Zwyczajnie - miłość (IV) Powrót do domu

Kiedy Magda się obudziła w swoim pokoju, w swojej pachnącej pościeli, a przez okno wpadły promienie słońca cała podróż i wszystko co się wydarzyło za oceanem wydało się mglistym snem. Przeciągnęła się i spojrzała obok. Jej ceglane ściany, rolety w oknie, kopie obrazków impresjonistycznych przedstawiających różnych rozmiarów krajobrazy i sylwetki ludzkie. Porozmieszczane były na różnej wysokości, osadzone w ramach różnych rozmiarów. Na szafkach z heblowanego drzewa lipowego porozstawiane były kolorowe, szklane figurki przedstawiające przedziwne odnaturzenia natury, w rogu jej pianino, porozrzucane na nim nuty i ubrania rzucone na krzesło przy biurku – żakiet w którym była wczoraj. To zatrzymało jej spojrzenie. Podniosła się, sięgnęła i włożyła dłoń do kieszeni. Wyciągnęła. Karteczka, napisane odręcznie litery, numery, imię i nazwisko – Dawid Taspinar – odczytała. Taspinar? – przez myśli jak błyskawica przemknęła postać Dawida. Wspominał, że jest z Europy, ale nie wspominał z jakiego kraju. Wcisnęła kartkę z powrotem tam skąd ją wyjęła. Ponownie jej umysł i ciało opanowało