytałam w jeden dzień i zadziwiająco dobrze się przy niej bawiłam. Polecam wszystkim, którzy chcą na kilka godzin oderwać się od rzeczywistości, to naprawdę wciągająca lektura!

"Grób" to kolejne spotkanie z komisarz Lizą Langer oraz policyjnym profilerem Orestem Rembertem,parą ,która uzupełnia się na tyle ,że będą razem tropić tego,kto bawi się w Boga.
Jest to thriller,w którym jest potwornie i makabrycznie,i strasznie,że czytelnik,który jest przyzwyczajony do okrutnych opisów -tu rzeczywiście poczuje dreszcze podczas lektury.Jest tu sporo makabrycznych zbrodni i okrucieństwa,i w sumie o to chodzi w dreszczowcach by przekraczać pewne granice.
„Grób” to mocno wciągający thriller, w którym autor doskonale łączy wątek psychopatycznego mordercy z tajemnicą zbiorowej mogiły oraz ekspedycją nazistów do klasztorów Tybetu. Zagadka rozwiązuje się przez wszystkie strony książki. Czytelnik do samego końca trzymany jest w niepewności i napięciu.Ja w sumie szybko znalazłam mordercę ale i tak warto było dotrwać do końca ,bo "Grób" to niezły majstersztyk.Polecam