andreas
Andrzej Kędzierski

         Erotyk prawie karaibski

w niepoliczonych hawańskich słońcach

w jurnych synkopach rumby i salsy

tam gdzie anioły boją się stąpać

pomiędzy grzechem a odkupieniem

wznoszę obojgu nam mały ołtarz

och nawet nie wiesz jakie to łatwe

wystarczy przecież zimę przeczekać

a wtedy wiosną pierwszym dmuchawcem

odlecisz sobie hen i cię nie ma

tak chciałbym umieć ot na kolanie

w małą godzinkę a choćby w dwie

co dzień z wieczora jeszcze nim zasnę

jak Afrodyta zroszona naga

gdy wyłoniła się z morskiej piany

by miłość rozsiać po krańce świata

gdy sobie golnę małe co nieco

i władcą świata zaraz się staję

to dziwnie jakoś wciąż mnie podnieca

razem sobie dziś pomilczmy

przedwieczorną ciszą w sadach

bielą drobnych płatków wiśni

byś na powrót zapachniała

choć kilka taktów zanuć mi dzisiaj

wiesz tamtych dawnych i tylko naszych

tak aby refren cicho gdzieś przysiadł

napisz prosty ciepły wierszyk

dla zwykłego kobieciątka

uśmiechnięty jak najlżejszy

żebyś w wersy zgrabnie wplątał

błądź w grawitacji mojego szeptu

wyśnioną Wenus w samotne noce

między słowami nieśpiesznie wędruj