Fallout - Rozdział 3: Krypta 15

Autor: AS-R
Czy podobał Ci się to opowiadanie? 0

            Byłem pod wrażeniem. W kurtce i spodniach wyglądałem prawie jak mój ulubiony aktor filmowy, Max Gobson w roli Szalonego Mela Kaminsky’ego. Pełen optymizmu i jakiejś rozpierającej mnie od wewnątrz mocy, ustrzeliłem jeszcze dwa czające się w mroku prosięcia, a potem urządziłem sobie drobną zabawę kusząc szczury pociętymi kawałkami świniaków, które rzucałem tuż pod liczne w ścianach Krypty 15 dziury, szpary i nory. Gdy tylko mały, tłusty skurwysyn o czerwonych, ciekawskich oczkach wychylał łeb na zewnątrz, rozległa się dźwięk  mojego kolta 6520 i ze szczura zostawała mokra plama.

            Czułem się świetnie. Czułem się tak kurewsko dobrze, że kiedy przez kilkadziesiąt minut żaden szczur się nie pokazał, uznałem, że wytłukłem je wszystkie. Było mi z tym zadziwiająco lekko, co na swój sposób wzbudzało jakiś pojawiający się z wolna niepokój. Niegdyś wyznawałem dość pacyfistyczne poglądy. Dotyczyły one zarówno ludzi jak i zwierząt. Uważałem za bezmyślne niepotrzebne odbieranie życia czemuś, co żyje, oddycha i na swój sposób czuje podobnie do nas. Jednak hektyczne warunki panujące w świecie zewnętrznym szybko oddziaływały na mój umysł, a ja ku własnemu przerażeniu, stałem się równie żądny krwi i zdeprawowany, co okalające mnie w tunelach prowadzących do Krypty 13 kalifornijskie szczury jaskiniowe.

            Nie miałem jednak wyboru. Jeżeli chciałem przeżyć. Jeżeli chciałem uratować tych, którzy byli mi najbliżsi, musiałem stosować metody adekwatne do otaczających mnie sytuacji.

            Druga winda była w równie kiepskim stanie, co pierwsza (to znaczy nie było jej w ogóle). Pokrzywiona, popękana i sprasowana konstrukcja kabiny leżała na dnie przykryta stertą głazów i skał. Prowadzący na trzeci, ostatni poziom z centrum dowodzenia, magazynem broni, dodatkowym magazynem, biblioteką, pomieszczeniem rekreacyjnym i potencjalnie wciąż nadającym się do użytku hydroprocesorem, szyb nie miał drabinki awaryjnej. Na szczęście z jednej z szafek udało mi się wyciągnąć konopną linę, przez co cały czas miałem jedną w zanadrzu. Była w przyzwoitym stanie. Zawiązałem ją o wystający ze ściany fragment żelaznego zbrojenia, gdzie beton zdążył już dawno odpaść i skruszyć się na drobne granulki i raz jeszcze zszedłem w dół.

            Przepełniała mnie nadzieja, że to przedostatni etap mojej podróży, a potem w stylu Maxa Gobsona wparuję wprost do domu i do końca świata nowe pokolenia będą czytały o mnie w archiwach bibliotecznych komputerów…

             Gdy tylko zszedłem na dół zrozumiałem jakim okrutnym błędem byłoby spuszczenie się w dół szybu z rozpaloną flarą. Odniosłem bowiem wrażenie, że tuż nad zdezelowaną blaszaną kabiną windy unosił się otumaniający zapach gazu ziemnego. Najprawdopodobniej spadająca konstrukcja urwała bądź przebiła jedną z rur. Dziwne, że do tej cyrkulował w nich świeży gaz. Czym prędzej wyskoczyłem z zatrutej nory i znalazłem się na głównym korytarzu najważniejszego piętra Krypty.

Najpopularniejsze opowiadania
Inne opowiadania tego autora

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Forum - opowiadania
Reklamy
O autorze
AS-R
Użytkownik - AS-R

O sobie samym:
Ostatnio widziany: 2015-02-27 21:39:56