Aurora Teagarden (#3). Trzy sypialnie, jeden trup
Charlaine Harris

Postanowiłem przeczytać cała serię książek z Aurorą Teagarden. To już trzeci tom i jedno co z pewnością jest świetne to okładki tych książek. Są adekwatne do klimatu książki. Ale to w końcu od treści książki zależy, czy dostaniemy to, czego oczekujemy od dobrego kryminału. Jak jest z książką "Trzy sypialnie, jeden trup"? W życiu Aurory zaszły spore zmiany. Po odziedziczeniu spadku po jednej ze swojej znajomych postanowiła rzucić posadę bibliotekarki i zająć się handlem nieruchomościami pod okiem matki. Nawet zmiana pracy nie zmieniła faktu, że Roe wpada w sam środek spraw kryminalnych. Już pierwsze spotkanie z klientami Aurora zapamięta na długo, gdyż w mieszkaniu znajduje zwłoki półnagiej kobiety, które są ułożone w taki sposób, że budzą jednoznaczne skojarzenia. Książka ta zdecydowanie różni się od poprzednich części. Autorka wprowadziła tutaj elementy fachowej wiedzy na temat rynku nieruchomości ze względu na kontekst zbrodni. Roe zdobywając takie informacje nie ma zbyt dużego pola do snucia nieprawdopodobnych hipotez, co mnie bardzo cieszy. Nie ma także opcji, aby wykazała się także skłonnością do niemal dziecinnych zachowań jak to było w poprzednich częściach. Dopiero w tym tomie poznajemy także bohaterkę od jej namiętnej strony. Owszem, w poprzednich częściach był on obecny, jednak teraz nabiera on rumieńców. Rozwiązanie tej zagadki może zaskoczyć pod kątem tego wątku, dlatego Ci, którzy uwielbiają romanse nie pogardzą tą książką. Postać Martina Bartela jest ciekawa, na pewno znajdzie on wiele fanek ze strony kobiet, który jest niemalże wersją księcia z bajki - piękny, bogaty, dający bezpieczeństwo. Oprócz takiej twarzy ma również inne oblicze; jest człowiekiem zdecydowanym, ostrym, potrafi obchodzić się z bronią, wzbudza szacunek. Mimo to Aurora jest w stanie zaryzykować i dużo dla niego poświęcić. Jak do tej pory "Trzy sypialnie, jeden trup" jest najbardziej udaną częścią cyklu. Mam cichą nadzieję, że kolejne tomy będą jeszcze lepsze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Wciągający kryminał retro z wątkiem romansowym w tle"- na okładce ale retro to za dużo powiedziane, ba to że jest trup to jeszcze nie oznacza że jest to kryminał, a wątek romansowy nie był w tle. Ja oceniam słabo, bo książka słaba, wcale nie wciągająca, główna bohaterka irytująca. Przeczytałam już "kilka" kryminałów więc wydaje mi się że wiem co mówię :)książka dość infantylna, będąc nastolatką czytałam takie serie przygodowe z wątkiem romansowym, tej książki nawet do tej kategori bym nie zaliczyła. Spodziewałm się wiele po opisie na okładce , że to książka autorki kultowego bestsellerowego cyklu o Sookie Stackhouse ( może się skusze na jedną żeby się przekonać ) tylko przeraża mnie zdanie "Sama autorka uważa tę książkę za jedno ze swoich największych pisarskich osiągnięć"- no cóż , co kto lubi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

37/52/2020
"Trzy sypialnie, jeden trup" Charlaine Harris @Wydawnictwo Replika

Zakupiłam tę książkę licząc po opisie na tylnej okładce, na kryminał. No i niestety się rozczarowałam... Bo niby jest zbrodnia (nawet dwie), ale całej zagadki kryminalnej i akcji z nią związanej na 300 stron powieści jest może z dziesięć. Według mnie w kryminale jednakowoż zbrodnia, jak i śledztwo z nią związane powinny grać pierwsze skrzypce.

Jest to trzeci tom przygód Aurory Teagarden, która po otrzymaniu spadku, porzuca pracę w bibliotece i zastanawia się co dalej ma zrobić ze swoim życiem. A mianowicie, przygotowuję się do egzaminu na pośrednika sprzedaży nieruchomości, by móc w przyszłości przejąć biznes matki, Aidy.

Niefortunnie jej pierwsze "oprawadzanie" klientów zainteresowanych kupnem domu, kończy się na makabrycznym odkryciu zwłok, w sypialni tegoż domu, pośredniczki z konkurencyjnej firmy.
Serce Aurory zabije mocniej na widok Martina Bartella, który wraz z siostrą Barbarą, byli świadkami tego przerażającego odkrycia.

I właśnie tego jest w tej powieści najwięcej, życia osobistego głównej bohaterki, jej perypetii sercowych, rozstania z poprzednim chłopakiem, zauroczenie klientem, niedawno co poznanym. Jej rozmyślań, przemyśleń. Czasami miałam przed oczami Bridget Jones. Naprawdę...

Mimo wszystko powieść czyta się szybko, przyjemnie, ale nie nazwałabym tego kryminałem. Bardziej powieścią obyczajową z drobnym wątkiem kryminalnym.

Nastawiłam się na coś innego sięgając po tę książkę, stąd moje rozczarowanie. No cóż, ale nie znałam wcześniej tej autorki, ani tej serii, więc nic dziwnego. Czy sięgnę po wcześniejsze i kolejne tomy? Jak gdzieś mi wpadną w łapki, to możliwe, że tak, czemu nie, może pozostałe tomy są bardziej "kryminalne". ;)

Moja ocena to 4/6.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z moich ulubionych serii książkowych. W sumie jest chyba dość "babska", ale zupełnie mi to nie przeszkadza. Ba! Nawet fajnie się poznaje niektóre tajniki sposobu rozumowania kobiet. Bo chyba nikt mi nie powie, że myślimy w ten sam sposób (oczywiście nie znaczy to, że ktoś lepiej, ale inaczej). Wracając do książki. To trzeci tom, w którym Aurora Teagarden uwikłana jest pośrednio w zbrodnię. Oczywiście jej natura sprawia, iż wplątuje ją w nią całkiem mocno. Nie to jest jednak najważniejsze w opowieści - Roe wreszcie spotyka kogoś, w kim się naprawdę, szczerze zakochała. I to nawet z wzajemnością. Fajnie się to czyta i cieszę się, że jeszcze sporo przede mną (mam wszystkie tomy na półce). Jedyna wada to taka, że czyta się za szybko.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)