Oczywiście na ławce jest jej ciało, torebka, jej rzeczy, ale głowa przebywana tarasie baru A. Jakby co chwilę dostrzegała nowe szczegóły, zapachwilgotnych ścian, czerwoną rzutkę, dźwięk śmiechu Lo, jakby ciężarówkaciągle dowoziła jej tonę nowych wspomnień, zdjęć z wczorajszego wieczoruzrobionych polaroidem, szczególnie tego momentu, gdy dotknęli się dłońmi.
„kto pracuje za siebie, pracuje za trzech”.
Gdybyś jednak chciał ją przelecieć, daj mi znać. Z chęcią na to popatrzę. Może nawet... się przyłączę.
Oczywiście na ławce jest jej ciało, torebka, jej rzeczy, ale głowa przebywa
na tarasie baru A. Jakby co chwilę dostrzegała nowe szczegóły, zapach
wilgotnych ścian, czerwoną rzutkę, dźwięk śmiechu Lo, jakby ciężarówka
ciągle dowoziła jej tonę nowych wspomnień, zdjęć z wczorajszego wieczoru
zrobionych polaroidem, szczególnie tego momentu, gdy dotknęli się dłońmi.
Książka: Jeszcze będziemy szczęśliwi