Cudowny lek. Robert Koch, Ludwik Pasteur i prątki gruźlicy
Thomas Goetz

"Cudowny lek" - jak znaleźć lekarstwo na gruźlicę i nie zwariować Książka Thomasa Goetzego jest opowieścią o medycynie czasów zamierzchłych. Można by nawet rzec, że to książka historyczna. Nie wieje od niej nudą, nie wymaga od nas znajomości biologii, nie jest też sensacyjną pogonią za magicznym remedium. A wszystko to dzięki ciężkiej (acz przypuszczam przyjemnej) pracy autora. Niech nie zwiodą Was liczne przypisy odnoszące się do dawnych ksiąg. "Cudowny lek" nie jest rozprawą naukową, choć na pierwszy rzut oka tak właśnie wygląda. Jak od wiejskiego lekarza stać się autorytetem całego świata? Skąd wzięła się przebiegłość Sherlocka Holmesa? Czy Artur Conan Doyle wolał tworzyć literaturę czy uprawiać medycynę? Od kiedy Francja i Niemcy są konkurentami również w dziedzinie farmaceutyków? Na te i wiele innych pytań odpowiada książka T. Goetzego. Czyta się płynnie i bez znużenia. Kolejne rozdziały wprowadzają nas w magiczny świat sprzed dwóch wieków. Mamy poczucie, że obecnie znajdujemy się w kompletnie "mądrzejszej" epoce. Niewyobrażalne są metody leczenia z lat 18**. Spotkanie z książką prowadzi też do nieuchronnej refleksji: skoro 150 lat temu sprawy obecnie oczywiste (jak choćby istnienie zarazków) były wiekopomnymi odkryciami, co czeka nas za kolejne półtora wieku? Jak wówczas będziemy spoglądać na początek XXI w.? Czy rak i AIDS będą traktowane jak przeziębienie? Kto wie. Trochę w "Cudownym leku" biografii, trochę biologii i chemii, szczypta historii i odrobina tajemnicy. Ta właśnie mieszanka czyni ją książką wartą przeczytania. Abstrahując bowiem od walorów naukowych jest to wyjątkowo ciekawa opowieść o tym, jak rodzą się legendy. Żeby ją przeczytać nie musisz być lekarzem ani farmaceutą. Wystarczą dwa jesienne wieczory i wzbogacisz się o wiedzę medyczną istotniejszą od tej z seriali "Chirurdzy" czy innego "Ostrego dyżuru". Warto!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)