Chopin
Jakub Puchalski

"Żaden inny kompozytor nie ma w Polsce bibliografii porównywalnej z chopinowską. Poświęcone mu książki, które wydawane są od XIX wieku, często jednak mają już charakter historyczny. Pozycją najważniejszą dla poznania biografii i osobowości kompozytora pozostaje natomiast jego korespondencja."
Fryderyk Chopin przez wielu jest uznawany za najwybitniejszego polskiego kompozytora w historii. Jego dzieciństwo, życiorys oraz utwory do dziś pozostają obiektami zainteresowań sporej ilości osób, wiele osób potrafi po kilku taktach rozpoznać jego muzykę. Oczywiście nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie.
Fryderyk Chopin urodził się w 1810 r. w Żelazowej Woli, nie wiadomo dokładnie, którego dnia, lecz prawdopodobnie pod koniec lutego lub na początku marca. Jego ojciec, Mikołaj przyjechał do Żelazowej Woli by pracować u rodziny Skarbków, gdzie poślubił ich krewną, która także jak on lubiła muzykę. 
Pewnie dlatego, że oboje byli umuzykalnieni mały Fryderyk miał również do tego wielki zapał. Musieli opuścić dworek w Żelazowej Woli, gdyż Skarbek narobił wielu długów a sam uciekł. Chopinowie przenieśli się zatem do Warszawy. To właśnie tu zaczęła się jakby kariera muzyczna Fryderyka.
Gdy miał pięć lat, potrafił już znakomicie grać na fortepianie a później nawet komponować samodzielnie pierwsze utwory, początkowo polonezy.
Dość szybko zyskał sławę, wielu uważało go za złote dziecko, później za muzycznego geniusza i wybitnego fortepianistę oraz kompozytora.

"W wieku 14-15 lat Fryderyk był już wykształconym i znakomitym muzykiem.
Co więcej - prawdziwie rozsmakowanym koneserem świata dźwięków."
Właściwie o Fryderyku napisano już tak wiele różnych biografii, że chyba każdy z nas trafił na jakąś publikację. A jednak z tej książki możemy dowiedzieć się jeszcze nieco więcej o naszym kompozytorze, który koncertował przed wieloma sławnymi ludźmi. Nawet znakomici muzycy mieli dla niego wielki szacunek. Dorosły już Chopin bardzo dużo podróżował po Polsce i Europie, zyskał uznanie słuchaczy również w Wiedniu.

"Pobyt w Wiedniu ostatecznie przekonał Chopina, że czas najwyższy rozpocząć działalność, z którą chciał wiązać swoją przyszłość - koncertowanie z własną muzyką."
Chopin był bardzo zakochany w śpiewaczce Konstancji Gładkowskiej, lecz mimo to podjął decyzję o emigracji. Okazało się, że listopadowe dni w roku 1830, to były ostatnie jego dni w ojczyźnie. Nigdy już tu nie wrócił. 
Gdy dopadła go nieuleczalna wówczas choroba, Chopin nie został sam, miał przy sobie przyjaznych mu ludzi. 
Zmarł mając tylko 39 lat. Ile jeszcze mógłby skomponować utworów? Pewnie wiele, lecz niestety gruźlica popsuła wszystkie jego zamiary.
Jakub Puchalski w swojej książce zebrał wiele faktów o Chopinie korzystając z jego korespondencji obejmującej czasy od lat dziecięcych do niemal ostatnich tygodni jego życia. Nie jest co prawda kompletna, ale wiele można się z nich dowiedzieć nie tylko o kompozytorze.
Autor bazował również na różnych publikacjach starając się nie podawać tylko samych suchych faktów, które częściowo wszyscy znamy, lecz w taki sposób żeby zachęcić czytelnika do lektury.
Na końcu książki autor zamieścił indeks osób związanych z kompozytorem, przyznam że jest to dość imponująca ilość.
Mnie się podobała ta biografia, jeżeli chcecie poznać bliżej naszego kompozytora, to czytajcie.