Dlaczego warto? REJESTRACJA

Lisa Unger - cytaty

Nie wybieramy swojego losu, a tylko sposób w jaki na niego reagujemy.
Autor: Lisa Unger
0
Wszyscy jesteśmy tacy zagubieni, prawda? Zawsze szukamy czegoś nieuchwytnego, czegoś, co jest dla nas istotne, i nigdy dokładnie nie wiemy, co to jest.
Autor: Lisa Unger
0
Pomyślcie o niespodziewanych przypadkach, które wpłynęły na wasze życie. Czy większość z nich nie rozegrała się w ciągu kilku sekund? Czy to nie maleńka decyzja sprawia, że przechodzicie przez ulicę, narażacie się na niebezpieczeństwo albo go unikacie? W końcu was to dopadnie. Człowiek, którego poślubicie, wybór zawodu, wychowanie - owszem, to składa się na całość. Ale, jak mówią, diabeł tkwi w szczegółach.
Autor: Lisa Unger
0
To dziwne uczucie, kiedy spotykacie kogoś na pozór innego od was, a jemu udaje się skomunikować was z tą częścią własnej psychiki, którą ignorujecie
Autor: Lisa Unger
0
(...) smutek nie jest linearny. Nie ma w nim powolnego postępu w kierunku zdrowienia, to zygzak, straszne szarpnięcia w tę i z powrotem, od nieszczęścia do spokoju, aż w końcu więcej jest miejsc spokoju niż miejsc nieszczęścia. Umysł nie potrafi przez dłuższy czas radzić sobie z emocjami takimi jak smutek i strach, więc je wygasza.
Autor: Lisa Unger
0
Ilu ludzi troszczy się o was tak naprawdę? I nie chodzi mi o tych, z którymi miło jest przebywać, a także nie o tych, których kochacie i którym wierzycie. Ale ludzi, którzy dobrze się czują, kiedy jesteście szczęśliwi i odnosicie sukcesy, a źle, kiedy wam się nie układa, albo przechodzicie trudny okres, ludzi, którzy na chwilę zboczą ze swojego szlaku życiowego, żeby wam pomóc. Niewielu jest takich.
Autor: Lisa Unger
0
Zmieniamy się dzięki temu, czego doświadczamy. Wielkie sprawy, małe sprawy, wszystkie wywierają na naswpływ i nie możemytego zmienić. Osądzać te doświadczenia, nienawidzić tego, co nam się przydarzyło, to jest tak jakbyśmy nienawidzili siebie samych za to, że staliśmy się inni pod ich wpływem.
Autor: Lisa Unger
0
Znacie to uczucie, kiedy wstępujecie w czyjąś aurę i macie wrażenie, jak byście tego człowieka znali przez całe życie, jakby jego energia była wam równie znana jak dźwięk waszej lodówki?
Autor: Lisa Unger
0
Nie wierzę w pomyłki. Nigdy nie wierzyłam. Uważam, że przed nami rozciąga się mnóstwo ścieżek i tylko kwestią przypadku jest, którą wybierzemy, podążając do domu. Nie wierzę w żal. Jeśli żałujecie spraw z waszego życia, to założę się, że nie przywiązujecie do nich wagi. żal to po prostu wyobrażanie sobie, że wiecie co by się stało (...). A przecież nie wiecie; nie możecie wiedzieć.
Autor: Lisa Unger
0
Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się z nim i nigdy już go nie zobaczyć. Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś, co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życi
Autor: Lisa Unger
0
To przypominało opowieść ojca Chucka o chłopcu, który rozpowszechniał w rodzinnym mieście pogłoski szkalujące dobrego lekarza. Kiedy chciał to naprawić, lekarz poprosił go, aby rozciął poduszkę ojca i pozwolił, żeby wiatr rozwiał z niej pióra, a potem wrócił do niego następnego dnia. Kiedy chłopiec wrócił, lekarz polecił mu zebrać pióra z powrotem do poszewki. Oczywiście nie mógł tego zrobić. Pióra rozleciały się daleko, opadły w miejscach niewidocznych albo takich, skąd nie można było ich wydobyć.
Autor: Lisa Unger
0
Nadzieja jest dobra. Bez niej, cóż, pozostaje logika. Ale nadzieja jest jak modlitwa. Zmawia się ją do siły potężniejszej niż my sami. (...) nie mamy kontroli, ale dysponujemy wyborami. Małymi, wielkimi, na nich zasadza się nasze życie. Jedyne, co możemy zrobić, to wybrać jak najlepiej według tego, co wiemy i mieć nadzieję, że sprawy przybiorą obrót taki, jakiego od nich oczekujemy.
Autor: Lisa Unger
0
Czyż nie jest tak, że odkrywamy się powoli, część po części, przed ludźmi, których zaczynamy kochać? Czyż nie dobieramy tego, co chcemy, żeby o nas wiedzieli? Czyż z początku, zanim lepiej się poznamy, nie boimy się osądu albo odrzucenia ze względu na to, kim jesteśmy?
Autor: Lisa Unger
0
←pierwsza poprzednia 2
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy