Glennkill. Sprawiedliwość owiec
Leonie Swann

Wznowienie słynnej powieści Leonie Swann otrzymane z @wydawnictworelacja, niezwykle mnie ucieszyło, bo jakoś wcześniej nie udało mi się sięgnąć po książkę, która zachwyciła miliony czytelników na całym świecie.  I mogę rzec jedno - w moim przypadku stwierdziło się porzekadło: „lepiej późno niż wcale”, gdyż „Sprawiedliwość owiec”  zapewniła mi kilka dobrych  godzin wspaniałej rozrywki.

Leonie Swann zaskakuje miłosników kryminału, zwolenników Herculesa Poirot, Panny Marple, Sherlocka Holmesa, Harrego Hole, czy naszego rodzimego Forsta, powierzeniem śledztwa grupie detektywów. I to jakim! Detektywom  czworonoznym a może raczej parzystokopytnym, bowiem to owce pasące się na irlandzkich pastwiskach biorą w swoje kopyta rozwiązanie zagadki zaskakującej śmierci ich pasterza - Georga.  

Obdarzone niezwykłym węchem, dobrym wzrokiem, energią i spostrzegawczością prowadzą wnikliwe dochodzenie. „Szpadel to nie choroba” -  już pierwsza strona powieści przynosi wnikliwą analizę stanu rzeczy, przeprowadzoną przez Sir Ritchfielda i nawołanie do wykrycia sprawcy tej straszliwej zbrodni i wymierzenia sprawiedliwości. Wrzosowata, Chmurka, Matylda, Otello i inni członkowie stada, angażują się w śledztwo na całego, co należy docenić,  bowiem zwykle zajmują się jedynie uzupełnianiem trawy w swoich uroczych pyszczkach. Są przy tym niezwykle zabawne, dowcipne, a spojrzenie na świat ludzki z ich perspektywy ukazuje nam wiele prawd o nas samych. I czasami aż można się zdziwić, że zwierzęta, a juz napewno owce, są mądrzejsze od ludzi.

Misterna zagadka, kryminalna intryga, niezwykły humor, barwne osobowości ubrane w wełniane kubraczki sprawiają, że powieść Leonie Swann chce się pożreć na poczekaniu. Doskonale się to czyta, wyśmienicie się przy tej lekturze odpoczywa a na koniec, można nawet pożałować, że po zarwanej nocce trzeba wstać do pracy zamiast udać się na zielone pastwisko.

Owce po śmierci swojego pasterza decydują się odkryć kto przyczynił się do jego śmierci.

Czy uda się odkryć mordercę? Jakie przygody czekają przed stadem owiec? Co się z nimi stanie po śmierci pasterza?

Wstaje nowy dzień. Ranek, który zapowiada się tak jak codziennie. Jednak nie tym razem. Owce odkrywają, że ich pasterz jest zimny, nie rusza się i nie reaguje. Jest po prostu martwy. Co w takiej sytuacji mają zrobić?

"Leżał przy ścieżce ze szpadlem w brzuchu, a jego owce zastanawiały się, co robić. Stały na skraju urwiska między błękitnym jak woda niebem a niebieskim jak niebo morzem, gdzie nie docierał zapach krwi i gdzie nie czuły się za nic odpowiedzialne" 

George Glenn przez owce był uważany za dobrego pasterza. Oczywiście, nie przez wszystkie, bo niektóre nie były zadowolone z jego działań względem nich. Czuły się urażone i nie ma co się dziwić kiedy ich właściciel nie nosi chociażby ubrań z produktów własnego stada, prawda? Toż to przecież zbrodnia!

Śmierć ich pasterza budzi wiele emocji, bo w końcu kto będzie się nimi teraz zajmować? Kto im będzie czytał jak nie George?. Kto będzie teraz o nie dbał? No kto?!

Początkowo całe stado decyduje się żyć tak jak dotychczas. Nie są w stanie nic zrobić, prawda? Jednak pewna mądra owca Panna Maple zadała dosyć istotne pytanie. No bo kto by się nie chciał dowiedzieć jak George zginął? Kto go zabił?

Po burzliwej dyskusji wszystkie owce decydują się wyjaśnić sprawę morderstwa. Wszystko w imię sprawiedliwości. Ale czy uda im się odkryć mordercę?

"I tak postanowiono, że zagadka niegodziwego morderstwa George'a Glenna rozwiążą jego własne owce. Same, bez niczyjej pomocy"

Rozpoczyna się śledztwo. Bardzo, bardzo chaotyczne śledztwo. Jak również przede wszystkim bardzo, bardzo wolne śledztwo. Niestety, owce nie są mocno zainteresowane kwestią wyjaśnienia śmierci ich pasterza. Tym samym śledztwo w ich wykonaniu jest dosyć oporne. Mało się dzieje, a zarazem jest dużo chaosu. Występuje tu wiele perspektyw, bo mamy dosyć dużo bohaterów, których możemy poznać już na pierwszych stronach książki. A dzięki umieszczonemu na początku historii wykazowi naszych zwierzęcych bohaterów w ten sposób unikamy możliwości pogubienia się. Ponadto, w ten sposób oprócz imienia danej owcy poznajemy również jej cechy charakterystyczne. 

"Owce były rozczarowane. Myślały, że polowanie na mordercę będzie bardziej ekscytujące, łatwiejsze, a przede wszystkim szybsze"

George miał tajemnice, ale jakie? Okazuje się, że mężczyzna był odludkiem i nie przepadał za sąsiadami. Zresztą raczej z wzajemnością. Owce zauważyły, że mężczyzna się zmienił, bo ostatnio wręcz nie był sobą. Nie odwiedzał ich tak często, nie miał czasu żeby im czytać. Był jakiś inny, ale dlaczego? Co więcej, coraz więcej ludzi zaczyna się kręcić wokół przyczepy George po jego śmierci. Co chwilę ktoś się chce dostać do niej. Ale dlaczego? Co tam takiego jest?

Krok po kroku owce bardzo powoli odkrywają prawdę. Zachwycające jest to, że na podstawie samego zapachu są w stanie wiele stwierdzić, bardzo wiele. Czy ktoś jest pijany, zdrowy, pali papierosy czy po prostu się nie myje. Poznajemy ich przygody, przemyślenia, które są chaotyczne i jak dla mnie mało ciekawe. Jest to głównie skakanie z tematu na temat, co powodowało, że czasami ciężko było mi się połapać. A naprawdę szkoda. 

"Owce nie należą do stworzeń gadatliwych. A to dlatego, że pyszczki mają często pełne trawy, a czasem trawę mają i w głowie"

Okazuje się, że wiele osób ma tajemnice i wiele ma za uszami. Im bliżej poznajemy miasteczko, tym odkrywamy, że nie jest ono idealne. Co takiego się tam dzieje? Co ukrywają mieszkańcy?
Wszyscy z niecierpliwością czekają na odczytanie testamentu. Jednak dlaczego? Co on takiego w sobie ma?

I jest. Testament. Coś co było najciekawsze w tej historii. Coś na co wszyscy czekają. Coś, co wywołało mój śmiech. 

"Sprawiedliwość owiec" miał to być kryminał z owczej perspektywy, pełen tajemnic i humoru. Te dwa pierwsze elementy owszem, są. Owczej perspektywy jest tu bardzo dużo, tajemnic również nie brakuje.  Niestety, ale brakowało mi tego humoru. Jedyny moment, który mnie rozbawił to było wtedy, kiedy nastąpiło odczytanie testamentu. W innych sytuacjach niestety się to nie zdarzyło. 

Zakończenie historii dosyć zaskakujące, bo jednak nie do końca wpadłam na takie rozwiązanie, choć zaczęłam coś podejrzewać. Jednak do chwili obecnej nie rozumiem motywu, przyczyny dla którego stało się to w taki sposób. Naprawdę tego nie rozumiem.

"Sprawiedliwość owiec" to książka, która niestety mnie nie pochłonęła. Przedstawienie historii z perspektywy owiec to dosyć ciekawy zabieg. Jednak coś tu się nie udało. Brakowało mi emocji i trochę więcej akcji. Może gdyby było mniej przemyśleń owiec a bardziej jakby się skupiły na samym śledztwie, wszystkich tropach to byłoby znacznie ciekawiej. Niestety, ale przez to historia straciła u mnie. Najwięcej się działo i było najbardziej ciekawie pod koniec. Ostatnie 100 stron było tak intrygujące, że nie dało się oderwać. Naprawdę żałuję, że cała książka taka nie była. Niestety nie jest to historia, która zostanie ze mną na dłużej, ale zachęcam, aby ją poznać. Może ktoś się zachwyci. Miłego!

Stado owiec znajduje swojego pasterza tyle,że martwego. Teraz nie bardzo wiedzą co mają robić, jak narazie czekają i pragną... sprawiedliwości. Śledztwo utkwiło w martwym punkcie, więc owce biorą sprawy w swoje...ratki i uwaga, nie cofną się przed niczym. Wszak sprawiedliwość jest najważniejsza. 

Książka nie jest żadną nowością, pierwszy raz została wydana w 2005 roku, a Polsce rok później i był to debiut autorki. Od długiego czasu znajdowała się na mojej liście do przeczytania i dzięki uprzejmości wydawnictwa nareszcie mogłam ją poznać. 

Zagadka kryminalna rozwiązywana przez owce w dodatku tak misternie utkana i świetnie przedstawiona to nietuzinkowy pomysł na fabułę. Świat oczami zwierząt musi być, co najmniej ciekawy, a autorka stworzyła go bardzo realistycznie i wyjątkowo. Znajdziemy tu wiele wynurzeń filozoficznych, które o dziwo nie były nudne i zobaczymy, siebie, ludzi pod zupełnie innym kątem. Tylko możliwe,że wcale się nam to co zobaczymy nie spodoba. 

Gdyby nie te bohaterki powieści nikt nie rozwiązałby zagadki śmierci Georga, nawet ja na to nie wpadłam, a już samo to jest plusem. 

Cóż ja mogę Wam więcej napisać, to trzeba samemu przeczytać i spojrzeć na świat innymi oczami. Fajna,zabawna ale i refleksyjna opowieść, którą czyta się z dużą przyjemnością.

"Sprawiedliwość owiec" to debiut literacki Leonie Swann, który pierwszy raz w Polsce wydany był w 2007 roku, a pod koniec 2024 pojawił się na naszych półkach ponownie. I dobrze, bo teraz w końcu mamy na niego właściwe określenie - to nic innego jak uroczy kryminał cosy crime! Który zresztą ma zostać zekranizowany w prawdziwie gwiazdorskiej obsadzie! Jest to historia irlandzkich owiec, które żyją sobie jak pączki w maśle, aż nagle ktoś morduje ich pasterza. Nic dziwnego, że postanawiają samodzielnie wytropić sprawcę i zadbać o sprawiedliwość. Problem jest jednak taki, że pasterz czytał im główne romanse, a nie kryminały, więc ich wiedza o prowadzeniu śledztwa jest nikła... I tak owce śledzą, podsłuchują, obserwują i dedukują, a my z ciekawością się im przyglądamy. Nie tylko dlatego, że to postacie fascynujące, i każda jest inna, każda co innego wnosi do śledztwa! Ale też dlatego, że bardzo łatwo można ich zachowania przenieść na ludzkie. Odwaga, wychodzenie ze strefy komfortu, spokojna obserwacja, a nie działanie w pośpiechu - to coś czego nam samym nieraz brakuje, ale skoro owce mogą, to czemu nie my? Sama intryga kryminalna prowadzona jest rytmem spokojnym, a historia się za nią kryjąca jest ciekawa i pełna tajemnic społeczności małego miasteczka. Które mimo wszystko odkrywamy w sposób pogodny i prosty, który przypomina o znaczeniu naszych wartości, a równocześnie wprowadza w bardzo przyjemny, trochę leniwy jak pasące się owce nastrój. Naprawdę uroczo się przy tej lekturze bawiłam i już czekam, kiedy będę mogła towarzyszyć owcom Glenna w ich dalszych przygodach!

? Kto powiedział, że detektywem musi być człowiek?

? Glennkill. Sprawiedliwość owiec
? Leonie Swann
? Wydawnictwo Relacja

[współpraca reklamowa] z Wydawnictwo Relacja

? Fabuła książki jest tak nietypowa, że trudno oprzeć się wrażeniu, że sami bohaterowie - owce - stanowią jej największy urok. Każda z nich ma swój niepowtarzalny charakter: od poważnej i rozważnej Miss Maple, przez ciekawskiego Sir Ritchfielda, po marzycielkę Mopple'a, która nigdy niczego nie zapomina.

? Ich świat ograniczony do pastwiska i wspomnień po zmarłym pasterzu zderza się z ludzką codziennością, tworząc sceny pełne humoru, refleksji i zaskoczeń. A wszystko to w rytmie beczenia i przemyśleń, które ukazują, jak różne mogą być perspektywy na tę samą rzeczywistość.

? Co jednak najbardziej fascynuje w tej książce, to sposób, w jaki Swann oddaje świat widziany oczami zwierząt. Ludzka logika zostaje zastąpiona owczym rozumowaniem, które, choć naiwne, ma swoją wyjątkową mądrość. Czyż nie jest zabawne i zarazem zastanawiające, jak niewiele różni nas od owiec, jeśli chodzi o próbę zrozumienia rzeczywistości, której nie do końca pojmujemy?

? Ta książka to nie tylko kryminał z nietuzinkowymi bohaterami, ale również subtelna opowieść o tym, jak różnorodny i bogaty może być świat widziany oczami innych istot. To książka, która bawi, skłania do refleksji i pokazuje, że nie trzeba być Sherlockiem Holmesem, by szukać sprawiedliwości - czasem wystarczy odrobina determinacji i owczej ciekawości. Czy odważycie się wejść na pastwisko pełne zagadek?