Dziesięciu Murzynków
Agatha Christie

Zastanawiam się, czy jest ktoś, kto nie tyle nie przeczytał, co nie słyszał o Agacie Christie i jej bardzo sławnym detektywie Herkulesie Poirot.

Angielska pisarka Agatha Christie urodziła się w Torquay w 1890 roku, a zmarła w Wallingford w 1976 roku. Jest najbardziej znaną na świecie pisarką kryminałów oraz najlepiej sprzedającą się autorką wszech czasów. Jej książki zostały wydane w ponad miliardzie egzemplarzy w języku angielskim, a drugi miliard przetłumaczono na 45 języków obcych. W samej Francji sprzedano 40 milionów jej książek. Pisała również pod pseudonimem Mary Westmacott wydając kilka powieści obyczajowych, które również cieszyły się popularnością.

Stworzyła słynne postaci literackie dwojga detektywów: Belga Herkulesa Poirota oraz starszej pani, detektyw - amator panny Marple.

Jej książki cieszyły się i cieszą takim powodzeniem, że wiele z jej powieści i opowiadań zostało sfilmowanych, niektóre wiele razy („Morderstwo w Orient Expressie”, „Śmierć na Nilu” czy „4.50 z Paddington”). Na podstawie jej książek powstały także seriale telewizyjne i słuchowiska radiowe.

Czy trzeba czegoś więcej, aby sięgnąć po książkę tej słynnej autorki?

Dziesięciu Murzynków” to kryminał, który do końca trzyma czytelnika w takim napięciu, że trudno się oderwać od stron książki.

Osiem nieznanych sobie osób otrzymuje pisemne zaproszenie od niejakiego pana Owena do spędzenia kilku dni w jego luksusowo urządzonej wilii na Wyspie Murzynków. Kiedy zaproszeni goście zjawiają się w dniu wyznaczonym przez właściciela wyspy, okazuje się, że w rezydencji jest tylko małżeństwo zatrudnione przez pana Owena, ale samego gospodarza nie ma. Pierwszego dnia po kolacji, goście luksusowej willi zostają zaskoczeni, przez głos wydobywający się z płyty gramofonowej, oskarżający każdego z nich o spowodowanie śmierci innej osoby. Głos podaje nazwiska i dokładne daty, co wzbudza w grupie przyjezdnych niepokój. Nie mija wiele czasu, a w niewyjaśnionych okolicznościach umierają dwie osoby. Wzbudza to strach i nieufność wobec siebie, zwłaszcza po tym, jak goście pana Owena odkrywają w swoich pokojach wierszyk o dziesięciu Murzynkach, w którym w każdej kolejnej zwrotce jeden Murzynek odchodzi. Zaczyna się walka o przetrwanie, ale czy uda się komukolwiek przeżyć? Tego można się dowiedzieć po przeczytaniu książki.

Początek lektury przypomina trochę pierwsze strony innej powieści tej autorki „Morderstwo w Orient Expresie”. Wstępem jest przedstawienie każdej osoby i powodu, dla którego zdecydowała się ona skorzystać z zaproszenia pana Owena. Nie ma w niej słynnego detektywa Herkulesa Poirot, ale zagadka, w którą zostało wciągniętych dziesięć przypadkowych osób i sposób, w jaki próbują oni ją rozwikłać, jest równie interesująca jak w przypadku śledztw prowadzonych przez Poirot’a.

Jak zwykle autorka trzyma czytelnika w napięciu, przez całą powieść, tylko po to, aby na końcu przedstawić tak zaskakujące zakończenie, że trudno uwierzyć w to, aczkolwiek jest to bardzo prawdopodobne.

Charakterystyką powieści Agaty Christie jest właśnie fakt, że fabuła książki zaczyna się leniwie, żeby nie powiedzieć dość nudno, ale z każdym kolejnym rozdziałem rozbudza w czytelniku taką ciekawość, że nie można pozwolić sobie na oderwanie od treści, bo kończąc przeczytany rozdział czytelnik powtarza sobie „jeszcze jeden rozdział i…”.

Zdolność tworzenia wątków sensacyjnych, oraz intryg i tajemniczych spraw, postawiła autorkę na piedestale Królowej Kryminałów. Książki Agaty Christie, to nie są opasłe tomiska, to lektura na jeden, góra dwa wieczory.

Treść podzielona jest na rozdziały, które płynnie przekazują kolejne etapy historii i często prowadzonego śledztwa.

Polecam książkę, szczególnie miłośnikom kryminalnych zagadek, oraz tym, którzy lubią zatracić się na chwilę w lekkiej lekturze sensacyjnej. Agata Christie pisze bardzo wciągająco, aczkolwiek, tak jak wspomniałam wcześniej, to jest książka na jeden, góra dwa wieczory.

Opinia ukaże się wkrótce.

Książka czytana dla przyjemności. 

Mój ulubiony bohater Królowej Kryminału - Mały Belg z troszkę przerośniętym ego, ale z genialnym umysłem.

Moja ulubiona książka Aghaty, czytalam ją już kilka razy i będę co jakiś czas wciąż do niej wracać.