Drogowskazy
Dag Hammarskjöld

"Drogowskazy" Daga to zdecydowanie nie są, jakby się mogło wydawać na pierwszy rzut oka, złote myśli. To głębokie przemyślenia spisywane latami i wyraźnie widać w tych zapiskach dojrzewanie Autora. Dag Hammarskjöld na podstawie doświadczeń z własnego życia oraz wybranych biblijnych cytatów zwraca naszą uwagę na to, co jest najważniejsze. W sposób poetycki ukazuje nam drogę prowadzącą do zbawienia, a jego "drogowskazy" są zbieżne z kierunkiem obieranym przez innych uduchowionych chrześcijan. Ten, swego rodzaju, pamiętnik został upubliczniony (zgodnie z wolą Autora) już po śmierci Daga, co mnie nie dziwi, ponieważ, oprócz uniwersalnych wartości, zawiera również intymne treści. Autor najwyraźniej też się obawiał, że wydanie dziennika zniszczy w nim pokorę, a rozbudzi pychę i dumę, o czym także wspominał między wierszami. Dag pisze o zaparciu się siebie, o zaufaniu i wypełnianiu woli Bożej niemal w tym samym tonie zawierzenia, co o. Dolindo. Przypomina czym jest modlitwa a czym nie jest. Podkreśla wagę intencji i wewnętrznych motywacji.
Nie spodziewałam się, że takie dzieło może wyjść spod pióra pragmatycznego polityka, sekretarza generalnego ONZ.