(...) smutek nie jest linearny. Nie ma w nim powolnego postępu w kierunku zdrowienia, to zygzak, straszne szarpnięcia w tę i z powrotem, od nieszczęścia do spokoju, aż w końcu więcej jest miejsc spokoju niż miejsc nieszczęścia. Umysł nie potrafi przez dłuższy czas radzić sobie z emocjami takimi jak smutek i strach, więc je wygasza.
(...) smutek nie jest linearny. Nie ma w nim powolnego postępu w kierunku zdrowienia, to zygzak, straszne szarpnięcia w tę i z powrotem, od nieszczęścia do spokoju, aż w końcu więcej jest miejsc spokoju niż miejsc nieszczęścia. Umysł nie potrafi przez dłuższy czas radzić sobie z emocjami takimi jak smutek i strach, więc je wygasza.