Jedyna miłość

- I tylko głupoty i głupoty! I tylko by prowokowała awantury, albo wprowadzała taki nerwowy nastrój, a potem się głupio dziwi, że rodzice nie mają siły.

Jak dobrze, że moje łóżeczko jest tuż obok. Świeżutka pościel pachnie… Może rodzice wezmą Emilkę do siebie, może ją ukołyszą. Boziu, spraw…

***

- A pamiętasz, jak byłyśmy małe, jak zatykałaś mi usta żebym nie płakała, kiedy sąsiad darł się po pijaku ? – Emila poprawia niesforny loczek ufarbowany na jasny blond.

- No, ona zawsze była pieronek – dopowiada mama, a następnie zanosi się kaszlem.

Mamo, nie kasłaj, poskręcasz się i będę musiała dźwigać cię, żebyś leżała jakoś tak w miarę prosto.

- No dobra, siostra, idę. Adam czeka już od piętnastu minut – macha ręką jakby odganiała upierdliwą muchę.

- No ale dlaczego nie wejdzie… - pytam.

- A po co ma wchodzić? Żeby się napatrzyć na to kalectwo, albo… nawąchać? Tak nawiasem, to mogłabyś częściej zmieniać rodzicom te pampersy…