Dlaczego warto? REJESTRACJA

Fiodor Dostojewski - cytaty

Dlaczego więc człowiek po przebudzeniu się i po zupełnym powrocie do rzeczywistości czuje za każdym prawie razem, i częstokroć z niezwykłą siłą, że jednocześnie ze snem opuszcza go coś, co jest dla niego niepojęte. Bawi go absurdalność snu, ale zarazem czuje, że w splocie tych niedorzeczności zawiera się jakaś myśl, i to myśl już realna, coś, co przynależy do jego obecnej egzystencji, coś, co istnieje i zawsze istniało w jego sercu; jakby ten sen obwieścił człowiekowi coś nowego, proroczego, na co człowiek z utęsknieniem cze
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Zapytywałem siebie nieraz, czy jest na świecie taka rozpacz, nieszczęście, klęska, które by mogły zagłuszyć we mnie tę nieskończoną, bezmierną, nieprzyzwoitą może żądzę życia. (...) Ona tkwi niezawodnie w tobie, równie jak we mnie - dlaczego ma być podłą? Żyć chcę i żyć będę, chociażby wbrew wszelkim prawom logiki. Mogę nie wierzyć w cel i porządek wszechrzeczy, a jednak drogie mi będą rozwijające się na wiosnę pączki zieleni, i niebo błękitne, i niektórzy ludzie, i niektóre ludzkie porywy, w których wartość dawno, być może,
Autor: Fiodor Dostojewski
0
(...)Pewien człowiek,skazany na śmierć,na godzinę przed straceniem mówi(czy też myśli),że gdyby mu wypadło żyć gdzieś na wyżynie,że tylko dwie stopy się zmieszczą - a dookoła będą przepaść,ocean,wieczny mrok,wieczna samotność i wieczna burza - i,że ma tak pozostawać,stojąc na kwadratowym łokciu przestrzeni,całe życie,tysiąc lat,wieczność - to lepiej tak żyć niźli zaraz umrzeć!Byle żyć,żyć i żyć!Jakkolwiek byle żyć!
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Przecież instynkt samozachowawczy jest moralnym prawem ludzkości...
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Rzucając swoje ziarno rzucając swoją ,,jałmużnę", swój dobry uczynek w jakiejkolwiek formie człowiek daje z siebie cząstkę swojej osobowości i wchłania w siebie cząstkę innej; i obie jak gdyby się łączą; jeszcze trochę uwagi i człowiek zostaje już wynagrodzony wiedzą, najbardziej niespodzianymi odkryciami. Zaczyna w końcu oczywiście patrzeć na swoje dzieło jak na naukę; wchłonie ona w siebie całe jego życie i może mu to życie bez reszty wypełnić. Z drugiej strony, wszystkie myśli człowieka, wszystkie rzucone przez niego, a mo
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Wiem, jak trudno jest o łaskę wiary, ale niech panu się nie zdaje, że rozum jest dobry na wszystko; wystarczy się tylko po prostu dać nieść życiu, ale bez obłudnego filozofowania i wtedy może pan być spokojny, na brzeg ono pana doniesie i na własne nogi postawi.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Widzisz, Lizo, lepiej powiem wprost: mam taką właściwość... że nie lubię, kiedy do czegoś drażliwego w duszy ktoś dotyka palcami... Albo lepiej powiedziawszy: jeżeli się często niektóre uczucia uzewnętrznia, żeby wszyscy podziwiali, to przecież wstyd, prawda? Dlatego niekiedy wolę zachmurzyć się i milczeć: tyś mądra, powinnaś rozumieć.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Co się zaś mnie tyczy, to przecież w swoim życiu doprowadzałem do ostatecznego kresu to, czego wy nawet nie śmieliście doprowadzać do połowy, tchórzliwość braliście za rozsądek, i cieszyliście się z tego, łudząc sami siebie. Toteż ja wypadam bodaj jeszcze "bardziej żywy" od was.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Pan się nie nadaje na męża: wyjdę za pana, aż tu nagle wręczę panu liścik, żeby go odnieść temu, którego pokocham po panu, a pan weźmie ten liścik i niezawodnie go odniesie, a nawet przyniesie odpowiedź.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Ja lubię, kiedy ludzie kłamią! Kłamstwo - to jedyny człowieczy przywilej wobec wszystkich innych organizmów. Kto kłamie, ten dociera do prawdy! Gdybym nie kłamał nie byłbym człowiekiem. Ani jednej prawdy nie dociekł, kto przedtem nie skłamał czternaście razy, może nawet sto czternaście, i jest to rzecz w swoim rodzaju chlubna, lecz my nawet kłamać nie umiemy wedle własnych wzorów! [...] Zełgać po swojemu - omal lepsze niż powtórzyć prawdę za kimś innym; w pierwszym przypadku jest się człowiekiem, w drugim tylko papugą!
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Powołani jesteście, aby ożywić zmurszałą i zatęchłą od bezruchu sprawę, niech świadomość tego dodaje wam zawsze otuchy. Każdy wasz krok zmierzać winien do tego, aby waliło się wszystko: i państwo, i jego moralność. Zostaniemy tylko my, którzy zawczasu wyznaczyliśmy siebie do zagarnięcia władzy: mądrych pozyskamy, a na plecach głupców pojedziemy. Nie trzeba się tego wstydzić. Trzeba wychować na nowo pokolenie, aby uczynić je godnym wolności. (...) Organizujemy się, aby zagarnąć ster w ręce. Wszystko, co leży na drodze i samo
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Niechaj przepada życie! Byle tylko szczęśliwe były ukochane przez nas istoty. Co więcej, wymyślimy własną kazuistykę, od jezuitów zaczerpniemy rozumowanie, ba, na pewien czas samych siebie uspokoimy, będziemy się przekonywać, że istotnie tak trzeba dla szlachetnego celu. Tacy jesteśmy i wszystko jest jasne jak słońce.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Najmądrzejszy według mnie jest ten, kto choć raz na miesiąc sam siebie nazwie durniem - umiejętność dziś niespotykana. Dawniej dureń przynajmniej raz do roku miał się za durnia, a teraz z tym ani rusz. Tak to wszystko dziś pomieszali, że durnia od mądrego już nie odróżnisz. Naumyślnie tak zrobili.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Wydawało mi się zawsze, że mnie pan zaprowadzi w takie miejsce, gdzie będzie się znajdował wielki pająk, wielkości człowieka, i razem będziemy całe życie na niego spoglądać i bać się go. Na tym zejdzie nasza wzajemna miłość.
Autor: Fiodor Dostojewski
0
Tchórze ci będą posłuszni jak barany...
Autor: Fiodor Dostojewski
0
←pierwsza poprzednia 12 13 14 15 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy