Dlaczego warto? REJESTRACJA

Ingeborg Bachmann - cytaty

Nie, nie zażywam narkotyków, zażywam książki.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
znów musi jechać na trzy dni do Paryża, wcale się tym nie przejmuję, mówię od niechcenia: ach tak, ponieważ między jego i moimi skąpymi odezwaniami a tym, co naprawdę chciałabym mu powiedzieć, istnieje próżnia, chciałabym mu powiedzieć wszystko, siedzę jednak tylko tutaj, z przesadną dokładnością gaszę niedopałek w popielniczce i podaję mu ją, jak gdyby to było bardzo ważne, żeby nie strząsał popiołu na moją podłogę.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
mówi się o rzeczach w taki sposób, że kuszą i zachęcają do naśladowania, i każdy chce stanąć nago, rozebrać innych do naga, żeby znikła wszelka tajemnica, wyłamana jak zamknięta na klucz szuflada, ale gdzie nie było żadnej tajemnicy, tam nic się nie znajdzie, i bezradność po włamaniach, obnażeniach, lustracjach i inspekcjach wzrasta, nie goreje żaden krzak ciernisty, nie zapala się choćby najmniejsze światełko, ani w upojeniach, ani w fanatycznym otrzeźwieniu, a prawo świata spoczywa na wszystkich bardziej niezrozumiałe niż k
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Ja: Za dużo obserwujesz, dlatego nic nie dostrzegasz.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
(...)ludzi rozumie się tylko wtedy, gdy nie próbuje się ich przeniknąć, gdy niczego się od nich nie żąda i nie daje się sprowokować, wszystko i tak okaże się samo."
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Malina: Dlaczego znów kładziesz rękę na karku?
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Kiedy aparat dzwoni przeraźliwie, przywołuje, wstaję jeszcze nieraz z niedorzeczną nadzieją, ale potem mówię: Halo? zmienionym, niższym głosem, ponieważ na drugim końcu zawsze jest ktoś, z kim właśnie nie chcę lub nie mogę mówić. Potem kładę się i chciałabym umrzeć.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Chociaż Malina milczy, jest to lepsze niż milczenie w samotności, pomaga mi potem (...), kiedy nie mogę pojąć, kiedy nie mogę się opanować, ponieważ Malina zawsze jest pewny i zdecydowany na mnie, więc w najbardziej mrocznych chwilach pozostaje mi świadomość, że Maliny nigdy nie stracę - choćbym zatraciła się sama.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
nie przestaję mieć nadziei, żebrać i wierzyć, że usłyszałam zdanie, którego źródłem nie było zmęczenie, zdanie, które ubezpiecza mnie w świecie, ale wokół moich oczu coś się zbiera, wydzielina gruczołów jest tak znikoma, nie starcza nawet na jedną łzę w kąciku każdego oka. Czyż jedno zdanie wystarczy, aby ubezpieczyć kogoś, kto jest już zgubiony? Musiałoby to być ubezpieczenie nie z tego świata.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Kto musi żyć ciągłym 'dlaczego', zniesie prawie każde 'jak'.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Czy Ivan też myśli, że dawniej tak nie było, czy tylko mnie wydaje się, że dawniej było inaczej niż dzisiaj. Czai mi się w gardle szaleńczy śmiech, ale ponieważ obawiam się, że potem nie mogłabym już przestać się śmiać, nie mówię nic i robię się coraz bardziej ponura.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Muszę tylko zadać sobie jeszcze pytanie, od kiedy wszystko między nami ułożyło się tak, jak jest teraz, czym możemy dla siebie nawzajem być, skoro tak jesteśmy do siebie niepodobni, tak różni, i nie jest to kwestia płci, usposobienia, trwałości jego egzystencji i nietrwałości mojej. Niewątpliwie Malina nie prowadził nigdy tak konwulsyjnego życia jak ja, nigdy nie trwonił czasu na błahostki, (...) nie dopuszczał, by go coś zaskoczyło, nie dawał się w nic wplątać (...). Myślę że i dziś jeszcze mało mamy wspólnego, jedno toleruj
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Tak, mnie też to uderzyło, ale dopiero później, że w innych krajach ludzie nie umieją czytać, w każdym razie nie tak szybko, ale tempo jest ważne, nie tylko koncentracja, proszę pana, któż potrafi bez wstrętu przeżuwać proste czy skomplikowane zdanie, powtarzać je oczyma lub zgoła ustami; zdanie, które składa się tylko z podmiotu i orzeczenia, trzeba przełykać szybko, zdanie z wieloma przydawkami właśnie dlatego trzeba brać w błyskawicznym tempie, niedostrzegalnym slalomem źrenic, gdyż inaczej się nie poddaje, a zdanie się mu
Autor: Ingeborg Bachmann
0
uwolniona na godzinę od wszystkiego, co przeczytałam, kładę się obok Ivana i mówię: Tę książkę, której jeszcze nie ma, napiszę dla ciebie, jeśli naprawdę chcesz. Ale musisz chcieć naprawdę, chcieć, żebym to zrobiła, a ja nigdy nie będę żądać, żebyś ją przeczytał.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Dla mnie nikt nigdy nie umarł i rzadko ktoś żyje, chyba że na scenie moich myśli.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
←pierwsza poprzednia 2 3 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy