Opinia o książce - Lustrzane serce

Opinia napisana przez: Justyna Pstraś

Bruno i Julianna to dwie samotne dusze, które potrzebują drugiego czlowieka, chociaż bronią się przed tym. Obydwoje zranieni, ciągną za sobą bagaż doświadczeń, kiedy spotykają się okazuje się, że mogą się w sobie przejrzeć niczym w lustrze, a najważniesze mogą pomóc sobie nawzajem chociaż nie są do końca tego świadomi, jak bardzo wpłynęli na siebie pozwalając obudzić się z letargu w których tkwili, porzucając dotychczasowe puste życie, poświęcone czekaniu na drugą osobę, odnajdują stracony czas, który przespali dając sobie szansę na wolność i szczęście. 

Julianna dzieki poznanemu mężczyźnie, przekonuje się, że życie w zlotej klatce, pełnej pogactwa, zapewniało jej jedynie podstawowe potrzeby, żeby poznać i doświadczyć prawdziwego życia, potrzebowała odwagi żeby z niej wyjść.

Natomiast Bruno, po niewątpliwej stracie, którą przeżył wiele lat temu, wszystko widział w krzywym zwierciadle, nie chciał przyjąć od nikogo pomocy, odpychał i walczył z tymi którzy próbowali się do niego zbliżyć, zbudowal wokół siebie ogromny mur przez który udało się przebić Juliannie i otworzyć jego skamieniałe serce.  

"...jesteśmy jak lustra. Wszystko co, dostrzegamy w świecie, czego doświadczamy, stanowi odbicie tego, co nosimy w sobie".