A co by było gdyby...

- Najbliższy wyjazd za dziesięć kilometrów. Ale tam pan nie dojedzie, sam pan widzi.

-Hm… no tak. Dziękuję.

„ Miała się kiedy przewrócić. Akurat teraz! Jak nie mają czasu na opóźnienia! Jak ci ludzie tu w ogóle jeżdżą? Sami piraci czy jak?”

Chłopak poszedł z powrotem do auta. Gdy jednak do niego dotarł stwierdził, że nie wytrzyma dalszego siedzenia w miejscu, więc poszedł dalej.

Samochód za samochodem. Tir za tirem. Wszyscy stoją. Jakiś kierowca zaczął wykrzykiwać do siebie jakieś niezrozumiałe słowa. Był nawet bardziej wkurzony od niego.Chłopak przeszedł kilometr nie oglądając się za siebie. Wtem zobaczył niespodziewany, jakże odmienny od reszty widok.Jakaś dziewczyna leciała miedzy samochodami jak oszalała. Już z oddali zobaczył, że wygląda, jakby zaraz miała się przewrócić na ziemię ze zmęczenia. Mimo to biegła dalej, nie zatrzymując się. Co jakiś czas spoglądała w bok, jakby chciała skręcić. Gdy zbliżyła się na tyle blisko, że mógł zobaczyć jej twarz, dostrzegł, że jest zakrwawiona.

„ Co ona? Z wypadku? Po co tak leci?”

Zobaczył, że płacze.Twarz miała zabrudzoną piachem i krwią. Miała pełno zadrapań. Wszystko to obmywały jej łzy.Chłopak stanął jak urzeczony i wpatrywał się w nią z zaciekawieniem. Dziewczyna w końcu skręciła i podbiegła do barierek, które oddzielały jezdnie.

„Co ona robi? Po co tam włazi?” zastanowił się i jakby tknięty nagłym impulsem pobiegł do niej.

„Ona chce się zabić”

Złapał ją od tyłu, by ją zatrzymać.

-Co robisz, głupia dziewczyno?

-Zostaw mnie!- dziewczyna krzyknęła w nieznanym mu języku.

Chłopak przytrzymał ją mocniej. Co jej strzeliło do głowy?

-Przestań!- krzyknął na nią, gdy próbowała mu się wyrwać. Życie jej nie miłe? Przeżyła, powinna się cieszyć.

Dziewczyna powstrzymana jego stanowczym rozkazem, w końcu przestała się szamotać. Za to rozpłakała się na dobre.