Artyści w okupowanej Polsce Zdrady, triumfy, dramaty.
Remigiusz Piotrowski

światowej. Autor wychodzi od września, wybuchu wojny i exodusu mądrych jednostek na wschód. Na początku wojny ginie Dołęga Mostowicz w Kutach, Witkacy popełnia z kochanką samobójstwo, Kaden Bandrowski straci na wojnie synów bliźniaków. Iwaszkiewicz okopuje się w Stawisku, Buczkowski ucieka, jak i rodzina Różewiczów.
Mamy twórców kabaretu- JArosy, Jurandot, którzy nie wymigują się od mobilizacji, Fogg wraca z tournee. 
Wielu artystów dokonuje tzw rajzy, czyli ucieka do Wilna, Lwowa przed Niemcami, ale okazuje się ona traumą, Dymsza wychodzi z raną nogi, no i Kresy nie kwapią się udzielać gościny warszawiakom. Ośrodkiem życia kulturalnego był dom Goetla. Polscy muzycy i aktorzy mają występować w oficjalnych produkcjach zlecanych prze Niemców, tymczasem część znanych artystów odmawia, imając się kelnerowania, sprzątania, jednym słowem zrywając z profesją. MankiewiczóWna, Zimińska, słynny lokal U AKTOREK. 
ciekawe spojrzenie na osobników kolaborujących z Niemcami , jak niesławny Igo Sym, tych, którzy ze strachu występowali dla hitlerowców, ALE JEDNAKŻE często pod nosem nazistów uprawiali konspirację.Nierzadko byli aktywnymi członkami podziemia, likwidowali bądź rozpracowywali szpicli, kolaborantów, zorganizowali zamach na Syma. Nierzadko artyści wspierali mieszkańców getta, szmuglowali żydowskie dzieci, Iwaszkiewicz na Stawisku ukrywał kilku żydów, byli więc i heroiczni, i solidarni. Z kolei ci, którzy płaszczyli się przed okupantem zostali rozliczeni od razu po wojnie ze swoich grzechów w brutalny i adekwatny do przewiny sposób. Tułaczka polskich artystów, np legendarnej Hanki Ordonówny, i tancerek, ktore opiekowały się wypuszczonymi z łagrów/obozów i sierocińców dziećmi w Iranie czy Kazachstanie. 
Dla miłośników międzywojennej sceny, pasjonatów historii jest to nader ciekawa lektura. Na plus zaliczam obfitość źródeł, bibliografię, szczegółowość i wszechstronność opisów. Czytelnik dowiaduje się co działo się w Generalnej Guberni, terenach pod okupacją sowiecką czy w dość niezależnym Krakowie. Co prawda wiele wątków znam z pisarstwa Stanisława Kopra, ale mniej tutaj taniej sensacyjności, no i język jest mniej toporny.