Dwie drogi
K.A. Figaro

Łucja postanowiła poskładać swoje życie i ułożyć je na nowo. Z dala od bliskich, od wspomnień i co najważniejsze daleko od Dymitra, który wciąż tkwi w jej roztrzaskanym sercu.
Dymitr tym razem zostaje postawiony przez Sebastiana pod ścianą, albo ogrnie siebie i swoje życie. Zacznie w końcu normalnie żyć i przestanie rozpamiętywać przeszłość, albo ojciec przestanie mu pomagać w życiu, wyciągać go po raz kolejny z kłopotów i naprawiać jego życiowe błędy.
Dymitr również z uwagi na swój stan zdrowia decyduje się, aby wrócić do normalności. Jednak nie jest to takie proste jakby się mogło wydawać.
Jest to kolejny tom przygód Łucji i Dymitra, którzy pokochali się wzajemnie bez opamiętania, ale ta miłość zarówno dla jednego jak i drugiego okazała się toksyczna. Chętnie sięgnęłam po kolejny tom serii, ciekawa dalszych losów bohaterów. Oczywiście tym razem również się nie zawiodłam. Autorka rewelacyjnie dobrała charyzmatycznych bohaterów, których emocje gwarantują wiele akcji. Ich miłość od początku była burzliwa i dostarczała wielu emocji. Autorka niejednokrotne mnie totalnie zaskoczyła, gdyż nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Jednak z decyzji autorki, co do losów bohaterów była dla mnie kompletnym szokiem, który dodatkowo wywołał we mnie potok łez, niemniej jednak z każdą kolejną stroną zaczęłam rozumieć, że w tej historii nic nie dzieje się bez przyczyny.
Dla mnie losy bohaterów są świetnie przemyślane przez autorkę i to nie tylko od pierwszej do ostatniej strony, ale już od samego początku. Wszystko działo się z jakiegoś powodu, a wszystkie tomy serii umiejętnie łącza się w jedną całość.
Dla mnie ta burzliwa, miłosna historia jest naprawdę świetna i co najważniejsze trzyma w napięciu. Nie brakuje emocji i złości na bohaterów za ich zachowanie oraz za to, co autorka im serwuje w życiu, ale właśnie to spowodowało, że powstała wyjątkowa seria.
W książce pojawia się erotyzm, ale nie jest przesądzony i nie powoduje, że książka staje się wulgarna i przesycona erotyzmem.
Zdecydowanie ten tytuł, a co więcej ta seria to gratka dla miłośników romansów, obyczajowej i tych, którzy uwielbiają wyciskacze łez. Zarówno dla młodzieży, jak również dla dojrzałych czytelniczek. Ja jestem zachwycona i zdecydowanie polecam!

Siedziałam i stukałam w klawisze klawiatury, ale robiłam to delikatnie, gdyż jeszcze nie byłam gotowa, aby zaczęły się pojawiać słowa na monitorze mojego komputera. Robiłam to jednak z pewną niecierpliwością. Zastanawiałam się dłuższą chwilę od czego zacząć i chyba zacznę od ostrzeżenia: tak, będą w tej opinii same zachwyty nad powieścią. Jak dla mnie, autorka sprawiła, że ta trzecia część, którą oczywiście uważam za najlepszą, stała się czymś zupełnie nieoczekiwanym. Pierwszy tom spodobał mi się, z chęcią sięgnęłam po drugi i w obydwu przypadkach były to, w większości, emocje wkurzenia na bohaterów, ale dało się też porwać wątkom erotycznym, które trochę łagodziły złość na Dymitra i Łucję. Pochłaniając "Dwie drogi" czułam już zupełnie inne emocje i to mnie bardzo zaskoczyło. Zupełnie nie spodziewałam się, że tyle razy się wzruszę, a nawet poleją się łzy. Przyznam też, że wiele stron chłonęłam z gulą w gardle, która ściskała mnie ze wzruszenia. 

Od książki nie mogłam się oderwać, bo ciągle coś się działo i musiałam wiedzieć co dalej, wynikiem czego było jej zakończenie w ciągu jednej doby, co zdarza mi się rzadko, gdyż należę do czytelników, którzy raczej powoli czytają. 

Niemniej jednak wiele elementów autorka pozostawiła, takich jak na przykład wątki erotyczne, czy też twarde cechy charakteru niektórych postaci książkowych. 

Oczywiście czekam z niecierpliwością na kolejną część.

biblioteczkamoni.blogspot.com