Recenzja książki: Antoni Gaudi
Recenzuje: violabu
Antoni Gaudi to geniusz architektury. Jego projekty określane są jako przełomowe. Patrząc na dzieła, które intrygują i zachwycają, odnosi się wrażenie, iż tworzył je człowiek niepospolity. Takie też są jego projekty - niesamowite, piękne, oryginalne, wielobarwne. Znakiem rozpoznawczym Gaudiego są między innymi wielokolorowe płytki szklane i ceramiczne, tworzące mozaiki, zastosowane m.in. w ozdabianiu budynków lub ławek w parku Guell. Cechą charakterystyczną dzieł mistrza są również fale nawiązujące do wody i bardzo często stosowane motywy roślinne.
Gaudi był nie tylko architektem, ale i inżynierem, który poza nieograniczoną kreatywnością w tworzeniu estetycznej architektury brał również udział w pracach budowlanych, dobierając i testując materiały pod względem ich wytrzymałości i efektu wizualnego. Antoni Gaudi był wszechstronny: projektował elementy kute, jak na przykład bramy, decydował o wyposażeniu wnętrz, projektował ogrody, przykładał dużą wagę do oświetlenia, badał możliwości jak najskuteczniejszej naturalnej wentylacji. Wiele czasu poświęcał nauce. W swojej pracowni tworzył modele projektowanych elementów budowli.
Gaudi był Katalończykiem, tworzył głównie w Barcelonie na przełomie XIX i XX wieku. Okres ten w Europie był czasem, w którym artyści wyłamywali się z zasad, przedstawiali nowe wizje i trendy w różnych dziedzinach sztuki. Wiele osób docenia arcydzieła takie, jak Casa Batllo z balkonami w kształcie masek i skrzącą się w odcieniach zieleni i błękitu ścianą, Casa Mila z falistą, "plastyczną" elewacją, brama ze smokiem przy Finca Guell, cudny dach budynku stróżówki w Parku Guell...
Niedokończona dotychczas Sagrada Familia to również w dużej mierze dzieło Gaudiego. Przyjmując posadę głównego architekta i dyrektora prac budowlanych w 1883 roku, czyli rok po rozpoczęciu prac, zmodyfikował on projekt swego poprzednika i do końca życia zajmował się tą świątynią (przez 43 lata), zostawiając dla swych następców wytyczne. Według jego założenia budowa powinna trwać przez około dwieście lat.
Książka Antoni Gaudi przedstawia 16 jego dzieł, jednocześnie opisując prace, jakie musiały być w danym przypadku wykonywane, zwraca uwagę na szczegóły, zastosowane materiały, inspiracje. Pozycja zawiera również życiorys artysty. Autorka Maria Antonietta Crippa jednak nie ukazuje życia prywatnego Gaudiego, skupiając się na Gaudim jedynie artyście. Piękne zdjęcia na kredowym papierze dopełniają efektu, ukazując treść; sporą przyjemnością jest ich oglądanie.
Czytając o artyście i jego dziełach oraz patrząc na fotografie, na usta ciśnie się wciąż jedno określenie: Nie-sa-mo-wite! To arcydzieła. Książka ta wzmacnia pragnienie odwiedzenia Barcelony i z powodzeniem może stanowić przewodnik po zwiedzanych obiektach, stworzonych według projektu Gaudiego.
