Czas musi stanąć
Aldous Huxley

Książka wciąga od początku, gdy młody chłopak (Sebastian Barnack, który w chwili rozpoczęcia historii w 1938 roku ma zaledwie siedemnaście lat) o poetyckim usposobieniu zostaje uwikłany w walkę pomiędzy bezdusznym socjalistą, dla którego polityka jest wszystkim. Został wzięty pod skrzydła wuja Eustachego i przewieziony do wspaniale urządzonej willi we Florencji; w noc jego przybycia wuj umiera na dusznicę bolesną.

Układ pozwala skonfrontować koncepcje życia i śmierci w sposób, który sprawia, że wszystko wydaje się tak wyjątkowe, ale znane, że nie można nie uznać tego za interesujące, jeśli ma się odpowiednie nastawienie.

Znaczna część powieści dotyczy natury śmierci i kwestionowania, czy istnieje coś poza tym życiem. Śmierć jednego z jego głównych bohaterów, a następnie skontaktowanie się z nim za pośrednictwem medium, daje Huxleyowi jeden wątek eksploracji możliwości życia pozagrobowego… ale używa innych postaci, aby zakwestionować ważność tego, co widzieliśmy. Polecam! 🐦

,,Czas musi stanąć" to książka Aldousa Huxleya, autora m.in. ,,Nowego wspaniałego świata".

Muszę przyznać, że nie była to łatwa lektura. Ciężko mi się ją czytało, ponadto to jeden z tych tytułów, które budzą w czytelniku pewien dyskomfort ale skłaniają do refleksji.

To druga książka Huxleya, którą miałam okazję przeczytać. Kolejny raz jestem pod wrażeniem umysłu tego pisarza. Wiadomo, ta pozycja została już napisana jakiś czas temu, znajdziemy tu inny język od współczesnego, jednak widać na jakich aspektach skupia się Huxley. Jak porusza różne tematy.

Bardzo ciekawym doświadczeniem, było śledzenie jak rozwija się główny bohater - Sebastian, obserwowanie jego przemiany.

To na pewno ciekawa lektura, chociaż to ten rodzaj literatury, którą czyta się powoli, po trochu. Jednocześnie oddając się przemyśleniom.