Cieniobójcy. Księga II. Żniwa
Mateusz Żuchowski

Jeżeli czytaliście już część pierwszą i was zachwyciła, to koniecznie musicie sięgnąć po część drugą, która jest jej bezpośrednią kontynuacją. Bracia zostali tutaj mianowani przywódcami, czy może raczej właścicielami świata, który przekazała im kobieca postać wyglądająca nim anioł ze złotymi oczami, lecz postawiła tu jeden warunek. Nie wolno im się związać ze śmiertelnymi ludźmi. Zauważyłam, że niby każdy przystał na taki warunek z wyjątkiem jednej osoby, która została jakby pominięta. Ich celem od tej pory będzie nauka śmiertelników jak stworzyć nowy bezpieczny świat, by natura chciała z nimi współpracować. Mają zapewnić im nie tylko dobre życie, ale i sprawić, by to, co złe, zacienione i okrutne, nigdy nie mogło się wydostać. Jak jednak wiadomo, nic nie idzie po myśli bohaterów, bo gdziekolwiek nie zawędrują, to wciąż czyha na nich niebezpieczeństwo. Pojawia się tutaj nowa postać z niepewną magią, która rozpocznie jakby nowy rozdział w ich walce, choć będzie i tak, że trzeba się będzie usunąć, schować i rozproszyć, gdyż przeciwnik zbyt silny może więcej im odebrać bitwą, niż ich ucieczką. Wciąż gdzieś tam w głowie kogoś będzie przestroga o braku związku między zwykłymi ludźmi, nie ciekawi was dlaczego?
Pierwsza część była świetna, ale powiedziałabym, że ta jest bardziej dopracowana, inteligentniejsza stylistycznie. Autor zrobił nam małego psikusa i tam, gdzie spodziewaliśmy się walki i zastraszenia, tam owiał ciszą, wyczekiwaniem. Tak naprawdę mamy tu olbrzymią wielowątkowość, bo jeśli kogoś poznajemy, to od razu jego historię, czy fakt kim jest i co obecnie robi i do czego został tutaj jakby włożony. Dopiero później mamy wspólne wydarzenia, które gdy natrafiają na kolejne osoby jest podobnie. Pomimo walki, mają też swoje prywatne sprawy, swoje przemyślenia, więc nasza uwaga może być lekko rozproszona, jeśli nie czytamy jej z uwagą. Nie zawsze można im ufać, bo pokazują się tylko z połowy strony. Nie można być pewnym dalszych wydarzeń, gdyż nie spełnia się to, co dla nas jest oczywiste. Również autor poutykał tutaj kilka sytuacji, które jakby się wymykają, krążą nam po głowie, bo ich rozwiązanie bywa w dużo dalszym czasie. Mamy średnią ilość dialogów i długie rozdziały, bo każdy z nich ma wewnątrz siebie istotne wydarzenia dla treści. Jako całokształt mi się podobała, nawet dodam, że to fantastyka dużych bitew i polotów. Godna polecania:-)

Na wstępnie zaznaczam, że jest to nierozerwalna więź z częścią pierwszą, dlatego konieczne jest czytanie w kolejności, bo inaczej zdecydowanie będziecie mieć problem w odbiorze!

Tutaj trudniej będzie już coś napisać bez zdradzania szczegółów i psucia zabawy tym, którzy nie czytali, ale postaram się. ?

Ochronne bariery padły, stało się to czego się obawiano! Więc teraz zagrożenie można spotkać na każdym kroku, a o bezpieczeństwie można tylko pomarzyć!
Króla spotkała ogromną tragedia i postanawia się zemścić, nie ma on dowodów na winę, tylko przypuszczenia i mimo tego rusza na wojnę!
Rhyan i Ren ich lody w tej części się splatają, i muszą ze sobą współpracować, albo się zdradzić... Co wybiorą? Czy jest to takie oczywiste? Otóż nie! Bo oboje są młodzi, a żyją w takich czasach, że naprawdę nie wiedzą komu ufać! Czy mogą ufać sobie! Zbliżają się do poznania prawdy, i oddalają, ktoś tu ewidentnie kłamie, ktoś jest zdrajca! Pojawiają się nowe postaci i upiory... Z nimi to dopiero jest ciężka walka!

Jejku, dzieje się tu dużo .. naprawdę! Tu nie ma miejsca na nudę! Jest poruszane tak wiele wątków, a najlepsze jest to, że Autor się w tym nie gubi, i mimo ogromu bohaterów, wydarzeń łączy pięknie wszystkie wydarzenia i nie pozwala zgubić się czytelnikowi! To musiało kosztować ogrom pracy... Jest też wątek romantyczny ponownie, bolesny ... W zasadzie to dwa bo i Rhyan i Ren przeżywają swoje miłości, tylko czy to oby na pewno czas na miłość??

O tej książce można godzinami! A i tak pewne wątki bym pominęła, a to dlatego, że jest tutaj ogrom emocji o których warto mówić! I Autor ponownie to zrobił... Zakończył w taki sposób, że nie wierzyłam że to naprawdę się stało i czytałam dwa razy!!!

Panie Autorze! Proszę pisać kolejną część na wczoraj, bo teraz moje serce nie wytrzyma tych emocji!

Brawo! Genialnie widać rozwój ?