Dlaczego warto? REJESTRACJA

Ingeborg Bachmann - cytaty

Pytasz za dużo i za wcześnie. Jeszcze się nie opłaca, ale może kiedyś się opłaci.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Pięć godzin Ivana, mogłoby to wystarczyć na parę dni pewności, dla podtrzymania krążenia, dla podniesienia ciśnienia, jako leczenie uzupełniające, jako leczenie profilaktyczne, jako kuracja. Nie byłoby dla mnie rzeczy zbyt uciążliwej, zbyt niedorzecznej, zbyt kłopotliwej, byle chwycić kawałek życia Ivana: kiedy Ivan wspomina przy kolacji, że na Węgrzech często żeglował, chcę natychmiast nauczyć się żeglowania, może już jutro rano (...), żebym od razu mogła się przydać, gdy któregoś dnia Ivan znów wybierze się na żagle. Bo sam
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Ponieważ ktoś mnie zabił, ponieważ ktoś ciągle chciał mnie zabić, zaczęłam potem zabijać kogoś w myślach, to znaczy: nie w myślach, to było coś innego, z myślami nigdy nie da się dużo zrobić, wyszło potem inaczej, nawet to przełamałam, nic już nie robię w myślach.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
chciałby doszukać się czegoś we mnie, ale to nic pilnego. Nie mówi, wciąż jeszcze nie mówi, czego chciałby się doszukać, daje mi tylko do zrozumienia, że nie chce tak szybko dojść do jakiegoś wniosku, zbyt chętnie oddaje się przypuszczeniom, przypuszcza nawet, że mam talent, nie wie, jaki talent, w każdym razie musi to być coś związanego z 'powodzeniem'.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Najchętniej czytam na podłodze, także na łóżku, prawie wszystko na leżąco, nie, nie tyle chodzi przy tym o książki, liczy się przede wszystkim czytanie, czarne na białym, litery, sylaby, wiersze, te nieludzkie utrwalenia, znaki, te ustalenia, to zastygłe w wyraz szaleństwo, które wydobywa się z ludzi. Niech mi pan wierzy, wyraz jest szaleństwem, wypływa z naszego szaleństwa. Liczy się również przewracanie kartek, gonitwa od jednej strony do drugiej, ucieczka, współudział w szaleńczym, zakrzepłym wylewie, liczy się nikczemność
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Ponieważ zwieszam głowę, Ivan mówi: Ty nie masz nic, dla czego musiałabyś żyć!
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Malina pyta: Nigdy nie pomyślałaś, ile trudu zadawali sobie z tobą często inni? Przytakuję z wdzięcznością. O tak, nadali mi nawet właściwości, nie żałowali i tego trudu, zaopatrzyli mnie w historie, poza tym jednak także w trochę pieniędzy, żebym nie musiała chodzić nago, żebym mogła zjadać resztki, żeby mi się jakoś dalej żyło i nie zwracało uwagi, jak się żyje.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
dzięki niemu coś niezwykłego wstąpiło we mnie i odtąd promieniuje, bezustannie opromieniam świat, któremu jest to potrzebne, z tego jednego miejsca, w którym skupia się nie tylko moje życie, lecz i moje pragnienie, by 'żyć dobrze'., by znów być użyteczną, bo chciałabym, żeby Ivan mnie potrzebował, jak ja jego potrzebuję, i to na całe życie.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Czasem zastanawiam się jeszcze, co mogłabym zrobić dla Ivana, bo nie ma takiej rzeczy, jakiej bym dla niego nie zrobiła, ale Ivan nie żąda, żebym rzuciła się z okna, żebym dla niego skoczyła do Dunaju, żebym wpadła pod samochód (...), on ma tak mało czasu i żadnych potrzeb. Nie chce też, żebym (...) sprzątała jego dwa pokoje,prała i prasowała jego bieliznę, chce tylko wpadać na chwilę, dostać swoją szklankę whisky z trzema kostkami lodu i pytać, co słychać, pozwoli bym i ja zapytała, co słychać u niego.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
muszę prędko zrobić jakiś manewr i odwrócić jego uwagę, powinien by mi się udać jakiś nieokreślony uśmiech, kaprys, zły nastrój, ale przy Ivanie nic mi się nie udaje. Jesteś zbyt przejrzysta, mówi Ivan, w każdej chwili widać, co się w tobie dzieje, graj, zagraj coś przede mną! Ale co mam przed Ivanem zagrać?
Autor: Ingeborg Bachmann
0
...najchętniej jednak pozwalałam mu być świętym Jerzym, który zabił smoka, ażeby mógł powstać Klagenfurt, z wielkiego bagna, na którym nic nie rosło, ażeby mogło z niego powstać moje pierwsze miasto
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Żyję w tym podminowanym świecie półdzikuski, po raz pierwszy uwolniona od sądów swojego otoczenia, niezdolna już do żadnego sądu o świecie, tylko do doraźnej odpowiedzi, do płaczu i boleści, do szczęścia i radości, głodu i pragnienia, bo zbyt długo nie żyłam.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Czy istnieje duchowe wywłaszczenie? Czy wywłaszczony, jeśli wywłaszczenie istnieje, ma prawo do najwyższych trudności w myśleniu? Czy to się jeszcze opłaca?
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Mój związek z Maliną przez lata składał się z przykrych spotkań, największych nieporozumień i paru niemądrych urojeń - chcę przez to powiedzieć: dużo większych nieporozumień niżinnymi ludźmi. Niewątpliwie od początku byłam zdana na niego i wcześnie musiałam wiedzieć, że stanie się moim przeznaczeniem, że miejsce Maliny było już przez Malinę zajęte, zanim pojawił się w moim życiu.
Autor: Ingeborg Bachmann
0
Wydaje mi się wtedy, że jego spokój wypływa stąd, iż jestem dla niego zbyt nieważnym i zbyt znanym 'ja', jak gdyby on wydzielił mnie z siebie, odpadek, zbyteczne wcielenie, jak gdybym powstała tylko z jego żebra i była od dawna niepotrzebną, ale też nieuniknioną mroczną historią, która towarzyszy jego historii, chce ją uzupełniać, którą on jednak wyodrębnia i oddziela od swojej jasnej historii. Dlatego też jedynie ja mam coś z nim do wyjaśnienia, przede wszystkim samą siebie muszę i mogę tylko przed nim objaśnić. On nie ma ni
Autor: Ingeborg Bachmann
0
1 2 3 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy