Człowiek z czerwoną chorągiewką
Paweł Baręsewicz

To kolejna książeczka w serii "Fakty". Ta pozycja opowiada o historii motoryzacji. Z tego też względu propozycja i tematyka bardziej zaciekawią chłopców niż dziewczynki, Narratorem jest kilkuletni chłopiec, syn służącego lorda Archibalda. Ojciec chłopca jest służącym, który z dumą nosi czerwoną chorągiewkę przed powozem lorda: "Taty smok słuchał jak posłuszny psiak prowadzony na smyczy". (s. 7) Ów powóz nazywany był bestią, gdyż: "Nikt go nie ciągnął. Nikt go nie pchał. Po prostu jechał napędzany jakąś magiczną mocą. Dymił przy tym i hałasował, jakby miał się zaraz rozlecieć". (s. 7-8) Był rok 1880 i zaczął się wielki postęp techniczny. Pojawiły się pociągi, powozy bez koni, których ludzie się bali, dlatego uchwalono "prawo o Czerwonej Fladze". We wczesnych latach motoryzacji ktoś musiał zawsze biec przed pojazdem z czerwoną chorągiewką i ostrzegać przechodniów. Pewnego dnia chłopiec poszedł z tatą do pracy i miał okazję zobaczyć, jak ona naprawdę wygląda i jak to jest mieć tatę z czerwoną chorągiewką... Chłopiec przy okazji wymyślał, co by było, gdyby wynalazł... A potem opowiadał o wielkich wynalazkach związanych z samochodami i o ich twórcach, np. o Henrym Fordzie i tanim automobilu dla ludzi - już nie trzeba było być lordem, by usiąść za kierownicą. W pewnym momencie w tekście padają znamienne słowa, po tym gdy wprowadzono prawo w 1896 roku i można było jeździć 20km/h: "Teraz już nigdy nie będziesz bezpieczny na drodze". (s. 46). Książeczka ta to historia motoryzacji i rożnych motoryzacyjnych ciekawostek (pierwszy wyścig automobilów we Francji) - podane są najważniejsze wynalazki, nazwiska ich twórców oraz daty. Nie jest to łatwy temat, to bardziej mała encyklopedia historii motoryzacji - dużo faktów, nazwisk i dat. Ale z drugiej strony mały czytelnik może pomarzyć jak bohater, by zostać kiedyś wynalazcą i stworzyć coś nowego, co się przyda w przyszłości dla ludzkości. Tekst to dłuższe zdania i dialogi rozmieszczone na całych stronach, uzupełnione kolorowymi ilustracjami. Dobrze się czyta ze względu na dużą i wyraźną czcionkę oraz szeroką interlinię. Na niektórych ilustracjach znajdują się wyrazy podzielone na sylaby, by dziecko nauczyło się sylabizowania. Numeracja stron utrwala liczenie i pozwala śledzić postępy w czytaniu. Do tego w książeczce znajdują się pytania sprawdzające zrozumieniu tekstu, a w nagrodę dziecko może otrzymać ,,Dyplom sukcesu" i naklejkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)