Słyszysz diagnozę: zespół Aspergera. W pierwszej chwili pewnie doznajesz szoku, czujesz strach, masz pustkę w głowie. Jednak zaraz pojawia się milion myśli, wątpliwości, pytań. I to niezależnie od tego, czy diagnoza dotyczy ciebie, twojego dziecka, czy też innej bliskiej ci osoby – nagle uświadamiasz sobie, jak wiele musisz się dowiedzieć.
• Co oznacza ta diagnoza?
• Jak wygląda życie z zespołem Aspergera?
• Czy zespół Aspergera wpływa na budowanie związków partnerskich?
• Czy nie uniemożliwia zawarcia trwałych przyjaźni?
• Jakie cele zawodowe są realne?
• Jakie możliwości pomocy są dostępne?
Christine Preißmann doskonale zna ten stan. Jako dotknięta zespołem Aspergera psychoterapeutka wie, jak czują się osoby z tą diagnozą oraz ich bliscy, jakie emocje nimi targają i z jakimi trudnościami muszą się zmierzyć. Dlatego właśnie zachęciła dorosłych z zespołem Aspergera, aby szczerze opowiedzieli o tym, jak wyglądało i jak wygląda obecnie ich życie, co było dla nich najtrudniejsze i jak sobie z tym poradzili. W rozmowach poruszono szereg najistotniejszych problemów dnia codziennego, między innymi dotyczących nauki, pracy, związków, zdrowia, integracji społecznej czy seksualności. Autorce udało się doskonale połączyć praktykę z teorią – wszystkie przedstawione w książce niezwykle inspirujące historie opatrzone zostały jej specjalistycznym komentarzem. Dzięki lekturze dowiesz się nie tylko, co robić, aby życie z zespołem Aspergera było łatwiejsze i pełniejsze, ale również jak wykorzystać pozytywne cechy autyzmu, które często są niesłusznie pomijane i niedoceniane.
Wydawnictwo: GWP
Data wydania: 2017-11-01
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 256
Tytuł oryginału: Asperger. Leben in zwei welten
Język oryginału: niemiecki
Tłumaczenie: Joanna Arentewicz
Przeczytane:2018-05-16, Ocena: 6, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu, 52 książki 2018, Książki XXI wieku,
Książka, którą powinien przeczytać każdy, kto ma w sobie chociaż odrobinę empatii. Autorka opisuje swoje życie i pojmowanie świata z perspektywy osoby z zespołem Aspergera. O wielu z tych rzeczy już słyszałam, ale zawsze to były opowieści osób trzecich, zdrowych. Mam wrażenie, że w tym przypadku to wszystko było jakieś takie bardziej namacalne.