Do cna
Katarzyna Bonda

"Do cna”" to niesamowicie intrygująca powieść kryminalna autorstwa Katarzyny Bondy, która wciąga czytelnika w świat mrocznych tajemnic i przerażających wydarzeń. Zbudowana na napięciu i tajemnicy, ta książka dostarcza niezapomnianych emocji i trzyma w napięciu do samego końca. 
 
Głównym bohaterem powieści jest Jakub Sobieski, doświadczony detektyw, któremu zostaje powierzone zadanie odnalezienia zaginionego Antonia Stadnickiego. Matka chłopaka, mimo obaw, nie zgłasza zaginięcia na policję, co wzbudza podejrzenia Sobieskiego. Już na samym początku detektyw orientuje się, że rodzina Stadnickich skrywa wiele mrocznych sekretów, związanych głównie z nietypowymi fantazjami Antona - pragnieniem, by zostać zjedzonym. 
Początkowo Sobieski podchodzi do tej informacji z pewnym sceptycyzmem, ale wszystko się zmienia, gdy przypadkowa para kochanków natrafia w parku Dittricha na reklamówki wypełnione ludzkimi szczątkami. Ta makabryczna scena tylko potwierdza istnienie niebezpiecznego mordercy w okolicy. Rozpoczyna się wyścig z czasem, aby go zatrzymać, zanim znów ruszy na łowy. 
 
W swojej powieści autorka doskonale buduje napięcie, przedstawiając Sobieskiego jako detektywa, który stopniowo odkrywa coraz więcej faktów, ale jednocześnie wpada w sieć intryg i kłamstw. Powoli wkracza w świat ludzi, którzy są gotowi posunąć się do wszystkiego, by tylko uniknąć odpowiedzialności. W miarę zbliżania się do prawdy, liczba ofiar mordercy rośnie, a detektyw staje w obliczu coraz większego zagrożenia. 
 
"Do cna" nie tylko zapewnia doskonałe tempo akcji, ale także eksploruje psychologiczne aspekty postaci i ich motywacje. Bohaterowie są dobrze wykreowani i mają swoje własne tajemnice, które stopniowo są odkrywane, dodając głębi całej historii. Czytelnik jest zmuszony do ciągłego przewracania kartek, chcąc dowiedzieć się, jakie są te tajemnice i jak wszystko się skończy. "Do cna" to powieść, która porusza również pewne głębsze tematy. W tle historii detektywa Sobieskiego przeplatają się wątki związane z ludzką naturą, obsesjami i granicami moralności. Nietypowe fantazje Antona Stadnickiego, jego pragnienie bycia zjedzonym, stawiają pytania o naturę ludzkich pragnień i granicach, jakie jesteśmy w stanie przekroczyć. Autorka nie boi się dotknąć kontrowersyjnych tematów, a to dodaje powieści głębi i sprawia, że czytelnik ma więcej do przemyślenia. 
 
Język użyty w powieści jest płynny i przemyślany, co sprawia, że czytanie jest niezwykle przyjemne. Pani Katarzyna świetnie posługuje się obrazowym opisem, który pozwala czytelnikowi wczuć się w atmosferę mrocznych wydarzeń i poczuć napięcie panujące w powieści. Dzięki temu zabiegowi książkę dosłownie pochłania się za jednym zamachem, ciężko jest ją odłożyć przed poznaniem zakonczenia.  
Kolejnym atutem powieści jest sposób, w jaki Katarzyna Bonda kreuje atmosferę. Czytelnik od początku odczuwa napięcie i zagrożenie, które stopniowo narasta w miarę rozwoju akcji. Opisy miejsc, w których rozgrywają się wydarzenia, są dobrze wyważone, pozwalając na wyobrażenie sobie otoczenia i wczucie się w sytuację. Park Dittricha, gdzie zostają znalezione reklamówki z kośćmi, staje się miejscem pełnym grozy i niepokoju. Pisarka umiejętnie korzysta z czynników zewnętrznych, takich jak opis pogody czy dźwięków, aby podkreślić napięcie i stworzyć odpowiednie tło dla fabuły. 
Jedynym niewielkim minusem tej powieści jest pewna przewidywalność w niektórych momentach. Część zwrotów akcji może być przewidziana przez doświadczonego czytelnika kryminałów, co może nieco osłabić zaskoczenie. Jednakże, mimo tego, autorka umiejętnie trzyma czytelnika w niepewności i zaskakuje w odpowiednich momentach, co sprawia, że fabuła pozostaje interesująca i wciągająca. 
 
"Do cna” to znakomity kryminał, który z pewnością zadowoli miłośników tego gatunku. Katarzyna Bonda w umiejętny sposób buduje napięcie i trzyma czytelnika w niepewności. Mroczne tajemnice, zaskakujące zwroty akcji i głębsze tematy, które porusza, sprawiają, że powieść ta wyróżnia się na tle innych kryminałów. Pomimo pewnej przewidywalności w niektórych momentach, fabuła jest wciągająca i trzyma czytelnika w napięciu do samego końca. To lektura, która z pewnością dostarczy niezapomnianych emocji i zapadnie w pamięć czytelnikowi. Gorąco polecam po nią sięgnąć!  

Jeśli lubicie mocne historie kryminalne, po raz kolejny chcę Wam polecić twórczość Katarzyny Bondy. W środę miała premierę kolejna z jej historii ale ja jeszcze nadrabiam zaległości i niedawno spędzałam czas z ekipą Jakuba Sobieskiego, rozpracowując sprawę żyrardowskiego kanibala…

Przyznam, że może późno, bo już sporo książek autorki za mną, ale dochodzę do wniosku, że ona kocha szokować i poruszać kontrowersyjne tematy. Podziwiałam jak perfekcyjnie wykorzystała temat BDSM w jednej z części serii Huberta Meyera. A tu mamy dopracowany w każdym szczególe - kanibalizm… 

Każdy z nas zapewne zna postać  Hanibala Lectera, ale tematyka jedzenia ludziny, wciąż jest dla nas taką abstrakcją. Czymś z książek i filmów. Nierealnym. Wypieramy możliwość, że to gdzieś w naszym pobliżu może mieć naprawdę miejsce. No bo to taki absurd, nie ? Po co ? Na co to komu ? Jak można zjeść innego człowieka ? Ano okazuje się, że można.

Miałam wrażenie ( i Jakub chyba też je miał), że nasz detektyw ewidentnie wlazł na minę przyjmując zlecenie księżnej Grażyny Stadnickiej. Kobieta zaniepokojona zniknięciem syna, chce aby Sobieski powęszył i sprawdził czy zapędy syna do tego by został zjedzony, nie zostały zrealizowane. No ale jak można chcieć być zjedzonym ? 

Różne ludzie mają…fetysze i fanaberie. Tych tu pod dostatkiem. Tzn takich ludzi. To dosłownie przeraża. Zaczynając czytać kryminał, każdy spod ręki Bondy, myślę kto może być winny. Ale chyba jeszcze się nie zdarzyło by zbrodnia była winą jednej osoby. 

Nasz detektyw szybko zauważa, że śledztwo nie będzie należało do prostych. Zleceniodawczyni, która rzekomo chce poznać prawdę jako pierwsza, utrudnia wszystko jak tylko się da. Odniosłam przez chwilę wrażenie, że historia się powtarza, bo w pierwszym tomie tej serii, Jakub też dostał zlecenie tylko po to by dane osoby zmyliły władze, odwróciły od siebie uwagę. I tak przez moment już zwątpiłam, czy możliwe by autorka szła schematem, co u niej dość niespotykane. I rzeczywiście, niepotrzebnie się martwiłam, bo szybko nastąpił szokujący zwrot akcji…

Kocham książki Bondy i to jak profesjonalnie wszystko komplikuje, wodzi za nos jednocześnie powolutku prowadząc do celu. Jednak od czasu “Balwierza” nie byłam po jej historii w aż takim szoku. Chyba najbardziej są dla mnie wstrząsające ofiary z dzieci. Przyznam, że w momencie, w którym przeczytałam przepis na “Niewiniątko pieczone w przaśnym chlebie” byłam dosłownie przerażona. Książka z przepisami na dania z człowieka ? Przepis na pieczone dziecko ? Tak, są potwory, które gustują w czymś takim. Przeraziła mnie też lista realnych “słynnych” kanibali jaką nam zaprezentowała autorka. Nie macie pojęcia jak wielu było na niej naszych rodaków. Chcecie się przekonać ? Sięgnijcie po “Do cna”.

“Tu nie chodzi o żywienie się ludźmi, nie jest to kanibalizm z przymusu, z głodu, ale próba całkowitego podporządkowania innej osoby, bycia na chwilę bogiem.”

No właśnie. Katarzyna Bonda nie skupia się tu wyłącznie na jako takim pożywieniu się ludzkim mięsem. Rozbiera psychikę kanibala i degustatorów na czynniki pierwsze. Niezmiennie podziwiam jej precyzję, dokładność i przygotowanie do każdej książki. 

A nasz biedny Kubuś, jak wspomniałam, nie dość, że żałował podjęcia się zlecenia przez liczne komplikacje i utrudnienia, to jeszcze pod koniec wraz z nim zaciskałam zęby z bezsilności. Wiedział, że sprawa nie jest zamknięta, że uzyskany przez władzę “oczywisty” sprawca, ma tylko odwrócić uwagę od tego kto naprawdę ma krew na rękach. Czy sprawiedliwość zwycięży ? Sprawdźcie. Niestety ta książka pokazuje (jak nie jedna w sumie), że pieniądze dają nieraz zbyt wielkie poczucie władzy i bezkarności. Czy i tym razem się ta reguła sprawdzi, przekonacie się czytając tę książkę. 

Nie wiem jak Wy ale ja coraz chętniej sięgam ostatnio po takie właśnie książki. Boję się, że romanse mi się przejadły. Chyba muszę bardziej mieszać. Ale na szczęście mam na półce jeszcze kilka dobrych książek z dreszczykiem, w tym wspomnianą wyżej świeżutką premierę Bondy z serii o Meyerze. Będzie gorąco, już “Urodzony morderca” się o to postara. Kto ma w planie ?

Dajcie znać czy lubicie książki o takiej tematyce i jeśli tak, to czy macie swojego ulubionego autora / autorkę  . Wracam do czytania i życzę udanego weekendu .

Oczywiście dziękuję Wydawnictwu Muza oraz autorce za egzemplarz do recenzji. 

Trzecie spotkanie z Jakubem Sobieskim w powieści Katarzyny Bondy „Do cna” nie porwało mnie. Wróciłem ze spotkania zawiedziony i z niedosytem. Ba nawet może i niedojedzony albo nawet głodny. Chociaż od razu zaznaczam, że w ludzinie nie gustuję. Ten mój niedosyt jest tylko „mój” i wynika z moich doświadczeń czy upodobań. Już bodajże przy pierwszym Sobieskim napisałem, że pewne działania detektywa są dla mnie mało wiarygodne, kto by się tłumaczył jakiemuś detektywowi, dostał by w mazak plastikowy policjant i tyle. Autorka jakby słyszała bo już mniej takich sytuacji było w drugiej części. „Do cna” to dobry i mroczny kryminał z akcją oraz niebywałą osią powieści czy jak tam to nazwać. Ludzie potrafią być wyrafinowani, szczególnie jak dysponują książką kucharską z ludziny. Zdaje się przemawiać ze stron do czytelnika autorka. Sam Sobieski też jakby nabrał zawodowej wprawy. Gliniarz działając ma trochę łatwiej, stoi za nim prawo i zawsze może posadzić na dołek. Detektyw, żeby coś ugrać musi naprawdę coś mieć i wytężyć intelekt. Słowem Jakub daje radę. Tylko ta ludzina na polskiej prowincji w takim intelektualnym wydaniu jakoś mi nie pasuje. A może po prostu nie jestem smakoszem, nie znam się na dobrym jedzeniu?

Muszę przyznać, że dość trudno przychodzi mi obecnie pisanie. Nie ma to związku z książką, lecz z moimi ograniczeniami.
"Do cna" Katarzyny Bondy to trzecia część cyklu z Jakubem Sobieskim. I niby spodziewałam się takiego tematu, ale... przyznam się, że po lekturze nie miałam ochoty na kotlety mielone... Właściwie to jestem pewna, że nie tylko mnie ogarnęły wątpliwości a być może część czytelników nawet zostanie wegetarianami po lekturze tej książki. 
Tak właściwie to nie czytałam zbyt dużo o kanibalizmie, ale tu autorka stworzyła bardzo wciągającą intrygę, że chce się czytać i łapać każde słowo, do cna.
Jakub Sobieski tym razem dostał zlecenie od znanej i bogatej kobiety. Ma odnaleźć jej syna, z którym od jakiegoś czasu straciła kontakt. Okazuje się, że chłopak ma bardzo specyficzne upodobania, marzy o tym żeby... zostać zjedzonym. Jakub nie traktuje jednak tej informacji  poważnie.

"Kocham Twoją żarłoczność, ubóstwiam wprost Twą zachłanność, która jak mniemam, towarzyszy Ci we wszystkim, co robisz."
Tymczasem w żyrardowskim parku znaleziono reklamówki pełne ludzkich kości. Na dodatek, ugotowanych kości, ktoś ugotował sobie rosół z ludzi...
Czy w mieście grasuje psychopatyczny kanibal? Dlaczego podrzucił ugotowane kości do parku? Czy możliwe, że to jakiś żartowniś?
Pierwsze skojarzenie Jakuba łączy się z tym, że poszukiwany przez niego mężczyzna chciał być zjedzony. Trop okazuje się fałszywy, lecz detektyw odkrywa, że pewne wątki mogą być pomocne w poszukiwaniach. Jednak rodzina zaginionego ciągle coś kręci i ukrywa, trudno w takich okolicznościach prowadzić jakiekolwiek dochodzenie. Te wszystkie intrygi i kłamstwa powodują, że Sobieski rozważa nawet zostawienie tej sprawy. Jednak intryguje go sprawa kanibala i jego ofiar. Wspólnie z Adą chce rozwiązać tę tajemniczą i czasami przerażającą zagadkę. Miejscowa policja nie robi zbyt wiele, okazuje się, że jest przekupiona i chroni bogatą zleceniodawczynie Sobieskiego i jego rodzinę, co tym bardziej go pociąga do działania nawet mimo przeszkód. 
Czy uda się Jakubowi wykonać zlecenie i odnaleźć zaginionego syna kobiety? Czy odnajdzie psychopatycznego zabójcę?

"Jeśli choć raz spojrzysz na mnie podczas którejś z naszych kolacji, będę zmuszony wyłupić Ci te piękne gałki oczne i wrzucić do naszej zupy. Nie obawiaj się. Już to robiłem. Nie umiera się od tego tak łatwo (to znaczy nie zawsze wtedy, kiedy ja to robię."
Lektura tej książki poszła dość szybko, tym bardziej, że część słuchałam a część czytałam. 
Tytuł każdego rozdziału, to nazwa luksusowego dania i okazuje się, że na dodatek z ludzkiego mięsa...
Podane przepisy działają na wyobraźnię i mogą u bardziej wrażliwych czytelników wywołać różne reakcje. Lecz trzeba to bardziej potraktować z dystansem, bo chyba (???) jeszcze nie sprzedaje się u nas ludzkiego mięsa...
To naprawdę wciągająca lektura i zdecydowanie lepsza część serii niż poprzednia. 

Katarzyna Bonda powróciła do swoich czytelników z kolejną mocną, pełną strachu i mrożącą krew w żyłach powieścią. „Do cna” to trzeci tom przygód Jakuba Sobieskiego. Po raz kolejny jesteśmy świadkami serii brutalnych morderstw. Czy tym razem Sobieski dotrze do prawdy i schwyta okrutnego psychopatę?

Do Jakuba Sobieskiego zgłasza się kobieta, która obawia się o życie syna. Anton Stadnicki od kilku dni nie kontaktował się z rodziną, a ślad po nim urywa się w Żyrardowie. Sobieski bardzo szybko orientuje się, że rodzina młodego chłopaka skrywa wiele mrocznych tajemnic. Najpilniej strzeżoną tajemnicą są nietypowe fantazje Antona — chłopak pragnął być zjedzony.

Początkowo Sobieski podchodzi bardzo sceptycznie do tej informacji, jednak, w chwili gdy w parku Dittricha zostają znalezione reklamówki pełne ludzkich kości, detektyw zaczyna zmieniać zdanie. Nikt nie ma wątpliwości, że w pobliżu grasuje niebezpieczny morderca.

Katarzyna Bonda stworzyła pełen brutalności obfitujący w mrożące krew sceny kryminał, który wciąga czytelnika w wir niewyobrażalnych wydarzeń już od pierwszych stron. Historia, którą zaserwowała mi autorka to jak jazda bez trzymanki. Pełna zwrotów akcji fabuła nie pozwala na chwilę znużenia, a mroczne i przerażające opisy przyprawiają o dreszcze i napędzają wyobraźnię czytelnika do tego stopnia, że z każdym kolejnym rozdziałem coraz bardziej jesteśmy ciekawi, co też jeszcze kryje się na kartach powieści.

Autorka po raz kolejny sprytnie wodzi swoich czytelników za nos i podrzuca nam mylne tropy, a my jak te dzieci we mgle błądzimy po omacku i próbujemy rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw. Aura tajemniczości pełna sekretów, które nie mogą wyjść na jaw, oplata nas niczym pajęczyna. W tej historii nic nie jest podane na tacy (no może dania, które serwuje nam morderca).

„Do cna” to pełna brutalności mrożąca krew w żyłach historia z genialnie dopracowaną fabułą, która intryguje, wciąga i przeraża. To idealna gratka dla fanów mocnych historii kryminalnych. Polecam!

Na co macie dzisiaj ochotę: stek, żeberka w miodzie, móżdżek w burakach, jajka w sosie chrzanowym z żurawiną, ramen z oczu na ostro? Przepisy na te dania znajdziecie w najnowszej książce Katarzyny Bondy, ale uważajcie, zawierają trudno dostępne składniki…

Z pewnością można stwierdzić, że autorka zaserwowała czytelnikom niezłą ucztę, można by rzec wyborną i jakże smakowitą, ale również ostrą i solidnie doprawioną brutalnością.
W Żyrardowie grasuje psychopata, a w miejscowym parku porzucono reklamówkę z ludzkimi kośćmi, to nie koniec atrakcji. Anton Stadnicki znika bez śladu, jego matka prosi detektywa Jakuba Sobieskiego o pomoc w odnalezieniu syna. Chłopak to lekko mówiąc dziwna osobistość, jednym z jego pragnień jest to, aby został zjedzony…
Kłamstwo goni kłamstwo, a intrygi, tajemnice i układy to chleb powszedni tej historii. Sobieski mimo trudności brnie do przodu, a ofiar jest coraz więcej, czy w końcu uda mu się rozwikłać tę okrutną, nieludzką, potworną, krwiożerczą sprawę?

Przygotujcie się na solidną dawkę wrażeń, choć może to za mało powiedziane, bo nikt nie chciałby stać się celem kanibala. Momentami czułam niesmak, ale nie z powodu tego, że książka była zła, co to to nie! Uważam, że to jedna z najlepszych książek autorki, choć przewracając kolejne strony czułam coraz większy niepokój i momentami… powiedzmy to śmiało… obrzydzenie - umówmy się, sami tak byście zareagowali czytając o ludzkich kościach przyprawionych, ugotowanych i jeszcze pachnących rosołem.

Atmosferę podkręcało poprowadzenie fabuły, autorka doskonale potrafi wodzić czytelnika za nos. Do samego końca nawet przez myśl mi nie przeszło , że takie może być rozwiązanie, czy spektakularne? hmmm w sumie trudno stwierdzić, ale tak pokręcone, że jest w pełni usatysfakcjonowana. Nic Wam nie zdradzę, sami przenieście się do Żyrardowa i okolic, gdzie grasuje zwyrodnialec. Macie na to odwagę? 😉

Lubicie historie kryminalne napisane przez mistrzynię tej kategorii?
Tym razem autorka wymyśliła odrażającą i przerażającą fabułę, a ja nie mogłam od niej oderwać się dopóki nie poznałam rozwiązania śledztwa prowadzonego przez detektywa Jakuba Sobieskiego.

Grażyna Światłopełk - Stadnicka zleca detektywowi odnalezienie jej syna, który zaginął kilka dni temu. Ślad po młodym mężczyźnie urywa się w Żyrardowie. Detektyw szybko orientuje się, że rodzina Stadnickich skrywa wiele mrocznych tajemnic. Anton Stadnicki ma nietypowe i chore fantazje. Otóż pragnął być zjedzony! 😱
Sobieski uważa, że są to fanaberie chłopaka z bogatego domu. Wszystko zmienia się, kiedy w parku Dittricha zostają znalezione ludzkie kości w reklamówce. Jak się okazuje wcześniej ugotowane i przyprawione jakby ktoś ugotował na nich rosół🤢🤮😱
Czy w Żyrardowie grasuje wyrachowany i niebezpieczny psychopata?
Czy Sobieski odkryje prawdę?
Przekonajcie się sami.

Jak ja uwielbiam takie mroczne i chore klimaty w książkach. Świetna fabuła.
"Do cna" to trzecia część serii z detektywem Sobieskim. Tym razem trafia się detektywowi zagmatwana zagadka kryminalna, która nie będzie łatwa do rozwiązania. Otóż będzie miał do czynienia z kanibalizmem, a psychopata wciąż poluje na nowe ofiary.
Autorka genialnie manipuluje czytelnikiem, trzyma w napięciu i podsyła mylne tropy. Mroczna intryga, kłamstwa, tajemnice i gęstniejąca atmosfera nie pozwolą odłożyć tej książki. Znakomicie wykreowani bohaterowie oraz sylwetka psychologiczna psychopaty, a jego przepisy kulinarne totalnie Was zniesmaczą. Ostrzegam, że to jest książka dla ludzi o mocnych nerwach. Będzie mrocznie, obrzydliwie i wstrząsająco.
Fani autorki będą usatysfakcjonowani lekturą. Jestem zachwycona i z niecierpliwością będę czekała na kolejny tom.
Polecam!

Miałam już przyjemność poznać pióro autorki. Bardzo przypadło mi do gustu, byłam ciekawa dalszych losów detektywa Sobieskiego i kolejnej zagadki, którą przyjdzie mu rozwikłać.

Jakub Sobieski dostaje kolejne zlecenie. Tym razem jest tak nietypowe, że aż trudno uwierzyć, aby to co mówiła nowa klientka było prawdziwe. Otóż poszukiwany mężczyzna, Anton Stadnicki zaginął kilka dni temu. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie jego nietypowe fantazje. Mężczyzna pragnął być zjedzony. To co detektyw mógłby uznać za fanaberie zamożnej, ekscentrycznej rodzinki nabiera innego kształtu, gdy w pobliskim parku zostają odkryte ludzkie kości i to dokładnie, niemal z pietyzmem oczyszczone. Sobieski musi się zmierzyć z mrocznym śledztwem, w którym nic nie jest oczywiste, a to co wydaje się sennym koszmarem jest rzeczywistością.

To nie jest książka, którą będziecie w stanie czytać podczas posiłku. Historia jest mroczna i brutalna, wciąga od pierwszej strony. Wątek prywatnego życia głównego bohatera i jego relacji z współpracownikami urozmaica lekturę. Autorka tak genialnie prowadziła fabułę, że bez problemu wczuwałam się w klimat powieści i niestety, nic przez gardło nie chciało mi przejść. Mroczna historia i tematyka kanibalizmu, zostały genialnie oddane. Ciekawość kim jest tajemniczy morderca powodowała, że nie byłam w stanie odłożyć tej książki na półkę. Czytało się ją niezwykle szybko, zwłaszcza, że zwroty akcji intrygowały. Narracja jest trzecioosobowa, co pozwala nam spojrzeć na wszystko z szerokiej perspektywy, ale nawet na krok nie zbliżyło mnie to do odgadnięcia winowajcy.  Bohaterowie, ich psychika, zostali świetnie wykreowani. Rodzinne sekrety, mataczenie, mijanie się z prawdą, wprowadzały aurę tajemniczości i jeszcze większą chęć odkrycia prawdy. Makabryczne fascynacje, dewiacje tak wyrafinowane, że włos się jeży na głowie… To uczta dla fanów thrillerów – którą pochłania się do tytułowego „cna”. Polecam 

„Do cna” to już trzeci tom z serii o Jakubie Sobieskim i muszę przyznać, że dzięki niej na nowo zaczęłam przekonywać się do twórczości autorki. Czuć od niej świeżość i śmiało można rzec, że wraca nasza „stara” Bonda, którą poznałam za czasów Żywiołów Saszy.

W książce tej intryga jest zagmatwana, ilość wątków potrafi przerazić i to dlatego całość trzeba czytać z otwartym umysłem, aby po prostu się nie pogubić. Autorka jak zawsze pogrywa z czytelnikiem i wodzi go za nos, wpuszcza w przysłowiowe maliny, aby finalnie zaszokować ujawnioną prawdą i motywami, których z całą pewnością nikt się nie spodziewał.

Tym razem mamy do czynienia z motywem, który bardzo lubię - kanibalizmem. To dzięki niemu od całej powieści bija mrok, bestialstwo i swego rodzaju wynaturzenie. Opisy potrafią działać na wyobraźnię czytelnika, chociaż trzeba przyznać, że całość została napisana „ze smakiem” i makabryczne opisy zostały nam oszczędzone. 

Całość czyta się naprawdę bardzo dobrze i pomimo ciężkiego tematu ciężko odłożyć książkę na bok. 

Najmocniejszą stroną tej nietuzinkowej powieści są bohaterowie z krwi i kości. Portret psychologiczny psychopaty z Żyrardowa jest genialny. Natomiast samego Sobieskiego jeszcze bardziej polubiłam i jestem pod wrażeniem jego toku rozumowania podczas rozwiązywania śledztwa, którego zakończenia sama nie byłam w stanie przewidzieć. 

„Do cna” to książka, która jest idealną propozycją dla miłośników zagadek kryminalnych i mocniejszych wrażeń. Jej lektura stanowiła dla moich szarych komórek świetną zabawę i czekam z niecierpliwością na kolejne tomy.

Na koniec warto jeszcze nadmienić, że książkę można czytać poza kolejnością w serii, jednak i tak polecam czytać całość chronologicznie.

Zastanawialiście się nad przepisem na zajebiście mocny kryminał? 

Pozwólcie, że się nim z Wami podzielę.

Detektyw, któremu w stosunku do pierwszej części naprawdę urosły jaja. (Po „Ze złości” było to już zauważalne, natomiast obecnie jego postawa i upór mnie wręcz zachwyca. Do cna. 
Tajemnicze zniknięcie młodego mężczyzny - które staje się oficjalnym zleceniem naszego Kubusia.
Dwie reklamówki pełne ugotowanych, ludzkich kości zostawione ni stąd ni z owąd w parku.
Naiwny, niczego nieświadomy obiekt westchnień psychopaty, smakosza, amatora ludzkiego mięsa.
Psychopata-kanibal - w sumie powinien być w punkcie pierwszym, ale załóżmy, że kolejność jest przypadkowa.
Mnóstwo intryg, tajemnic oraz brudnego, ludzkiego zakłamania, a także trzymanie w kieszeni szych z urzędów i służb.

Gdy już mamy wszystkie składniki dusimy to przez kilka godzin (podczas lektury) i Voilà! „Do cna” Katarzyny Bondy poleca się czytelnikom o mocnych żołądkach, spragnionych smakowitych wrażeń.

To jaki progres zalicza seria z Kubą Sobieskim to naprawdę prawdziwa uczta dla wszystkich zmysłów. Zawsze będę doceniać autorkę za to jaką sieczkę potrafi zrobić czytelnikowi z mózgu (i akurat teraz nie mowię o móżdżku w burakach). Uwielbiam brudne kryminały, seryjnych psychopatów i to, że autorka podsuwa milion poszlak by na koniec zaśmiać się i powiedzieć czytelnikowi „no tego się nie spodziewałeś” 

Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić do tej książki i życzyć smacznego. Wróć… smacznej lektury! :)

Czekałam ostatnimi czasy na książkę, która mnie porwie. Która nie tylko będzie dobrą książką, ale będzie miała w sobie jakiś pierwiastek, który mnie zaskoczy. I to jest właśnie najnowszy tom serii z Jakubem Sobieskim - „ Do cna ” autorstwa Katarzyny Bindy. Zdecydowanie jest to najlepsza część z dotychczas wydanych. Jeśli tak, jak ja, poszukujecie w kryminałach czegoś zaskakującego, czegoś, co da Wam przysłowiowego kopa, to jest właśnie ta pozycja. Choć nie polecam osobom o wrażliwych żołądkach. I lepiej nie czytać jej po obiedzie. Ani przed. I zrezygnujcie z mięsa na czas tej lektury.

„ Chociaż tak naprawdę wiedział, że jest zepsutym do cna diabłem, i czuł, że to uzależnienie od władzy prowadzi go prosto na skraj szaleństwa, nie zamierzał z niej rezygnować. ”. 

Kanibalizm. Dla większości z nas pojęcie abstrakcyjne, wzbudzające silne emocje. Na tym motywie opiera się historia, którą serwuje nam Autorka. Jest mocno. Ale też mrocznie. Zawile. Tajemniczo. Coś dzieje się po coś. Nie ma tutaj zbędnych słów. Tropy, ślady, wskazówki. Więcej tropów. Polecam się skupić, bo Autorka nie ułatwia czytelnikowi sprawy. Kręta i zawiła jest droga, jaką podąża w swojej opowieści @katarzynabonda

Ludzka psychika chyba nigdy nie przestanie zaskakiwać. Zawsze mnie intrygował człowiek i psychologiczne interpretacje jego tożsamości. „ Do cna ” to portret ludzkiego szaleństwa. Ludzkich pragnień. Tych mrocznych. Przerażających. Tkwiących w najgłębszych zakamarkach ludzkiej duszy. Te pragnienia nie są „ normalne ”. Ktoś ma ochotę ludzkie mięso zjeść, ktoś zjedzony chce być. Te żądze nie biorą się znikąd. Mają podłoże w psychice, często w dzieciństwie, w obrazach z przeszłości. One dojrzewają z czasem. Rodzą się, dojrzewają, a potem muszą być uwolnione. 

Głodni wrażeń, czytajcie. Nie zawiedziecie się. 

Tej książki totalnie nie mogłam się doczekać jak tylko dowiedziałam się co będzie motywem przewodnim książki.
Czy może być coś bardziej przerażającego, a jednocześnie zaskakująco porywającego jak jedzenie ludzkiego mięsa?
Bonda rzuca na ruszt temat kanibalizmu!
Jak się potoczą losy detektywa Sobieskiego i nader ekscentrycznych mieszkańców Żyrardowa?
Czy uda im się w porę rozwikłać sieć tajemnic i dobrze skrywanych sekretów?

Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony co uważam za duży atut! Czytając możemy się dowiedzieć również o innych psychopatycznych ludożercach jak choćby Karl Denke. Jedyne czego mi brakowało to chyba ciut mocniejszego ugryzienia samego tematu kanibalizmu. I to do tego stopnia abym patrząc na steki, które swoją drogą uwielbiam, miała odruch wymiotny.

Nie mniej jednak książkę polecam bardzo mocno!

Detektyw Jakub Sobieski otrzymuje zlecenie odnalezienia zaginionego syna wpływowej księżnej Grażyny Stadnickiej. Kobieta nie ma zamiaru angażować władz, gdyż Anton miał dość niespotykaną fantazję. Z pozoru błacha sprawa przybiera niespodziewany obrót, gdy w parku zostaje odnaleziona reklamówka pełna ugotowanych ludzkich kości.

Czy odnalezione szczątki należą do chłopaka? A może do jego ojca z którym również od kilku dni nie ma kontaktu?

Katarzyna Bonda zaserwowała makabryczne menu, szczególnie dla wielbicieli mocnych wrażeń. Wytworna karta dań dopracowana w najmniejszym szczególe, gwarantuje szereg doznań od subtelnej ironii po odruch wymiotny. 

Pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, trzymającą w napięciu aż do samego końca. Doprawiona nutką grozy, niepokoju, a także ciekawości, co do dalszego rozwoju wypadków. Nie dziwi mnie jeśli po tej sprawie detektyw Sobieski wybierze się na półroczny urlop. To mroczna książka, która przeszywa do cna. Autorka w soczysty sposób oddaje grozę sytuacji i z wielką wprawą ukazuje drugie oblicze człowieka, ciemne strony jego natury i chore fantazje.

Ta historia nie jest dla ludzi o słabych nerwach! ... i żołądkach.
Poplątana w swojej zawiłości i intrydze, niczym pajęcza sieć, po której autorka, niczym pająk nas prowadzi.

,,Do cna" to trzeci tom serii kompilującej mocne doznania, dosadną fabułę i intrygę, od której nie sposób jest odejść aż do ostatnich stron.

W Żyrardowie dochodzi do tajemniczego zaginięcia syna księżne. Pani Stadnicka nie chce mieszać w to organów władzy ze względu na nietypowe upodobania syna, czyli nietypową obsesję na punkcie bycia zjedzonym, dlatego do jego odnalezienia wynajmuje detektywa Sobieskiego. Wkrótce w parku w tajemniczych okolicznościach zostaje znaleziona reklamówka z ludzkimi kośćmi.

To następna historia spod pióra autorki, którą nasączono nietuzinkową przemocą, ale tym razem także świadomie przekraczającą ramy odczuwalnego obrzydzenia, dlatego ważne jest aby osoby czytające miały mocne żołądki ;)
,,Do cna" - pozycja swoim wymownym tytułem pokazuje nieobliczalne ludzkie żądze krążące wokół kanibalizmu. Nie da się ukryć, że właśnie taką nietypową tematyką wznieca ekscytację - w końcu właśnie te emocje prowokują do eksploracji książek tego gatunku.

To tytuł, w którego sidła zwabiani są wielbiciele gatunku, a także idealny do zaabsorbowania przez ludzi zazwyczaj omijających przyjemności okrucieństwa kryminałów. Za to jedno jest pewne - główny bohater stanie oko w oko z mroczną stroną człowieka i ugrzęźnie w nich...
Do cna.

Detektyw Jakub Sobieski dostaje kolejne zlecenie. Tym razem jego zleceniodawczynią jest bardzo bogata Grażyna Studnicka która szuka syna 

Antonego. Podczas rozmowy wychodzi że chłopak miał dość specyficzne marzenie 

,, chciał zostać zjedzony". Matka obawia się że jej syn mógł znaleźć kogoś kto pomoże mu je spełnić.

Śledztwo które miało okazać się zwyczajne wyciągnęło na światło dzienne naprawdę przerażające fakty.

" Kto tak naprawdę jest w stanie rozpoznać, czy je mięso królika, wieprza czy człowieka? A jednak tego smaku nie da się podrobić. Każdy, kto raz go spróbował, będzie chciał jeszcze i jeszcze".

"Do cna" jest trzecim tomem z cyklu "Jakub Sobieski". 

Powiem Wam że jak zaczęłam czytać tę książkę to trochę przeraziła mnie tematyka i czasem zbierało się na ?? ale z każda strona wciągałam się coraz bardziej. 

Pokręcona zagadka z psychopatycznym motywem w tle. A kłamstwa, intrygi tajemnice są na porządku dziennym. 

Bardzo podobał mi się klimat małomiasteczkowy. Autorka pokazuje nam tu elity z takich środowisk jakie potrafią mieć odchyły od normy...

A w parku ktoś znalazł reklamówkę z ludzkimi kośćmi.

"- Na ko­ściach są ślady przy­praw, soli, a na dnie re­kla­mó­wek były obie­rzy­ny od ziem­nia­ków. - Wes­tchnę­ła. - Pod­su­mo­wu­jąc, ktoś ugo­to­wał zupę na czło­wie­ku. Z mar­chew­ką, ce­bu­lą i dużą ilo­ścią se­le­ra. Li­ścia lau­ro­we­go i ziela an­giel­skie­go też nie ża­ło­wał. Z zió­łek zi­den­ty­fi­ko­wa­li­śmy jesz­cze ko­len­drę. Są frag­men­ty list­ków."

Akcja goni akcję, fabuła na pewno zaskoczy niejednego czytelnika. Znajdziecie tu również nazwiska znanych kanibali. Aż strach pomyśleć że na świecie są tacy ludzie i że każdy może paść ich ofiarą. 

A na koniec dodam Wam że nie będziecie się nudzić. Mocny, krwisty i dobrze wypieczony kryminał chodź tematyka mocno pod horror podchodzi ?

Autorka po raz kolejny mnie nie zawiodła i dodam że to była najlepsza książka jaką dotąd czytałam z pod pióra autorki.

,,Kocham Twoją żarłoczność, ubóstwiam wprost Twą zachłanność, która jak mniemam, towarzyszy Ci we wszystkim, co robisz".

°°°

Kiedy zapytałabym Cię, czy skusisz się na spróbowanie ludzkiego mięsa, to pierwsze co odpowiesz, że nie. Pewnie dodatkowo uznasz mnie za wariatkę, której miejsce powinno być w szczelnie zamkniętym pomieszczeniu. A teraz odpowiedź sobie, jaką masz pewność, że ten kotlet, który spożywasz na obiad, pochodzi z tego zwierzęcia, które Ci się wydaje. Dasz za to swoją rękę, upierając się przy tej racji? Przecież nie było cię przy uboju. Nie działo się to przed twymi oczyma. Więc pewności nie ma żadnej. A co jeśli ten kawałek mięsa pochodzi od człowieka?

°°°

W mojej przygodzie z książkami @katarzynabonda bywało różnie. Nie każdą z nich potrafiła mnie pochłonąć, niekiedy bardziej męczyła. Jednak ostatnimi czasy, coraz częściej mi się one podobają. Wydaje mi się, że chyba przywykłam do pióra autorki, które jest dość sztywne, momentami reporterskie, ale momentami daje się też wyczuć pewną swobodę, która próbuje się tam przebić.

°°°

Historia ta nie będzie odpowiednia dla każdego czytelnika, gdyż może wydać się zbyt brutalna, gdy czytamy przepis na danie z ludzkich części ciała. Niesmacznie i wręcz obrzydliwie, a żołądek niestety może dać o tym znać. Weź to pod uwagę, gdy będziesz się za nią zabierać.

°°°

Jednak to, czego nie można zarzucić tej książce to brak napięcia. Jest ono w całej swojej fabule, napędza czytelnika do dalszej drogi, przerażając momentami, iż ludzkie pragnienia mogą być tak brudne i nikłe.

°°°

,,Ktoś ugotował zupę na człowieku. Z marchewką, cebulą i dużą ilością selera. Liścia laurowego i ziela angielskiego też nie żałował. Z ziółek zidentyfikowaliśmy jeszcze kolendrę. Są fragmenty listków".

°°°

Podobała mi się kreacja postaci w tej książce, szczególnie samego kanibala. Autora postarała się nawet o aspekt psychologiczny. Obok makabrycznych zbrodni, możemy też kształtować naszego mordercza, nakreślając go i wybierając spośród postaci, trochę bawiąc się w detektywa, który rozwiązuję zagadkę.

°°°

Z pewnością będę chciała poznać kolejny tom serii o detektywie Sobieskim, bo odniosłam wrażenie, że historia ta nie została zakończona, jakby miał nastąpić dalszy bieg.

°°°

Jeśli należysz do wrażliwej części czytelników, to książka ta, może być dla ciebie zbyt przerażająca.

Muszę przyznać, że Katarzyna Bonda weszła w rok 2023 z mocnym przytupem przekazując czytelnikom nie tylko świetny kryminał, ale równie świetny thriller.

Chociaż jestem fanką policyjnego psychologa Huberta Meyera, to z każdą kolejną książką coraz bardziej zaczynam, lubić byłego policjanta, a obecnie prywatnego detektywa Jakuba Sobieskiego.

Jego duet z Adą - aplikantką prokuratury jest wprost wymarzoną parą działającą w śledczym duecie.

W tej książce autorka porusza temat, który dla nas, zwykłych ludzi może okazać się nie tyle odrażającym co niemożliwym w XXI wieku, bo jak w dobie wszystkiego dostępnego na wyciągnięcie ręki można fascynować się jedzeniem ludzkiego mięsa?

Przedstawione w powieści opisy przyrządzania i przygotowywania do konsumpcji mięsa mogą być z jednej strony bardzo przydatne dla smakoszy mięs, a z drugiej strony odrażające nawet dla tych smakoszy, jeżeli pomyślą, że dany przepis odnosi się do mięsa ludzkiego.

Myślę, że wegetarianin czy weganin nie doczyta tej książki do końca, nawet ja, osoba nie stroniąca od potraw mięsnych miałam z tym problem.

W naszej kulturze, niedopuszczalnej do konsumpcji ludziny i innych mniej znanych na naszym mięsnym rynku ,,ofiar" mięsnych jest trudnym do zrozumienia, że ktoś może zachwycać się smakiem i aromatem takich dań.

Katarzyna Bonda tym razem funduje czytelnikom dość specyficzną rozrywkę czytelniczą, mroczny, pełen strachu, szaleństwa i chorych fantazji thriller kryminalny, który z pewnością wielu na długo pozostanie w pamięci. Muszę przyznać, że nie ma tutaj czasu na nudę. Sprytnie poprowadzona akcja powieści z uwzględnieniem ciekawie zawiadywanym śledztwem to z pewnością wielkie plusy dla fabuły.

Bohaterowie nie są ani cukierkowo słodcy, ani nadto gorzcy, mimo całego dramatyzmu nie ma tutaj zbytnio przemocy, nikt nie został wyidealizowany nawet główny bohater, który angażując się w prowadzenie śledztwa całym sobą natrafia na swojej drodze liczne przeszkody.

Być może dla kogoś ta fabuła okaże się mało realna, ale ja odebrałam ją głównie jako szokującą i odrażającą.

W tle prowadzonego śledztwa autorka przedstawia skomplikowane relacje rodzinne i nie chodzi mi tutaj o odkryte preferencje seksualne, czy hobby będące fetyszem, zaburzeniami psychicznymi, chodzi mi głównie o relację między matką a synem, otaczające je tajemnice, które dodatkowo te relacje pogarszają.

Całość napisana została tak, że można stwierdzić, iż gęsto jest tutaj od wrażeń, emocji i ktoś kto ma wyjątkowo rozwiniętą wyobraźnię w pewnym momencie może poczuć zapach rosołu gotowanego na ludzkich kościach, czy smak pieczonych żeberek (oczywiście ludzkich).

Z całą pewnością zagłębiając się w fabułę nie ma drogi na skróty, tu wszystko jest przemyślane i dopracowane do najmniejszego szczegółu, chociaż autorka trochę wodzi czytelników za nos i do końca trzyma w napięciu.

Biorąc do ręki tę powieść, a mając za sobą prawie wszystkie książki Katarzyny Bondy byłam przekonana, że nic mnie już nie zaskoczy. A jednak autorka mnie zaskoczyła.

Ta książka jest jak narkotyk, im dłużej ją czytasz tym więcej jej chcesz. Nie jesteś w stanie się oderwać chociaż czujesz zmęczenie drażliwym cię tematem. To specyficzny kryminał, mroczny, momentami odrażający, ale cały czas trzymający w napięciu ze względu na dynamikę akcji. To książka pokazująca dno ludzkiego szaleństwa, w którym króluje psychiczna patologia.

I chociaż kanibalizm dla wielu ludzi wciąż jest abstrakcją, tematem tabu, to myślę, że istnieje i świetnie funkcjonuje we własnych kręgach.

Polecam tę książkę czytelnikom o mocnych nerwach, myślę, że dla wielu miłośników dobrego kryminału będzie to nie lada gratka.