Dlaczego warto? REJESTRACJA

Paasonen Ranya - cytaty

Moja matka. Takich kobiet już nie ma. O ich cierpieniach pisano książki i opery, one chudły i kaszlały, ostatniego dnia swego życia wyglądały przez okno, sanatoria w górach, ciche kobiety, które zajmowały niewiele miejsca, ciche kobiety, które nie pochodziły z tego świata, ciche kobiety, które umierały, zanim ich włosy pociemniały w połogu. Cierpienie innych kobiet, w nim jest krew, jest krew i pot, ale cierpienie mojej mamy to kości i szepty, dlatego o wiele bardziej przerażało. Ból mojej mamy był biały, szeleścił i skrzypiał,
Autor: Paasonen Ranya
0
Niektórzy wzięli się z wody. Nawet z gwiazd można to wyczytać. Tacy nic o sobie nie opowiadają. Żyją kosztem innych ludzi, przywierają do nich i nie chcą się odczepić. Zmieniają się jak kameleony i starają się być tacy, jak się od nich oczekuje. Kryją się za włosami; tak się przecież zdarza, że w wodzie kontury robią się niewyraźne, a głosy dobiegają z oddali. Kobiety, które biorą się z wody, nigdy się nie angażują całkowicie, ani tu, chociaż może tam.
Autor: Paasonen Ranya
0
Zdarzają się czasy, kiedy Bóg rządzi.Wtedy rozum pali się na stosie i zamyka ze szczurami w wilgotnych kazamatach, by gnił. Zdarzają się czasy, kiedy rozum panuje. Wtedy Boga pali się na placach, a jego domy przerabia na szkoły. Zdarzają się czasy, kiedy próbuje się dowieść, że Bóg i rozum mogą żyć w tym samym miejscu i że w rzeczywistości znaczą to samo, ale takie czasy to coś naprawdę niezwykłego. Zdarzają się czasy, kiedy Bóg i rozum żyją obok siebie, ale w różnych miejscach, jak dorosłe rodzeństwo, które nie mieści się w jed
Autor: Paasonen Ranya
0
(...) niektórych sprzeczności w żaden sposób nie da się rozwiązać i zmieniają się w smutek, a bywa i tak, że dysonans, którego nie można rozładować, zostaje, by drażnić; wielu kompozytorów to wie i nie komponuje szczęśliwego finału, gdyż szczęśliwe zakończenie w ogóle nie istnieje, bo jak coś się kończy, to się zaczyna za tym tęsknić, a w tęsknocie tkwi zawsze smutek.
Autor: Paasonen Ranya
0
(...) niektórych sprzeczności w żaden sposób nie da się rozwiązać i zmieniają się w smutek, a bywa i tak, że dysonans, którego nie można rozładować, zostaje, by drażnić; wielu kompozytorów to wie i nie komponuje szczęśliwego finału, gdyż szczęśliwe zakończenie w ogóle nie istnieje, bo jak coś się kończy, to się zaczyna za tym tęsknić, a w tęsknocie tkwi zawsze smutek.
Autor: Paasonen Ranya
0
Mama nie życzyła sobie, by w domu znalazło się coś powyginanego i połyskującego, coś pozłoconego i podrobionego, nasz dom wyglądał jak ona, w oknach wisiały jedynie cienkie, białe firanki i ściany pomalowano na biało, a biel to najbardziej przerażający kolor, kolor śmierci. Biały, ani słów, ani śmiechu, ani nawet płaczu; biały, chłodny i wyniosły, nasze ściany były nieskazitelnie białe, niczym dziecko, na którego skórze życie nic jeszcze nie wyrysowało, były białe jak wymagający Bóg, który nie uśmiecha się do siebie, nasze ścian
Autor: Paasonen Ranya
0
1
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy