Głód
Jamal Ouariachi

Aurélie, matka trzylatki i dziennikarka popularnego programu telewizyjnego, musi zmierzyć się z przeszłością, gdy Alexander Laszlo niegdyś ikona w świecie holenderskiej pomocy humanitarnej prosi ją o napisanie swojej biografii. Dziesięć lat wcześniej związek Aurélie i Alexandra dobiegł końca, gdy mężczyzna został skazany za wykorzystywanie seksualne jednego ze swoich adoptowanych w Etiopii dzieci. Aurélie zgadza się napisać książkę, która ostatecznie przypieczętuje los jej byłego kochanka. 

"Głód" Jamal Quariachi to powieść, która pozwala nam spojrzeć na świat z zupełnie innej perspektywy, pokazuje nam, że nasze doświadczenia i przekonania mogą wpłynąć na sposób, w jaki odbieramy świat i ludzi wokół nas. Zaś fabuła, oparta na skomplikowanej relacji między Aurélie i jej byłym kochankiem Alexandrem, prowadzi czytelnika przez różne miejsca i czas, a także zagłębia się również w psychikę głównych bohaterów. To wielowymiarowa opowieść, która stawia mnóstwo niewygodnych pytań.

Wraz z bohaterami udajemy się do Etiopii w czasach klęski głodu. Sam wątek pomocy humanitarnej stawia pytania o granice tej pomocy oraz jej intencje. Wywołuje emocje i jest to jeden z ciekawszych punktów książki. Poznajemy również kulisy pomocy humanitarnej, warunki panujące w obozie, śmierć głodową i ludzkie cierpienie.

Wyzwanie, jakim jest napisanie biografii Alexandra stawia przed naszą bohaterką pytanie o etykę, lojalność i moralność. Autor w niezwykle przemyślany sposób ukazuje złożoność relacji międzyludzkich oraz konsekwencje naszych czynów czy wyborów. Rozważania Laszla na temat relacji z dziećmi są mocno kontrowersyjne. Pomimo licznych przykładów ludzi, którzy utrzymywali kontakty z nieletnimi budzi u mnie głęboki sprzeciw, a ciężar podjętej tematyki przygniata. Jednocześnie  zmusza do spojrzenia również na problem seksualność. Sam postać Aleksandra jest jednocześnie odrzucająca i intrygująca.

"Głód" to powieść, która zaskakuje, prowokuje do refleksji i pozostaje w pamięci jeszcze długo po jej lekturze. Stawia wiele pytań o naturę człowieka czy granice między dobrem a złem. Polecam ją każdemu, kto szuka niebanalnej i wymagającej literatury, która porusza trudne tematy i skłania do przemyśleń. Choć nie ukrywam momentami czytanie tej książki nie było łatwe. To książka, która z pewnością nie pozostawi obojętnym żadnego czytelnika. Zmusza jednocześnie do podejmowania trudnych pytań o nasze wartości, postawy, granice moralności wzbudzając jednocześnie skrajne emocje.

Byłbyś w stanie przeprowadzić wywiad z człowiekiem, który jest pedofilem? Byłbyś w stanie usiąść i rozmawiać z nim przez wiele godzin? Czy posiadając wiedzę o jego czynach mógłbyś obiektywnie przedstawić historię jego życia?
-----------------------
Ponad 600 stron robi wrażenie, tytuł ciekawi, całość wywołuje skrajne emocje. Ta książka w pierwszej chwili była dla mnie przytoczeniem, ale wraz z czasem jaki jej poświęciłam wciągała na tyle, by w końcowej ocenie przyznać, że wcale nie przytłoczyła swoimi gabarytami. Natomiast! Mogła i wpakowała mnie w rozważania emocjonalne.

Książka jest oparta na motywach życia laureata nagrody nobla Daniela Carleyona Gajduska. To opowieść o dwojgu ludzi, którzy nigdy nie powinni się związać. Relacja między Aleksandrem, który ratował głodujących Europejczyków i młodą Aurélie wraca po latach ze zdwojoną siłą, kiedy to dojrzała już kobieta i matka musi zmierzyć się z przeszłością i dawnym kochankiem. Czy jako matka, ale zarazem profesjonalna dziennikarka będzie w stanie podjąć dysputę z pedofilem?

Książka jest dla mnie dość kontrowersyjna, szczególnie mocno oddziaływały na mnie fragmenty przekonań Aleksandra Laszlo w sprawie wychowywania i edukacji dzieci oraz ich relacji z dorosłymi. Postać Aleksandra jest jednocześnie odrzucająca i zaciekawiająca.

Mamy tu kulisy pomocy humanitarnej, z jednej strony symbolika głodu, a z drugiej konsumpcjonizm i marnowanie żywności. Książka stopniowo odsłania głównego bohatera zostawiając czytelnika z dużą ilością informacji. Myślę, że warto do niej zajrzeć i ocenę wystawić samemu.