Opinia o książce - Śmierć warta zachodu

Opinia napisana przez: Wioleta Sadowska

"Śmierć jest zawsze wstydliwie ukryta, zostaje gdzieś z boku, a pośrodku wszystkiego mieszka zwykła codzienność".

 W dziwnych czasach przyszło nam żyć, kiedy nie chcemy mówić o śmierci, uciekamy od tego tematu, a kult młodości dominuje we wszystkich sferach naszej egzystencji. To bowiem temat passe, temat tabu, o którym najlepiej nie myśleć. Co jednak ze śmiercią tych, którzy oddali swoje życie w służbie dla drugiego człowieka? Ich historie nie powinny zostać zapomniane, czego dowodem jest właśnie ta publikacja.

 "Śmierć warta zachodu" to zbiór reportaży, wywiadów i esejów ukazujących wymiar śmierci w obliczu służby dla kraju. Autorami owych tekstów są Magdalena Rigamonti, Piotr Siemion, Brygida Grysiak, Cezary Łazarewicz, Robert Mazurek, Dorota Łosiewicz, Paweł Reszka, Małgorzata Sidz i Jan Rojewski. Publikację uzupełniają fotogramy Maksymiliana Rigamonti.

 Praca żołnierza, policjanta, strażaka czy też ratownika medycznego tak mocno została wpisana w nasz społeczny krajobraz, że rzadko kiedy zastanawiamy się nad tym, jaką cenę muszą ponosić ludzie wykonujący te profesje, a także ich rodziny. Często jest to niestety śmierć wpisana w ryzyko tychże zawodów. Śmierć, która staje się punktem wyjściowym do ukazanych przez znanych ludzi pióra, historii mających za zadanie wzbudzić w czytelniku szereg refleksji na temat wartości służby dla kraju, która wyraża się nie tylko w pośmiertnych orderach, ale także w traumie najbliższej rodziny i nieprzepracowanej żałobie. Ukazane teksty przedstawiają różne oblicza oddania życia za ojczyznę – każde na swój sposób przejmujące i wyzwalające wiele pytań o sens takiego końca.

 Trzeba podkreślić, że zbiór ten zaskakuje swoją różnorodnością, gdyż obok przedstawionych w nim z reporterskim zaangażowaniem, prawdziwych historii podopiecznych Fundacji Dorastaj z Nami, czytelnik znajdzie również rozmowy z psychiatrą i psychoterapeutą, z przedstawicielami kościoła, a  także krótkie eseje. Wszystko to razem pozwala spojrzeć na temat śmierci w imię wyższego celu ze znacznie szerszej perspektywy, bo zarówno poprzez żal rodziny, jak i poprzez pryzmat religii. Oczywiście, najbardziej zapadają w pamięci ukazane reportaże, jak chociażby ten o ofierze podpalenia w budynku MOPS-u, czy też o policjancie, który ratując życie tonącemu, sam stracił swoje. Niezwykle cieszy mnie fakt, że dzięki tej książce, historie te nie ulegną zapomnieniu. 

 Autorzy w swoich tekstach zadają pośrednio wiele pytań, na które czytelnik jest zmuszony sobie odpowiedzieć. Pytań o to, czy warto poświęcić się dla idei, o wymiar bólu po stracie najbliższej osoby, o wielkość strachu przed śmiercią kogoś z rodziny, czy też o sam obraz służby, mającej zawsze dwie strony medalu. Nie sposób nie poruszyć przy tych kwestiach tak trudnych problemów, jak żałoba, trauma, niezgoda i zapomnienie. Ten zbiór wywołuje mnóstwo refleksji, ale przede wszystkim pozwala oddać hołd tym wszystkim, którzy zginęli służąc krajowi, czyli nam. To szczególnie ważne w obecnej chwili, gdy zmagamy się z pandemią koronawirusa.

 To prawda, że śmierć zawsze zaskakuje i bardzo często to właśnie rodzina musi zmagać się z szeregiem problemów wynikłych z nagłego odejścia najbliższej osoby. Dla jednych śmierć jest bowiem końcem, a dla innych początkiem zupełnie nowego życia. Ten zbiór uzmysławia tę prawdę, pochylając się jednocześnie nad etosem służby w imię wyższego celu. Otwartym pozostaje jednak pytanie o to, czy taka śmierć warta jest zachodu? Jedno jest pewne - należy docenić pracę dla kraju, którą codziennie wykonują tysiące anonimowych osób.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

Tagi: bóg