Kurt Vonnegut - biografia, życie i twórczość
Kurt Vonnegut, Amerykanin z niemieckimi korzeniami, urodził się 11 listopada 1922 r. w Indianapolis. W latach 1928- 36 uczęszczał do Orchard School. Później do 1940 r. chodził do szkoły średniej. Tam podejmował pierwsze próby pisarskie, publikowane na łamach szkolnego czasopisma. Wciągnęło go to na tyle, że podczas studiowania biochemii na uniwersytecie Cornell (lata 1940- 42) również związał się z gazetą- tym razem studencką. Niestety znacznie gorzej od pisania szła mu nauka, więc w 1942 został wyrzucony z uczelni z powodu słabiutkich wyników. Rok później wstąpił do wojska. Początkowo oddelegowano go do Instytutu Technologii. Tam jednak również miał bardzo kiepskie wyniki, więc uznano, że większy pożytek przyniesie armii na froncie jako żołnierz piechoty. Wkrótce potem zaczął się bardzo trudny okres w jego życiu. 14 maja 1944 r. jego matka popełniła samobójstwo. 22 grudnia tego samego roku podczas bitwy o Ardeny został wzięty do niewoli. Był przetrzymywany w drezdeńskiej fabryce i zmuszany do pracy "ku chwale Trzeciej Rzeszy" (produkował syrop słodowy dla kobiet w ciąży). W kwietniu 1945 r. został wyzwolony przez Armię Czerwoną. Niedługo później (22 maja) wrócił do kraju, gdzie otrzymał order Purple Heart. 1 września ożenił się z Jane Marrie Cox, z którą przyjaźnił się w dzieciństwie. Postanowił też wrócić do nauki. Zapisał się na uniwersytet w Chicago, gdzie studiował antropologię. Wszystko pozaliczał, ale komisja odrzuciła jego pracę magisterską. W trakcie studiów pracował jako reporter kryminalny w City News Bureau.
W 1947 r. przyszedł na świat jego pierwszy syn- Mark. Kurt musiał się rozglądnąć za stałą pracą, żeby utrzymać rodzinę (która zresztą wkrótce powiększyła się o córkę Edith). W latach 1947- 1950 pracował w laboratorium General Electric w Senectday. Jednak w 1950 r. zrezygnował z tej pracy i postanowił całkowicie oddać się pisaniu. Okazało się to strzałem w dziesiątkę. Już pierwsza próba opublikowania opowiadania się powiodła. Dwa lata później wydał debiutancką powieść "Pianola". Kariera literacka stanęła przed nim otworem. Mógł na poważnie myśleć o utrzymaniu głównie z pisania. Jednak imał się też innych zajęć- był nauczycielem angielskiego, pracował w agencji reklamowej, otworzył też własny salon samochodowy. W 1954 r. jego rodzina znów się powiększyła- urodziła mu się córka Nanette.
Przełom lat 1957/1958 był tragicznym okresem w jego życiu. 1 października 1957 r. zmarł jego ojciec. Niedługo później zmarła jego siostra. Mąż przeżył ją zaledwie o jeden dzień! Kurt z Jean Marrie adoptowali trójkę ich dzieci. Niezależnie od różnych zawirowań w życiu osobistym przeżywał rozkwit w życiu literackim. Wydawał coraz więcej książek, które okazywały się hitami. Szczególną sławę przyniosły mu "Kocia kołyska" oraz "Rzeźnia numer pięć". W latach 1965- 67 kształcił początkujących pisarzy na uniwersytecie Iowa. W 1970 r. z propozycją stworzenia szkółki pisarskiej zwrócił się do niego również uniwersytet Harvarda.
Życie w latach 1970- 1973 jednak go nie rozpieszczało. Najpierw pojawiły się kłopoty małżeńskie (separacja). W 1972 r. jego syn Mark zapadł na chorobę psychiczną. Początkowo podejrzewano schizofrenię, ostateczna diagnoza brzmiała jednak: psychoza maniakalno- depresyjna. Na szczęście udało się go skutecznie wyleczyć. W 1973 z kolei wydał powieść "Śniadanie Mistrzów", która nieoczekiwanie spotkała się z bardzo chłodnym przyjęciem. Dla równowagi- w najbliższych latach doczekał się licznych wyróżnień. W życiu osobistym nadal jednak było ciężko. W 1979 r. rozwiódł się z Jean Marrie i ożenił z Jill Krementz. Trzy lata później przyszła na świat ich córka Lily. Jednak i ten związek nie obył się bez kryzysu. W 1985 r. z tego powodu pisarz popadł w depresję i podjął próbę samobójczą, na szczęście nieudaną. W r. 1991 małżonkowie wnieśli pozew rozwodowy, lecz postanowili po namyśle dać sobie jeszcze jedną szansę.
W 1997 r. Vonnegut wydał powieść "Trzęsienie czasu". Została zapowiedziana jako ostatnia w dorobku. Czy to na pewno koniec jego twórczości? Czas pokaże.
Kalina Beluch
Źródło: http://www.vonnegut.art.pl/ogolne/bio.html
(...)usiłowała nadać sens życiu za pomocą przedmiotów nabytych w sklepach z pamiątkami.
Więcej