Opinia o książce - Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

Opinia napisana przez: Magdalena Skretkowicz

Czy życiem rządzi przypadek? W jakimś stopniu na pewno. Za losem jednak idzie to, jak traktujemy najbliższe otoczenie, w którym się znajdziemy i jakie emocje oraz przekazy z niego odbierzemy. Nic nie trwa wiecznie, a ludzie oddziałują na siebie nawzajem, nierzadko zmieniając swoje przyzwyczajenia i budując wspólną przyszłość. Chociaż na niektóre rzeczy nie mamy wpływu, od nas samych zależy, jak zmierzymy się z trudnościami i jaką droga pójdziemy do celu. O tym jest ,,Anne Z Zielonych Szczytów", przynajmniej dla mnie.Po powieść sięgnęłam po raz drugi, teraz jako dorosła już osoba i zdumiałam się, jak bardzo wciągają mnie losy sprytnej dziewczynki z Avonlea, chociaż historię tę znałam doskonale i ze słowa pisanego i ekranizacji. Nie dziwi mnie zupełnie, że książka jest lekturą szkolną i mam nadzieję, że jeszcze jakiś czas nią pozostanie. Mimo lekkiego stylu, w jakim została napisana, nie mamy tu bowiem do czynienia z naiwną opowiastką, a kawałkiem uniwersalnej prawdy o życiu i ludzkiej naturze. Dziecko zachwyci pewnie przede wszystkim sama przygoda Anne, ale dorosły dostrzeże cienie stojące za pozornie kolorową opowieścią o dziewczynce, która łatwego życia wcale nie miała.Anne uczy się od wielu ludzi, którzy prezentują zupełnie różne postawy jako osoby wychowujące młodą dziewczynę. Kształtuje się pod ich wpływem, ale i sama nieodwołalnie zmienia ich życia. Bardzo ciekawie przedstawiony jest aspekt różnic między nauczycielami, stosujących zupełnie inne metody nauczania, przyzwyczajeniem do nich jako do osób i tego w jaki sposób inspiracja może rozwijać młodych ludzi.Na mój bardzo pozotywny odbiór ma też wpływ nowe tłumaczenie, które wyszło spod pióra pani Bańkowskiej. Jego autorka z pełnym szacunkiem do oryginalnej powieści, sięgnęła po bardziej adekwatne nazewnictwo i zabieg ten udał się w stu procentach. Nareszcie w powieści znajdziemy chociażby takie perełki jak zachwyt naszej bohaterki nad niemym ,,e", znajdującym się na końcu jej imienia, co idealnie odwzorowuje jej romantyczny charakter. Pozostawione w oryginale miano ,,Marilli" zaś, będzie z pewnością bardziej logicznym odniesieniem do tytułowej postaci jednego z kolejnych tomów (no bo skąd ta ,,Rilla", zainspirowana przybraną matką, kiedy ta zwała się ,,Marylą"?).Połknęłam praktycznie w jeden dzień i po raz kolejny wylałam morze łez nad śmiercią jednej z postaci. Anne wzrusza i porusza do dziś.

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna bóg