Dżunia
Agniszka Tyszka

Przepiękna, mądra i wzruszająca opowieść o "trudnym" dziecku, które przy bliższym poznaniu, nie jest wcale takie "kolczaste" jak się wydawało. Utalentowany konik jest tu miłym dodatkiem :) Mój powrót do Szumińskich Łąk jest tak naprawdę zapisem zdarzeń poprzedzających te zawarte w części "Aprilek". Na początku bardzo zdziwiło mnie to, że w "Dżuni" mamy innego narratora. Tutaj tę funkcję pełni Paulina, najlepsza przyjaciółka Klary. Dziewczynka bardzo przeżywała początek wakacji. Bała się nudy, było jej przykro, bo nie miała kontaktu z tatą, a wcześniej miała nadzieję, że razem spędzą lato pod żaglami. Widmo strasznej nudy sprawia, że Paulina podejmuje się zadania, jakim jest pomoc w opiece nad uczestniczkami "obozu w siodle". Wśród nich jest Anabella, osóbka krnąbrna, wiecznie niezadowolona i nadąsana. Jaką tajemnicę kryje w sobie ta smutna dziewczynka? Czy Paulina poradzi sobie z opieką nad grupą obozowiczek i znajdzie w sobie pokłady anielskiej cierpliwości? I co takiego zrobiła Dżunia, że to właśnie jej imieniem zatytułowano książkę? W Szumińskich Łąkach przeżyłam fascynujące lato, pełne przygód, tajemnic i wrażeń. Paulina stała się dla mnie prawdziwą bohaterką. Zdecydowanie może być wzorem do naśladowania dla swoich rówieśników. Świetnie poradziła sobie ze swoimi trudnymi sprawami, nie zapominając o innych. Przy swoim zbuntowanym charakterze wykazała się wielką empatią i zrozumieniem. Nie skreśliła Anabelli mimo, że ta traktowała wszystkich jak najgorsze zło świata, chodziła z wysoko zadartym nosem i zdawała się nie słuchać nikogo. Paulina za wszelką cenę chciała do niej dotrzeć, zrozumieć... ach nie wiem czy w dzisiejszych czasach dzieci wykazują się taką troską o innych. W tej części niewiele jest Klary, za to dużo bliżej poznajemy mieszkańców stadniny. Jest też kolejna "straszna" zagadka, którą będą chciały rozwiązać nasze bohaterki. A to jeszcze nie wszystko.... To jedna z najlepszych i najmądrzejszych książek dla dzieci w wieku szkolnym jakie czytałam. Już zamówiłam pozostałe części do szkolnej biblioteki w ramach rządowego projektu "Książki naszych marzeń" i w przyszłym roku będą cieszyć moje małe czytelniczki. Koniecznie muszę też sprezentować serię mojej 10-letniej siostrzenicy. Seria jest genialna, a ta część dla mnie szczególna. Polecam tę książkę także rozwiedzionym rodzicom może w ten sposób choć trochę zrozumieją co czują ich dzieci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Agnieszka Tyszka napisała świetne powieści dla dzieci, opowiedziane ciekawym, ale jednocześnie prostym stylem. Opisywane historie wciągają świetnie dopasowanym do odbiorcy językiem, oraz jego plastycznością. Ciekawe, barwne opisy autorki sprawiają, że nawet starszym czytelnikom nie chce się odkładać książek na bok, bo każda strona jest dla nich podróżą do całkiem innego miejsca, z którego ciężko jest się wydostać. Dodatkowymi zachętami do sięgania po oba tomy z serii "Koniki z Szumińskich Łąk" są bogato zamieszczane ilustracje, wkładane pomiędzy tekst. Proste i jednocześnie przyciągające wzrok ilustracje pomogą dokładniej wyobrazić sobie opisywane sytuacje, a poza tym, bardzo przyjemnie jest zaczepić wzrok na takich obrazkach. Zadbano również o to, by w trakcie lektury czytelnicy mieli się kim zainteresować i z zaciekawieniem obserwować poczynania bohaterów. Chociaż czasami postaci były przedstawiane w sposób dziecięco-naiwny, nie sposób jest ich nie polubić i z sympatią przyglądać się ich historiom. Zarówno bohaterowie ludzcy, jak i zwierzęcy zostali nakreśleni wyraźnie i w taki sposób, by czytelnik obdarzył ich sympatią. Źródło: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/2015/05/agnieszka-tyszka-dzunia-i-aprilek.html#more

(Kliknij aby rozwinąć opinię)