Dlaczego warto? REJESTRACJA

John Fowles - cytaty

We all write poems, it is simply that poets are the ones who write in words
Autor: John Fowles
0
Jedyna naprawdę istotna rzecz to odczucia i życie zgodnie z tym, w co się wierzy - jeżeli jest to coś więcej niż troska o własną wygodę.
Autor: John Fowles
0
...my też tylko czekamy w naszych samotnych pokoikach, w których nigdy nie dzwoni telefon, czekamy na jakąś dziewczynę, na jakąś prawdę, czekamy aby powróciła rzeczywistość, którą utraciliśmy snując próżne sny, czekamy by powiedzieć, że ten powrót jest kłamstwem...
Autor: John Fowles
0
Matka stanowiła żywy wzór tego, jaka powinna być małżonka generała. Nigdy, w żadnej sprawie nie miała odmiennego zdania niż mąż.
Autor: John Fowles
0
Na tym polega tragedia. Nie na tym, że jeden człowiek miał odwagę wybrać zło. Ale że miliony nie odważyły się wybrać dobra.
Autor: John Fowles
0
Nie chciałabym ci sprawić bólu, a im bardziej ciebie...chcę, tym bardziejmogę cię zranić. I nie chcę przez ciebie cierpieć, a im bardziej nie będziesz mnie chciał, tym bardziej będę cierpiała.
Autor: John Fowles
0
Mimo Hegla wiktorianie nie znali się na dialektyce, nie mieli zwyczaju opierać rozumowania na sprzecznościach, nie traktowali stron dodatnich i ujemnych jako aspektów tej samej całości. Paradoksy ich raczej niepokoiły niż bawiły. Nie byli ludźmi, których by obchodziły momenty egzystencjalne, interesowały ich przede wszystkim pozytywne, wszystko wyjaśniające teorie, pilnie studiowane i gorliwie stosowane w praktyce. Oddawali się budowaniu, zapewne, my zaś oddajemy się od tak dawna burzeniu,że budowanie wydaje się teraz działalnością
Autor: John Fowles
0
Tak, morzem życia otoczeni, Rozsiani wśród huczących cieśnin, Miliony nas, osamotnieni Pośród bezbrzeżnych wód jesteśmy; Wyspy falami oblężone - Już znane to, co nieskończone. Księżyc wygasza na nich światła I wiosny zapach przez nie płynie, A gdy gwiaździsta noc zapada, Słowik zaśpiewa gdzieś w kotlinie: I z brzegu na brzeg, poprzez morskie Cieśniny, dźwięczą tony boskie... Wtedy w najdalszy kąt się wciska Wielka tęsknota i nieszczęście I każda wie samotna wyspa, Że jest jednego lądu częścią; Choć wodna pustka jest wokoło, Niechaj s
Autor: John Fowles
0
Dzisiaj myślałam o własnym szczęściu.
Autor: John Fowles
0
Według norm tamtych czasów, które nie były jeszcze czasami łatwego seksu, miałem chyba jak na mój
Autor: John Fowles
0
Muszę walczyć własną bronią. Nie jego. Nie egoizmem i brutalnością, wstydem i niechęcią.
Autor: John Fowles
0
Po raz pierwszy słyszałem, jak Conchis gra wielką muzykę i czułem się poruszony tak jak przedtem widokiem Bonnardów, chociaż był to inny rodzaj wzruszenia. Zdałem sobie nagle sprawę, że za nic na świecie nie chciałbym w tym momencie być gdzie indziej, że to, co w tej chwili czułem, wynagradzało mnie za wszystkie przejścia, usprawiedliwiało je, bo to dzięki nim znajdowałem się tutaj.
Autor: John Fowles
0
Wszyscy chcemy to, czego nie możemy mieć. Przyzwoitość istoty ludzkiej polega na zaakceptowaniu tego faktu.
Autor: John Fowles
0
Może była to częściowo tęsknota za wymarłym typem kobiety Lawrence'a, pod każdym względem stojącej niżej od mężczyzny, obdarzonej jedynie siłą kobiecej tajemniczości i urody; błyszczący, męski samiec i mroczna, omdlewająca samica. Granice między płciami do tego stopnia się zatarły w tym hermafrodytycznym dwudziestym stuleciu, że powrót do sytuacji, w której kobieta była naprawdę kobietą, zmuszającą do wykazania się męskością, miał w sobie coś z fascynacji wejścia do starego dworu po długim pobycie w ciasnym, nowoczesnym mieszkaniu.
Autor: John Fowles
0
(...) jakoś nigdzie nie zapuściłam korzeni, nigdzie nie przynależę. Są jedynie miejsca, do których latam. A nad innymi miejscami przelatuję. Mam tylko ludzi, których lubię. Albo kocham. To oni są jedyną ojczyzną, jaka mi pozostała.
Autor: John Fowles
0
←pierwsza poprzednia 4 5 6 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy