Myliłby się, kto by przypuszczał, że na szyldzie wymienionego w tytule niniejszej opowieści zakładu gastronomicznego przy ulicy Zapiecek widniała dorodna minoga na przybranym zieloną pietruszeczką półmisku. Nic podobnego! Oto przed kilku laty znany na Starówce alkoholik i awanturnik niejaki Millerek, pogniewawszy się na lokal za odmowę kredytu, zwrócił się do małżonki właściciela, pani Serafiny Aniołkowej z następującą apostrofą: „Ach ty minogo z małem łebkiem, za wieczne ondulacje szarpana, ja Cię tu zaraz nauczę szaconku dla gości” . Ten wesoły lokal sąsiadował z zakładem pogrzebowym „Wieczny Odpoczynek” Celestyna Konfiteora, w którym pan Aniołek po zajęciu Warszawy przez Niemców stworzył nielegalną filię. W „Cafe pod Minogą” ukrywał się Murzyn Jumbo w przebraniu wdowy Emili Czarnomordzik. Opuszczony przez zagranicznego ambasadora kierowca otrzymał w spadku luksusowy samochód i informację o ukrytych pod podłogą ambasady pieniądzach. Zabawne perypetie wdowy Czarnomordzik i braci Piskorskich poszukujących ukrytego skarbu, opisane barwnym, pełnym humoru językiem Wiecha przenoszą nas do okupowanej Warszawy i ukazują walczących w specyficzny sposób z wrogiem jej mieszkańców.
Informacje dodatkowe o Cafe pod Minogą - audiobook:
Wydawnictwo: Bellona
Data wydania: 2016-10-31
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 0
Tytuł oryginału: Cafe pod Minogą
Język oryginału: polski
Kup książkę Cafe pod Minogą - audiobook
Zobacz także
Cafe pod Minogą - audiobook - opinie o książce
Świetna książka, pełna kapitalnego przedwojennego (chociaż akcja toczy się również w trakcie, jak i po zakończeniu wojny) humoru rodem z warszawskiego podwórka. Nietuzinkowe postaci i te dialogi w warszawskiej gwarze. Lektor Zbigniew Buczkowski rewelacja!
Wyjątkowa i niepozbawiona humoru powieść autorstwa Stefana Wiecha Wiecheckiego. Przyjrzyj się czarnej komedii rozgrywającej się w wojennej scenerii."Cafe...
Przeczytane:2017-09-18,
Ksiazka w doskonaly sposob obrazuje powiedzenie:Nie ma cwaniaka,nad Warszawiaka. :) Dla chcacych poznac tradycyjna warszawska gware,rzecz godna uwagi.Niejeden raz trudno powstrzymac smiech.Plus za interpretacje Zbigniewa Buczkowskiego.