Recenzja książki: Madeira

Recenzuje: Mirosław Kalinowski

Jolanta Kosowska, ulubiona autorka wielu polskich czytelniczek, powraca z nową powieścią – Madeirą. Tym razem pisarka zabiera czytelniczki w podróż na piękną, choć niepozbawioną melancholii portugalską wyspę. Do miejsca, w którym główna bohaterka – Julia – postanawia odkryć, co stało się z jej ukochanym…

To była miłość jak z bajki. Julia i Filip wydawali się wręcz dla siebie stworzeni, nic więc dziwnego, że na palcu dziewczyny podczas wyjątkowej wycieczki na Maderę, skąd Filip pochodził, znalazł się zaręczynowy pierścionek. Tuż po powrocie do kraju oboje zaczęli przygotowania do ślubu, ale także do kawalerskiego wieczoru Filipa.

Kiedy na kilka tygodni przed uroczystością przyszły pan młody wyjechał w góry wraz ze swoimi kolegami, nic nie zapowiadało nadchodzącej katastrofy. Kiedy jednak przyjaciele Filipa zeszli ze szczytu, wśród nich nie było narzeczonego Julii. Ten wysłał ukochanej krótką wiadomość, w której tłumaczył, że ta musi dać mu chwilę na naprostowanie kilku spraw. A później… kontakt z Filipem zupełnie się urwał.

Gdy na kilka dni przed ślubem Filip wciąż nie dawał oznak życia, Julia była pewna, że stało się coś bardzo, bardzo złego. Odwołując wymarzoną uroczystość, postanowiła wyruszyć na Maderę – do miejsca, w którym z taką radością planowała ich wspólne życie. Opłakując Filipa, nie spodziewa się, że właśnie na tej wyspie los da jej drugą szansę.

Madeira. Recenzja powieści przesyconej emocjami

Madeira Jolanty Kosowskiej to przesycona emocjami opowieść o miłości. W nowej książce autorka ukazuje losy kilku pokoleń bohaterów, jednocześnie pokazując, że miłość nie zawsze oznacza tylko uczucie między partnerami czy małżonkami; czasem łączy ona także przedstawicieli kolejnych generacji danej rodziny.

Pozornie wydaje się, że Madeira jest jedynie opowieścią o nieszczęśliwej miłości młodej kobiety. Przyglądając się powieści głębiej, możemy dostrzec, że to – w dużej mierze – także opowieść o mężczyznach i relacjach między nimi. Jolanta Kosowska w swojej powieści kładzie niezwykle duży nacisk na więzi łączące zaginionego Filipa i jego ojca oraz dziadka. Niezwykle ciekawie udaje się autorce pokazać, że często takie relacje bywają nierównoważne: ojciec i syn nierzadko ścierają się ze sobą, co w powieści pojawia się zarówno w relacji Filipa i jego ojca, Alberto, jak i w przypadku pokolenia wyżej. W tym kontekście zupełnie inaczej kształtują się relacje między Filipem a jego dziadkiem. Autorka zarysowuje silną, nierozerwalną więź między dziadkiem a wnukiem, której podstawą nie jest tylko bezgraniczna miłość, ale i wzajemny szacunek czy podobny sposób patrzenia na świat.

Wyjątkowa opowieść o miłości i rodzinie

Autorce udaje się więc świetnie zarysować obraz rodziny Filipa i choć o przeszłości samej Julii nie dowiadujemy się już tak wiele, to jednak i kobiety nie zostają w powieści pominięte. Julia powraca na Madeirę z żalu za utraconym ukochanym. Powrót na wyspę przynieść ma jej oczyszczenie, jednak dziewczyna zdaje sobie sprawę z tego, że nie zazna ukojenia, dopóki nie pozna prawdy na temat zaginięcia narzeczonego. Szczególnie ważną okazuje się także postać Any – babki Filipa. Ana była nie tylko największą miłością dziadka Filipa, ale – jak się wydaje – także głową i sercem całej rodziny. I chociaż w Madeirze Ana przedstawiana jest już jako starsza pani, to jej historia wydaje się niezwykle ciekawa – w powieści dowiadujemy się bowiem, że w przeszłości, gdy jej mąż studiował medycynę, ona była studentką psychologii. Co dokładnie sprawiło, że zamiast psychologią na pełen etat zajęła się prowadzeniem rodzinnej restauracji? Jak wyglądała jej młodość? Tego nie dowiadujemy się w Madeirze, choć – kto wie? – może autorka pokusi się o stworzenie odrębnej opowieści, poświęconej tylko tej bohaterce? Niewątpliwie Ana na to zasługuje.

Madeira jest więc z całą pewnością wielowątkową powieścią o miłości, ale nie tylko. To także piękna i wzruszająca historia rodziny, która wielokrotnie wystawiana była na próbę. To opowieść o godzeniu się ze stratą, o przyjmowaniu od losu tego, co ten nam przygotował, ale to także opowieść o walce o ludzi, których kochamy.