Blisko domu
Peter Robinson

Nierozwiązana zagadka śmierci młodego człowieka przed 30 lat skłania inspektora policji do poszukiwania prawdy czy zdoła on odkryć co się tak naprawde stało z jego przyjacielem?.Przeczytajcie oniecznie.

Po rewelacyjnie przeze mnie przyjętym i bardzo dobrze ocenionym '' Kameleonie '' , poprzedniej pozycji Petera Robinsona, uważam że autor całkowicie spoczął sobie na, jakby nie było, zasłużonych laurach. Jego następna książka czyli omawiana właśnie '' Blisko domu '', to książka w mojej ocenie, bardzo słabiutka . Owszem jest tam jakieś śledztwo, a nawet dwa, są zwłoki dwóch nastoletnich chłopców z różnych epok . Jest cała masa postaci ,tak przy jednym jak i przy drugim dochodzeniu. Nawet miejscami zdarza się trochę akcji i mylenia tropów. Ciekawostką i smaczkiem tego thrillera ? miało być to iż jeden z chłopców był kiedyś przyjacielem Alana Banksa z lat dziecięcych. Chłopiec ten, Graham Marshall zaginął trzydzieści lat wstecz. Inspektor Banks, spędzający zasłużony po trudnym śledztwie z '' Kameleona '' urlop na jednej z greckich wysp, decyduje się wrócić i przyjrzeć odnalezionym zwłokom swego byłego przyjaciela. Zapowiadało się więc nader ciekawie . Niestety tylko zapowiadało, ja jestem całkowicie rozczarowana. Cała sprawa , dochodzenie zupełnie nie ma akcji, wszystko jest nudne i wręcz statyczne . A co najgorsze, wszystko wprost ginie, jest przytłoczone i stłamszone przez ciągnące się jak przysłowiowe flaki z olejem wspominki naszego wspaniałego inspektora, lat szczeniackich . Nawet i to nie byłoby może jakoś najgorsze, jednak te wspominki to GŁÓWNIE muzyka lat 60 - 70 . Całe tabuny ówczesnych wykonawców i tych znanych i tych lokalnych, powtarzana po iks razy. Czytanie dziennika Banksa, w którym też głównie pisze o muzyce i filmach. Trochę dostajemy też informacji o jego trudnych relacjach z rodzicami , oraz, oczywiście o jego kolejnej '' miłostce '' jakby dla urozmaicenia nudnych rozważań o muzyce. W ogóle nie poznaję w tej części inspektora Banksa, statecznego poważnego śledczego z ugruntowaną pozycją w policji . Tutaj mam wrażenie, że mam do czynienia z jakimś młokosem który dopiero zaczyna w tej szacownej instytucji swoją karierę . Psychiczne znęcanie się nad podejrzanymi, jakieś dziwne insynuacje, wmuszanie w podejrzanych czynów i słów których nie zrobili i nie powiedzieli . To tanie obrzydliwe chwyty rodem z przesłuchań gestapo, czy SB. Miałam wrażenie że za chwilę podejrzanemu zaczną obcęgami wyrywać paznokcie, by się przyznał do tego czego nie zrobił . Reasumując, zawiodłam się na tej książce i na inspektorze Banksie, a już zdążyłam go polubić po '' Kameleonie ''. Panie autorze, mam nadzieję że następne Pana pozycje są poziomem zbliżone raczej do '' Kameleona '' niż do '' Blisko domu ''.