Światowy bestseller. Miliony sprzedanych egzemplarzy!
Wyróżniony prestiżowymi nagrodami.
Zekranizowany w 2008 roku.
Wstrząsająca historia pięknej przyjaźni na przekór złu szalejącej wojny.
Dwóch chłopców i dwa światy... Obaj urodzili się w tym samym dniu, miesiącu i roku, ale los traktował ich do pewnego czasu zupełnie inaczej.
Bruno, syn komendanta obozu koncentracyjnego, żyje podczas wojny, prawie w ogóle jej nie doświadczając, nie mając świadomości, że ona trwa tuż obok, pochłania ofiary.
Szmul, syn żydowskiego zegarmistrza, zna wojnę od tej najgorszej, najbardziej nieludzkiej strony. To ona odebrała mu spokojne dzieciństwo, bezpieczeństwo, przyszłość oraz członków rodziny.
Spotkanie chłopców ma wymiar symboliczny. Odbywa się na granicy dwóch światów. Okazuje się, że przekroczenie jednego z nich powoduje, że stają się równi, ale na pewno nie szczęśliwsi. A może jednak...?
W sprzedaży dostępna także kontynuacja ,,Chłopca w pasiastej piżamie" - powieść ,,Córka komendanta"!
Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2023-04-18
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 204
Tytuł oryginału: The Boy In the Striped Pyjamas
„Chłopiec w pasiastej piżamie” to bestsellerowa powieść, wyróżniona prestiżowymi nagrodami, która została zekranizowana w 2008 roku. Na 200 stronach, John Boyne kreśli wstrząsającą historię pięknej przyjaźni na przekór złu szalejącej wojny.
– „Dom to nie budynek, ulica czy miasto. Byle cegły i zaprawa to tylko pozór domu, bo przecież naprawdę dom jest tam, gdzie mieszka rodzina, chyba się ze mną zgodzisz?”.
Dwóch chłopców i dwa światy… Bruno i Szmul… Tak różni od siebie, a zarazem tak bardzo podobni. Obaj urodzili się w tym samym dniu, miesiącu i roku, ale los dla każdego z nich miał inne plany.
Bruno jest synem komendanta obozu koncentracyjnego. Mimo iż obok niego trwa wojna, chłopiec żyje, prawie w ogóle jej nie doświadczając.
Szmul, syn żydowskiego zegarmistrza, zna inne oblicze wojny. To właśnie ona odebrała mu dzieciństwo, bezpieczeństwo, przyszłość i bliskich.
Pewnego dnia chłopcy spotykają się na granicy dwóch światów. Między nimi rodzi się czysta prawdziwa przyjaźń. I właśnie w imię tej przyjaźni jeden z nich przekroczy próg świata, do którego należy przyjaciel. Staną się równi, ale na pewno nie szczęśliwi. A może jednak...?
– „Na czym właściwie polega różnica — zastanawiał się. I kto decyduje, którzy ludzie mają nosić pasiaste piżamy, a którzy mundury?”.
Ta krótka historia niesie ze sobą niesamowity ładunek emocjonalny. Ekranizację tej powieści oglądałam kilka razy, po powieść sięgnęłam po raz pierwszy. Piękna wzruszająca i niezwykle emocjonująca historia przyjaźni dwóch chłopców stojących po przeciwnych stronach barykady. Jestem po ogromnym wrażeniem, tego, w jaki sposób John Boyne oddał ich niewinność oraz brak uprzedzeń.
„Chłopiec w pasiastej piżamie” to poruszająca historia, która niesie ze sobą przesłanie. Niezwykle emocjonujące jest to, że autor postanowił przedstawić ją oczami dziecka i z pewnością dorosły czytelnik, który jest świadomy, jakie okrucieństwo niosła ze sobą wojna, dostrzeże tragizm tego opowiadania. Polecam!
„W nieprzeniknionym mroku i zgiełku Bruno nadal ściskał dłoń Szmula i pomyślał, że choćby nie wiadomo co, nie puści jej przenigdy”.
Wstrząsająca historia pięknej przyjaźni na przekór złu szalejącej wojny.
Dwóch chłopców i dwa światy... Obaj urodzili się w tym samym dniu, miesiącu i roku, ale los traktował ich do pewnego czasu zupełnie inaczej. Bruno, syn niemieckiego oficera, żyje podczas wojny, prawie w ogóle jej nie doświadczając, nie mając świadomości, że ona trwa tuż obok, pochłania ofiary. Szmul, syn żydowskiego zegarmistrza, zna wojnę od tej najgorszej, najbardziej nieludzkiej strony. To ona odebrała mu spokojne dzieciństwo, bezpieczeństwo, przyszłość oraz członków rodziny.
Spotkanie chłopców ma wymiar symboliczny. Odbywa się na granicy dwóch światów. Okazuje się, że przekroczenie jednego z nich powoduje, że stają się równi, ale na pewno nie szczęśliwsi. A może jednak...?
Pierwsze co uderza mnie w tej książce to ta niewiedza i niewinność dzieci. Pokazuje , że one nie mają uprzedzeń do siebie, nienawiści mimo że według stworzonych reguł nie powinni nawet na siebie spojrzeć. Chłopcy niby tacy sami ale dzieli ich płot, po jednej stronie życie idealne a po drugiej piekło. Pokazuje nam jak może potoczyć się nasze życie gdy urodziliśmy się w jednej a nie drugiej rodzinie. Mimo przyjaźni między sobą nie potrafią się do niej przyznać przed dorosłymi, ponieważ dobrze wiedzą ze to zakazana znajomość.
Coraz bardziej chcą przeżyć wspólną przygodę dlatego jeden przechodzi do świata drugiej i przezywa szok bo jest całkiem inaczej niż przedstawiano to w jego świecie. Dopiero gdy w naszym życiu dochodzi do strasznych scen doceniamy to co nas otacza i gdzie się znajdujemy.
Książkę polecam i czekam az przeczytam jej kolejną część.
Na przestrzeni wielu lat powstało całe mnóstwo książek traktujących o wojnie, jednak ostatnimi czasu szczególną uwagę zaczęłam zwracać na książki przedstawiające wojnę z perspektywy tych najniewinniejszych – z perspektywy dzieci. Jedną z takich książek jest powieść Johna Boyne „Chłopiec w pasiastej piżamie”.
Książka przedstawia historię dwójki dziewięcioletnich dzieci. Bruno – syn niemieckiego oficera dla którego wojna dziejąca się wokół niego praktycznie nie istnieje, był wychowywany w taki sposób że do czasu nie odczuwał w ogóle jej skutków, oraz Szmula – żydowskiego chłopca, który w ciągu swojego bardzo krótkiego życia zdążył, przeżyć wiele nieszczęść, utracił członków rodziny, miejsce zwane domem, poczucie bezpieczeństwa, wciągu swego krótkiego życia w przeciwieństwie do swojego rówieśnika Bruna zdążył poznać wojnę od tej najgorszej strony.
Oboje chłopców żyli w tych samych czasach i byli w tym samym wieku a mimo wszystko ich życia i ich samych różniło praktycznie wszystko. Bruno i Szmul podczas pierwszego spotkania byli po dwóch różnych stronach metalowego drutu, jednak nawet ten drut mający na celu powstrzymanie żydów od ucieczki nie powstrzymał dwójki małych chłopców; Niemca i Żyda by się zaprzyjaźnili a z czasem zostali najlepszymi przyjaciółmi.
Powieść nie jest specjalnie długa przez co można ją przeczytać naraz. Jest ona bardzo wzruszające, w końcu wojna również dotyczyła dzieci, mimo wszystko zakończenie raczej nie powinno zaskakiwać, jestem niemal pewna że wielu ludzi którzy ją przeczytali bądź obejrzeli film o tym samym tytule byli wstanie przewidzieć to zakończenie co jest słabą stroną tej książki, jednak nie nie miała ona makabrycznych scen przez co wydaje mi się że powinna ona zostać jedną z opcjonalnych lektur szkolnych, powinni ją również przeczytać wszyscy fani tego gatunku ponieważ ta książka zdecydowanie nie jest marnowaniem czasu.
"Chłopiec w pasiastej piżamie" to wyjątkowa książka. Tematyka holokaustu była do tej pory wielokrotnie brana na tapetę przez pisarzy i ciężko powiedzieć coś nowego w tym temacie. Powieść Boyne`a szokuje i zmusza do refleksji. Mamy tu przedstawioną historię Bruna, który jako ośmioletni chłopiec przeprowadza się wraz z rodzicami z Berlina do małego miasteczka. Powodem tego jest awans ojca chłopca, który jest niemieckim oficerem i został przydzielony do nadzorowania obozu koncentracyjnego. Wysyła na śmierć wiele tysięcy więźniów obozu. Chłopiec o niczym nie wie, jest to dla niego zwykła przeprowadzka. Jedyne co się dla niego zmienia, to wygląd domu i obecność niemieckich żołnierzy, którzy go pilnują oraz wysoki płot, który go otacza.
Bruno nie ma żadnych rówieśników, dlatego wymyśla sobie różne zabawy dla zabicia nudy. Wymyka się na spacery, by poznać okolicę. Pewnego razu podczas takiej wędrówki Bruno poznaje chłopca o imieniu Szmul. Przebywa on na terenie obozu koncentracyjnego. Między nimi rodzi się szczera przyjaźń pomimo tego, że dzieli ich drut kolczasty. Bruno zazdrości, że może się bawić z innymi dziećmi. Dla Bruna świat, w którym żyje Szmul, wydaje się być tym wymarzonym. Wydaje mu się, że tam nie trzeba słuchać rodziców, a jedynie bawić się. Bruno przechodzi pod drutami obozu na jego stronę, by pomóc Szmulowi odnaleźć zaginionego ojca. Przebiera się w więzienną "pasiastą piżamę" i wybiera się ze swoim przyjacielem na poszukiwanie. W tym momencie zaczynają się przygotowania do kolejnego mordu na więźniach...
Boyne doskonale ukazuje świat wojny i obozów koncentracyjnych z perspektywy dziecka - ufnego i naiwnego. Bruno i Szmul nie są świadomi sytuacji, w jakiej się znaleźli. Po jednej stronie mamy Niemców, z których wielu mordowało, drudzy nie chcieli się temu sprzeciwić, a nawet dostrzec. Po drugiej stronie niewinni ludzie, którzy są mordowani za to, że są Żydami.
Książka wzrusza i sprawia, że nikt nie pozostanie na nią obojętny. Wywołuje szereg emocji - od złości, aż po smutek. Po tej lekturze rodzi się wiele pytań o bezsensowność wojen, po co są - przecież giną niewinni ludzie. Jak dochodzi do takiej sytuacji, że człowiek człowiekowi wyrządza tyle zła. Książka w prosty sposób ukazuje zło i wojnę, urzeka swoją prostotą. Jest ona obowiązkowa do przeczytania.
Dwa światy, dwóch chłopców i ogrodzenie.Przyjażń, która nie zna podziałów ani granic. Dwa oblicza rzeczywistości i ogrodzenie, które mimo wszystko nie zdołało odzielić przyjażni bo prawdziwa przyjażń nie zna granic....
.O okrucienstwie majacym miejsce w czasie II wojny swiatowej nalezy opowiadac rowniez mlodym czytelnikom.Jednak ocena tej ksiazki bedzie zalezna od wieku czytajacej ja osoby.Dla doroslego ksiazka bedzie najwyzej srednia-chociaz finalowe rozwiazanie zasluguje na uwage.Mlodym osobom powinna spodobac sie bardziej.
Napisanie recenzji do książki ,,Chłopiec w pasiastej piżamie" to nie lada wyzwanie. Co prawda w głowie mam całą masę myśli i wrażeń, jakimi chciałabym się podzielić, jednak podświadomie czuję, że tym razem powinnam się powstrzymać. Książka robi bowiem najbardziej piorunujące wrażenie, gdy czytelnik w ogóle nie wie, czego powinien się spodziewać. Zachęcam również, by trzymać się z daleka od najnowszej, filmowej okładki, która zdradza zdecydowanie zbyt wiele. Książka jest naprawdę niepozorna i bez większego trudu zdołacie przeczytać ją w jeden dzień. Pozwólcie sobie więc na luksus niewiedzy i wczujcie się w rolę małego bohatera książki, równie nieprzygotowanego do tej przygody jak Wy...
Bruno ma zaledwie dziewięć lat i bardzo niewielkie pojęcie o otaczającym go świecie. W gruncie rzeczy prawie niczym nie różni się od innych chłopców w podobnym wieku. No, może tylko nie jest tak duży jak oni, co chętnie wytykają mu złośliwe przyjaciółki jego starszej siostry. Bruno mieszka w dużym, pięknym domu, na który ciężko pracuje jego ojciec. Co prawda chłopiec dokładnie nie wie, czym tata się zajmuje, jego matka zawsze jednak podkreśla, że to wyjątkowo odpowiedzialne zajęcie. Życie chłopca wywraca się do góry nogami w chwili, gdy jego ojciec dostaje bardzo ważny awans. Z awansem wiąże się przeprowadzka w nieznane, z dala od najlepszych kolegów, znanych uliczek i sklepików. Jego nowy dom w niczym nie przypomina okazałej posiadłości w Berlinie. W okolicy nie ma choćby jednego straganu, brak też radosnych dzieci, z którymi można by się zaprzyjaźnić. Sytuacja wydaje się być niemal beznadziejna choć... widok z pokoju chłopca napawa go pewną nadzieją. Gdzieś w oddali zdają się majaczyć sylwetki innych ludzi, choć jego ojciec uparcie utrzymuje, że żadnych ludzi tam nie ma. Bruno postanawia zabawić się w odkrywcę i sprawdzić, co tak naprawdę kryje się za horyzontem. Rozpoczyna się historia jego życia...
Losy dziewięciolatka urzekają od pierwszych stron książki. Jego świat nadal składa się z bardzo prostych elementów, istnieje wyraźna granica pomiędzy tym, co postrzega za dobre a co złe. Pewnie dlatego tak trudno pojąć mu sytuację, w której się znalazł. Każdą informację próbuje przyrównać do tego co dobrze zna i co jest mu bliskie. Czytelnik zdecydowanie wcześniej pojmuje, na czym polega złożoność nowej sytuacji, a ten fakt jeszcze bardziej potęguje nasze wrażenia. Trudno pogodzić się z naiwnością chłopca, tak bardzo chciałoby się mu pomóc. Niestety musimy pogodzić się z pozycją biernych obserwatorów...
,,Chłopiec w pasiastej piżamie" to książka rozgrywająca się w ważnym okresie historycznym, choć niektórzy są zdania, że opisuje go w sposób bardzo powierzchowny. Osobiście uważam, że raczej nie powinno się jej przyrównywać do innych książek, rozgrywających się w podobnych okolicznościach, bo autorowi chodziło o coś zupełnie innego. Głównego przesłania należy raczej dopatrywać się między wierszami - każdy z nas ponosi odpowiedzialność za własne czyny, działając na szkodę drugiego człowieka, musimy liczyć się z tym, że któregoś dnia przyjdzie nam za to zapłacić naprawdę wysoką cenę. Niby oczywiste, jednak czytając gazety, czy też oglądając wiadomości w telewizji, szybko uświadomimy sobie, jak bardzo aktualne. ,,Chłopiec w pasiastej piżamie" to w gruncie rzeczy bardzo prosta, choć niezwykle przejmująca historia. Gorąco zachęcam do jej lektury.
Wspaniała, przejmująca książka, na pewno długo pozostanie w mojej pamięci. Obecnie czytam jej kontynuację - "Córka komendanta".
,,Bo w odkrywaniu powinno się wiedzieć, czy to, co się znajduje, jest w ogóle warte szukania. Pewne rzeczy po prostu są i jakby nigdy nic czekają, aż się je odkryje. Na przykład Ameryka. A inne lepiej zostawić w spokoju. Na przykład: zdechłą mysz na dnie kredensu."
Powieści okrzyknięta bestsellerem, ekranizacja zdobywa serca i uznanie, co przekłada się na liczbę nagród. Fabuła, która w okrutny sposób wpływa na nasze emocje, wzbudzając smutek i poruszenie. Jednak nie jest to autentyczna historia, a fikcja literacka. Sięgając po tę pozycję należy o tym pamiętać. Oceniam więc tę pozycję jako fikcyjną, o wymyślonej przez autora fabule.
Umieszczenie fabuły w okresie II wojny światowej już na samą myśl przywodzi złe i bolesne wspomnienia. Kumulujący się niesmak do wydarzeń tamtych czasów zbudza w nas też te negatywne emocje jak złość czy rozgoryczenie. Dlaczego więc jestem takimi masochistami, dając roztrzaskać swoje serce takim książką? Sięgając po książki, które poruszają moje wnętrze, uświadamiam sobie, że jeszcze pozostały we mnie ludzkie odczucia, że jestem osobą empatyczną, znam i rozumiem odczucia, które się we mnie pojawiają. Kiedy krzywda dotyczy dzieci, wtedy w mojej głowie rodzi się seria pytań, które często zostają bez odpowiedzi.
Lektura możne ukazać nam jedno z przesłań, że za winy dorosłych nie powinny odpowiadać dzieci. Uczone są pewnych zachowań na wzorce swoich rodziców, nie mając pojęcia, czy jest to na pewno odpowiednie. Zawsze powtarzano nam, aby słuchać się starszych, więc z takim przekonaniem pokonujemy okres dzieciństwa.
Przyjaźń, jaką nawiązali chłopcy ukazuje, iż pomimo dzielących, ich różnic, oni wcale ich nie widzą. Zależy im na swoim towarzystwie, zaczynają się poznawać i akceptować swoje wady, ale również wspomagać się w słabościach. Jest to obraz przyjaźni, która każdy by chciał mieć bądź doświadczyć. Stali się jak jedność, w osobnych organizmach.
Historia ta w aspekcie holokaustu ma pewne zakłamania historyczne, które w czasach obozów koncentracyjnych z pewnością nie mogły mieć miejsca. Główny bohater twierdzi, iż nie wiem, kim są Żydzi, ci jest oczywiście bujdą, ponieważ byli oni uznawani za wrogów i tak też byli uczeni w swoich domach. Ojciec chłopca jest komendantem obozu, więc propaganda była dosadnie obecna w ich życiu, powtarzana jak mantra, gdyż mieli oni być zmiennikami i służyć dla narodu. Dodatkowo przyjaźń między chłopcami w tamtych realnych czasach nie miała prawa bytu. Wejście do obozu otoczonego drutami było nierealne, a samo to miejsce było pilnowane przez esesmanów i strażników. jakakolwiek zabawa tych dzieciaków nigdy, by się nie wydarzyła, a oni się nie poznali. Zresztą nie mógłby się on kolegować z człowiekiem uznanym za wroga narodu.
Dużo osób uważa, że historia ta jest prawdziwa, pokazuje realizm tamtych czasów, odzwierciedla życie w tym miejscu, jednak z prawdziwością nie na ona nic wspólnego.
Umieszczenie fabuły w okresie II wojny światowej już na samą myśl przywodzi złe i bolesne wspomnienia. Sięgając po takie książki, należy się z tym liczyć. Nie możemy tej jej traktować jako pozycji dotyczącej II wojny światowej, a jedynie czas ten posłużył jako tło dla opowieści, która urodziła się w głowie autora.
Książka mi się bardzo podobała, choć nie jest nowa, dopiero teraz udało mi się ją w końcu przeczytać. Oglądałam kilka razy film na podstawie tej książki i tylko zakończenie w książce jest trochę inne.
Płakałam jak bóbr. I tylko tyle musicie wiedzieć. Genialna!
17/52/2020
"Chłopiec w pasiastej piżamie" John Boyne ???
Zaskakujące zakończenie, które łamie serce, ale daje też nadzieję, że dla tego świata jest ratunek, w osobach dzieci, które są dla nas wzorem jak szanować, kochać i nie tworzyć podziałów między ludźmi. Bo zazwyczaj jest tak, że to my stajemy się ofiarami własnej głupoty i podziałów, które tworzymy. Wstrząsający obraz wojny i dramatu ludzi, których życie zmieniło się diametralnie z dnia na dzień. Opowieść o samotności, smutku i przyjaźni, która jak promyk słońca przebija się przez chmury i rozprasza mrok sprowadzony na ziemię przez człowieka. Historia, która przedstawia zderzenie okrucieństwa wojny z niewinnością i ufnością dzieci wobec świata i ludzi. Historia, choć nierealna, niemożliwa do zaistnienia w warunkach obozowych, ale niosąca konkretne przesłanie - nie ma większej siły na tej ziemi od przyjaźni i miłości, a zatem szanujmy się, lubmy, kochajmy. Tylko to jest w życiu najważniejsze. Piękna, choć smutna opowieść.
Autor bestsellerowego Chłopca w pasiastej piżamie po raz kolejny zaskakuje i wzrusza! Gdy mały Pierrot zostaje sierotą, musi opuścić swój dom w...
Mroczna Anglia, 1867. Po śmierci ojca Eliza Caine postanawia porzucić Londyn i objąć stanowisko guwernantki w posiadłości Gaudlin Hall. W starym domu...