Decyzja
Penny Vincenzi

Lata 60-te XX wieku w Wielkiej Brytanii to rozwój na każdej płaszczyźnie, począwszy od urbanistyki poprzez ekonomię, a kończąc na kulturze i modzie. Właśnie podczas najbardziej intensywnego rozkwitu Eliza Fullerton-Clark,młoda, niezależna kobieta, rozpoczyna swoją przygodę w świecie artystów, pierwszych kolorowych magazynów dotyczących mody i kreatorów stylu, którzy stawiają swoje pierwsze zawodowe kroki, aby w przyszłości wyznaczać trendy. Eliza czuje się w tym świecie jak przysłowiowa ryba w wodzie, to jej całe życie, pasja, która ją uskrzydla i nadaje sens jej istnieniu. Niewątpliwy talent, wyczucie smaku oraz ogromne zaangażowanie sprawiają, że bardzo szybko pnie się po szczeblach kariery zostając w rezultacie redaktorką działu mody w ,,Charismie", jednym z lepszych czasopism w tamtym okresie. To dość nietypowe, bo przypomnijmy, że w latach 60-tych kobieta pracująca i odnosząca sukcesy zawodowe była nadal w pewnych kręgach źle widziana. Wyzwolone kobiety były w zdecydowanej mniejszości i wśród bardziej konserwatywnych Brytyjczyków budziły oburzenie. Kiedy spotyka Matta Show, chartzmatycznego i bezkompromisowego przedsiębiorcę wywodzącego się z klasy robotniczej, zakochuje się w nim bez pamięci. Poświęca dla niego to, co kocha najbardziej, czyli swoją pracę. Zamyka się w czterech ścianach domu, który powoli staje się jej złotą klatką, zostaje matką, oddając całą siebie córeczce i upychając gdzieś głęboko na dnie duszy marzenia o wielkiej karierze w świecie mody. Przez jakiś czas udaje jej się czerpać ogromną radość ze swojego obecnego życia, choć wcale nie jest jej lekko, chociażby dlatego, że ukochany jest człowiekiem bardzo stanowczym, mającym tradycyjne poglądy na temat małżeństwa i roli żony w nim. Dość bezwzględnie domaga się od Elizy, aby zapomniała o marzeniach, oczekuje pełnego poświęcenia jemu oraz dziecku, co udaje mu się przez kilka lat z powodzeniem osiągać, gdyż Eliza boi się przeciwstawić. Ale dawne życie nie pozwala o sobie zapomnieć i drąży umysł kobiety coraz bardziej i bardziej. Splot nieszczęśliwych wypadków powoduje, że Eliza Show postanawia walczyć o siebie i swoje pragnienia. Czy nieustępliwy Matt pogodzi się z, w jego oczach, niesubordynacją żony i będzie walczył o szczęście rodzinne? Jak przyjmie na nowo Elizę świat artystyczny, czy uda jej się pogodzić rolę matki i kobiety pracującej? Czy uda jej się ominąć czyhające na nią pokusy? Równocześnie wraz z historią Elizy i Matta poznajemy losy ich najbliższych, rodziny i przyjaciół, nie mniej ciekawe i tworzące nierozerwalną całość z głównym wątkiem powieści. Penny Vincenzi ma na swoim koncie niejeden bestseller, pracowała jako dziennikarka, m.in. w ,,Vouge" czy ,,Cosmopolitan", więc doświadczenie zawodowe niewątpliwie bardzo wzbogaciło fabułę powieści. Powieści, którą dosłownie pokochałam od pierwszych stron. Zdarza mi się zachwycać różnymi książkami, ale przyznam, że nie do takiego stopnia. Penny Vincenzi przeniosła mnie do rodzącego się na nowo po wojnie Londynu i zaczarowała. Zatraciłam się w czytaniu tej powieści, w jej klimacie, który jest doskonałym odzwierciedleniem tamtych czasów. Swoją wyjątkowość powieść zawdzięcza niezwykłemu talentowi pisarki do fascynowania czytelnika. Zwroty akcji powodują, że zachłaność na ciąg dalszy rośnie z każdym kolejnym zdaniem. Nie odnalazłam ani jednego momentu w prawie 600 stronicowej powieści, żeby autorka nie była świadoma słów, które chce napisać. Nawet przez chwilę się nie nudziłam, chłonęłam tę opowieść dosłownie całą sobą. Barwne opisy życia w zróżnicowanym klasowo Londynie, rozwój ekonomiczny, ale i doskonale przedstawione emocje targające bohaterami, niejednokrotnie pełne dramatyzmu przeżycia, są tak bardzo realne, że pierwszy raz od bardzo dawna płakałam czytając książkę. ,,Decyzja" to wyborna lektura, wciągająca, pasjonująca do ostatniego zdania, osaczająca czytelnika niczym pajęczyna, którą chce się czytać i czytać bez końca. Z prawdziwą przyjemnością sięgnę po inne pozycje pani Vincenzi, bo miano autora bestsellerów jest tu jak najbardziej zasłużone. http://ksiazkapolapkach.eu/decyzja-penny-vincenzi/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)