Głębia. Tom 3. Wybrzeże gasnącego światła
Greg Tocchini

NADZIEJA UMIERA JAKO OSTATNIA

"Głębia" to kolejny dowód na to, dlaczego warto sięgać po autorskie serie nawet tych słabszych zdawałoby się scenarzystów. Bo nie oszukujmy się, Rick Remender nigdy mnie niczym nie zachwycił. Owszem, dobrze czytało mi się jego "Venoma", nieźle bawiłem się przy "Axis" itd., ale już np. "Uncanny Avengers" okazało się sporym rozczarowaniem. A jednak "Głębia", pesymistyczno-optymistyczna opowieść o nadziei w świecie, gdzie na nadzieję nie ma już miejsca, udowadnia, że Remender jest dobrym scenarzystą. Wystarczy, że (podobnie jak to jest z Timem Seeleyem i jego znakomitym "Odrodzeniem") nie tworzy mainstremowych historii o superbohaterach.

Przyszłość. Słońce spaliło powierzchnię Ziemi, a niedobitki ludzi schroniły się w głębinach oceanów, gdzie w podwodnych miastach ułożyły sobie życie. Nic jednak nie trwa wiecznie i w chwili, gdy woda przestaje być zdatna do zamieszkiwania rozpoczyna się akcja tej serii. Jej główną bohaterką jest Stel Caine, wieczna optymistka, którą życie doświadcza coraz bardziej. Straciła już część rodziny i choć odnalazła porwane przed laty córki, los znów je rozdzielił. Teraz jednak kobieta jako pierwszy człowiek od tysięcy lat wydostaje się na powierzchnię, chcąc odnaleźć sondę będącą ostatnią nadzieją ludzkości na przetrwanie. Tylko czy nie okaże się to złudną nadzieją? I co czeka Stel na powierzchni?
Tymczasem jej córki postanawiają szukać matki. Gdy w powietrzu wisi wojna między Voldinem a Salusem, dziewczyny próbują nie tylko zrealizować karkołomny plan, ale też i znaleźć wspólny język. Sytuacja jednak zaczyna robić się coraz bardziej niebezpieczna…

Całość recenzji: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/06/gebia-3-wybrzeze-gasnacego-swiata-rick.html