Dwie Marysie
Ewa Nowak

Książkę dostałam za punkty i czytało mi się ją świetnie. Gwidoszowie są dla mnie porównywalni z rodziną Żaków z Musierowicz, ale nawet bardziej od nich postępowi, tolerancyjni, niekonwencjonalni, liberalni. "2 Marysie" to obecnie jedna z moich ulubionych pozycji z serii miętowej, aczkolwiek trochę trudno było mi pokojarzyć niektóre wątki po sześciu latach od kiedy przeczytałam "Wszystko tylko nie miętę" i po dwóch, od kiedy, choć dwukrotnie przeczytałam "Niewzruszenie". Miłośnikom, tudzież wielbicielom pani Nowak polecam książki innych polskich współczesnych autorek jak np. "Letnia akademia uczuć" H. Kowalewskiej, "Puszkę" Kosmowskiej, (ewentualnie "W cieniu motyla" Marty Sienkiewicz) niezbicie "Sobowtór" Karwan-Jastrzębskiej i "Nie odchodź, Julio" Ewy Barańskiej. Po tej powieści Ewy Nowak przypomniała mi się jej jeszcze inna, 'spoza': "Yellow bahama w prążki" i mam chętkę sobie ją - którą posiadam, odświeżyć w pamięci. Ostatnie moje słowo o niniejszej powieści: Dzięki niej wszystko mi się ułożyło.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pierwszy raz z książką Ewy Nowak spotkałam się jakiś rok temu. Postanowiłam sobie wtedy, że przeczytam coś jeszcze jej autorstwa. Padło na najnowszą, 15 część z serii Miętowej, o tytule "Dwie Marysie". Marysia Gwidosz ma 17 lat i dwie osobowości. Marysia numer jeden to milutka dziewczyna, kochana córka i siostra. Natomiast Marysia numer dwa to humorzasta nastolatka, która jest nieznośna i nie można się z nią dogadać. Jednak fakt, iż jest to wiek dojrzewania, wszystko wyjaśnia, a dziewczyna właśnie przeżywa ten ciężki okres. Na dodatek Marysia zaczyna się fascynować pewnym przystojnym mężczyzną, którego widziała tylko przez chwilę. Ta książka stała mi się w pewnym stopniu bliska, gdyż jestem trochę podobna do Marysi. Też mam swoje humorki i dwie osobowości, które szczególnie innym wdają się we znaki. Dla dorosłych czytelników Marysia może być irytująca, ale jestem przekonana, że nastolatki odkryją w niej same po części same siebie. Przyczepię się natomiast do rodziców Marysi, państwa Gwidoszów. Na ogół rodzice nie zachowują się w tej sposób, a te ich schadzki były w moim odczuciu głupie. Chociaż doceniam, że starali się zrozumieć nastolatkę. Natomiast polubiłam Celię, młodsza siostrę głównej bohaterki. Dziewczynka jest bardzo miła, inteligentna, zawsze doradzi, potrafi słuchać. Taką młodszą siostrę chciałoby się mieć. Książka mi się podobała, ale brakowało mi w niej akcji i czegoś, co nie pozwoliłoby mi się od niej oderwać. Plusem na pewno jest to, że fabuła osadzona została w polskich realiach, nie ma tu wątków paranormalnych, wilkołaków, wampirów itp. Jednak mnie tu czegoś brakuje i podobnie było w powieści pt. "Michał Jakiśtam". Czyta się ją szybko, jest napisała fajnym stylem, miło można przy niej spędzić czas, ale do genialności i cudowności według mnie dużo jej jeszcze brakuje. Niby fajna, ale... No właśnie, jest jakieś "ale", którego bliżej zdefiniować nie potrafię. Sama nie wiem, czy w najbliższym czasie sięgnę jeszcze po książki pani Ewy, bo czytałam już (albo tylko) dwie i w sumie są na takim samym poziomie, czyli tylko dobrym. kingaczyta.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka bardzo fajna. Czyta się bardzo miło, bardzo sympatycznie. Opowiada o nastolatce Marysi, która przechodzi fazę dojrzewania i bywa naprawdę nieznośna. Celina- jej siostra uważa, że są dwie Marysie. Jedna dobra i kochana a druga nieznośna i zła. Rodzice starają się zrozumieć trudny wiek córki i nie wchodzić jej w drogę. Najśmieszniejszy moment był, gdy rodzice i rodzeństwo Marysi wpadli na pomysł znalezienia chłopaka dla dziewczyny, ponieważ uznali, że jej zachowanie wynika z braku miłości i każdy wypisuje swoje oczekiwania. Zachęcam do przeczytania i dowiedzenia się jak to się skończyło ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ewę Nowak znam i cenię za jej leciutki, subtelny styl, a zarazem mądre podejście do skonstruowania fabuły każdej kolejnej pozycji.

Tym razem sięgnęłam po nowość Wydawnictwa Egmont, pod tytułem "Dwie Marysie".

Główną bohaterką jest nastolatka, siedemnastoletnia Marysia Gwidosz. Ta młoda dama znajduje się obecnie na bardzo trudnym etapie swojego społecznego, ale i osobowościowego rozwoju.
Dziewczyna doznaje tak zwanego buntu nastolatki. Emocje, na które mają wpływ stale zmieniające się poziomy hormonów, aż w niej buzują. Marysia, która z przemiłej, wrażliwej i subtelnej dziewczynki może za chwilę stać się przysłowiowym potworem oraz koszmarem każdego rodzica. Kapryśna, obrażalska i pyskata nastolatka potrafi "dołożyć do pieca" nawet najbardziej cierpliwej osobie.

Marysia to prawdziwy kameleon. Jednak jest w jej otoczeniu młodsza siostra Celinka. Celinka to taka słodka istotka, która widzi dobro. Podkreśla, że zdecydowanie woli Marysie spokojna i wyciszoną. Czy Celinka odegra znaczącą rolę w tym, by Marysia przeszła na "jasną stronę mocy" ? I kim jest Lew i świnka Ewunia?

Ewa Nowak jest jedną z tych polskim pisarek, która wydaje coraz to ciekawsze, bardziej poczytne oraz cenione wśród czytelników książki, z gatunku literatury młodzieżowej.
Cechą charakterystyczną pisarki jest lekki styl , pióro, które czyta się z największą przyjemnością.
Postacie, którymi są nastolatki borykające się z tak powszechnym, realnym problemem jakim jest kształtowanie osobowości, w okresie dojrzewania było świetnym pomysłem.
Uważam, że każdy nastoletni buntownik dojrzy w Marysi siebie. Zastanowi się, do czego tak naprawdę dochodzi w jego stale zmieniającym się ciele i umyślę.

Ewa Nowak urzeka, wciąga. Mam jeden zarzut do tej powieści. Mianowice, ta książka jest za krótka! Liczę, na kolejne pozycje autorki, gdyż jest ona bardzo obiecującym i utalentowanym twórcą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Siedemnastoletnia Marysia Gwidosz zachowuje się niczym Doktor Jekyll i pan Hyde, bowiem nigdy nie wiadomo, który z nich w danym momencie siedzi w nastolatce. Bywają chwile, kiedy Marysia jest urocza i milutka dla wszystkich, a już za moment zaczyna krzyczeć i obrażać się bez powodu. Tak, okres dojrzewania to trudny czas, a u Marysi właśnie nastąpiła superkumulacja wszystkich bolączek związanych z tym wiekiem. Chyba tylko Celinka, młodsza siostra Marysi, potrafi spojrzeć na wszystko trzeźwym i ironicznym okiem. A jakby tego było mało Marysia poszła do wróżki z koleżanką i poznała tam uroczego Lwa i jego świnkę Ewunię... ,,Dwie Marysie" to póki co moja ulubiona powieść pani Nowak. Trudno nie lubić szalonej rodzinki Gwidoszów, ich niecodziennego stylu bycia i oryginalnych osobowości wszystkich członków szanownej familii. Co prawda w tym tomie to Celinka kradnie show Marysi, ale starsza Gwidoszówna ma taki temperamencik, że od razu wzbudza sympatię. Opowieść o dojrzewaniu, pierwszych miłościach i domowych perypetiach bohaterki całkowicie pochłonęła moją uwagę i sprawiła, że z największą przyjemnością znów poczułam się nastolatką i razem z Marysią przeżywałam wszystkie smutki i radości tego dziwnego, ale wyjątkowego czasu. W książkach Ewy Nowak bardzo lubię to, że w każdym tomie pojawiają się jakieś drobne, choćby minimalne nawiązania do innych części serii miętowej. Zawsze sprawia mi ogromną frajdę, kiedy wiem do czego odnosi się autorka. Mała rzecz, a tak bardzo cieszy. W zasadzie na ważne po którą część serii miętowej sięgniecie, bo każda z tych ślicznych i kolorowych książeczek ma w sobie coś wyjątkowego. Ja, choć bliżej mi do trzydziestki, niż nastolatki, mam zamiar skompletować na półce całą serię (ależ będzie się pięknie prezentować), bo mądrych i wartościowych książek nigdy dość. A takie właśnie są powieści pani Ewy Nowak.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jakoś tak swojsko się zrobiło, jak to dawno u Nowakowej nie było. Marysia Gwidosz i Lew Henzel... no, no, ciekawe połączenie. Właśnie tego mi w "Miętowej" brakowało - takiego powrotu do korzeni.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)