Życie. Strategie przetrwania
Katarzyna Kazimierowska

Czasy w których przyszło nam żyć nie należą ostatnio do najłatwiejszych. Pandemia, kryzys gospodarczy a teraz wojna tuż za rogiem. Do tego każdy z nas ma swoje życie i swoje problemy. I właśnie o tym jest najnowsza książka od wydawnictwa Zwierciadło pod tytułem "Życie. Strategie przetrwania z Katarzyną Kazimierowską" Mamy tutaj zbiór rozmów jakie przeprowadziła autorka z ekspertami z różnych dziedzin między innymi psychologii, psychiatrii, seksuologii i innymi. Każdy rozdział daje nam cenne wskazówki i strategie radzenia sobie z trudnościami. Wszyscy kładą nacisk na to, że wiedza to klucz do naszego szczęścia i wolności. Mnogość tematów sprawia, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Do tego napisana jest przystępnym językiem i w oparciu o badania. Bardzo ciekawa książka a może raczej poradnik.

Lubicie poradniki napisane w formie dialogu? Ja rzadko po takie sięgam, jednak dzięki wydawnictwu Zwierciadło zaczynam poznawać ich coraz więcej i tym właśnie sposobem mam dzisiaj dla Was recenzję takiego poradnika, czyli „Życie. Strategie przetrwania” napisanego przez dziennikarkę zajmującą się tematami społecznymi, psychologicznymi i kulturalnymi, czyli Katarzynę Kazimierowską. Zobaczmy zatem, czym wyróżnia się ta książka!

Poradnik ten uświadamia nam to, że w każdej sytuacji życiowej trzeba wybrać jakąś strategię. Najlepiej wybrać najlepszą, gdyż zmartwień spowodowanych sytuacją na świecie, jest coraz więcej. Oprócz tego codziennie towarzyszy nam stres, trudne wyzwania zawodowe, kłopoty zdrowotne, lęki o przyszłość i ogólny niepokój spowodowany tym, co może przynieść kolejny dzień. Czy będziemy w stanie sprostać tym wyzwaniom i problemom? Dzięki tej książce można dowiedzieć się tego, co można zrobić, aby nie dać się lękowi, jak poradzić sobie z poczuciem niezrozumienia, zagubienia i bezsilności oraz jaką strategię przetrwania wybrać w życiu. 

Książka ta napisana jest w firmie rozmów, które prowadzi dziennikarka Katarzyna Kazimierowska z wieloma ekspertami w danych dziedzinach, w większości przypadków są to psycholodzy lub psychoterapeuci. Rozmowy te dotyczą naszych lęków, działań oraz zaniedbanych sfer życia. Zawarte są w nich również sposoby, dzięki którym można zaradzić tym wszystkim problemom. Za sprawą wiedzy tych wszystkich ekspertów można również zrozumieć to, co dzieje się z otaczającym nas światem. 

Uważam, że w książce tej opisane są bardzo mądre rozmowy, każdy w nich może znaleźć coś dla siebie. Jest w niej mnóstwo rozdziałów opisujących przeróżne sfery życia. Podczas czytania tego poradnika jedne tematy interesowały mnie bardziej, a drugie mniej. Najbardziej zainteresowały mnie rozdział o śnie, o odpoczynku i o leku. Ogólnie uważam, że informacje w tej książce mogą być bardzo przydatne dla osób, którym nie tylko przeszkadza w życiu lęk i stres, ale i doskwierają im takie problemy jak kryzys gospodarczy. Ta książka może być też przydatna dla osób, na których odbiły się skutki spowodowane pandemią, albo martwiących się sytuacją związaną z wojną za wschodnią granicą. 

„Życie. Strategie przetrwania” jest bardzo ciekawym poradnikiem, z którego można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy mogących się przydać w obraniu najlepszej strategii przetrwania. Niestety problemy życiowe, które nam towarzyszą w codziennym życiu, bo są nieuniknione i tym sposobem bardzo mogą utrudniać życie, dlatego uważam, że warto przeczytać tę książkę. Ja ją przeczytałam i nie żałuję, być może niektórym ona pomoże w codziennym funkcjonowaniu.

Instagram: @violet.and.dog

.

Wybuch pandemii covid-19 w 2020 r. a następnie zagrożenie ze strony Rosji już bezpowrotnie zmieniło nasze postrzeganie rzeczywistości. Mimo że świat nie skończył się tak, jak obwieszczali niektórzy, to na pewno się zmienił. A wraz z nim zmieniliśmy się także my. Każdy z nas żyje w nieustannym lęku i stresie. Boimy się choroby, śmierci, utraty pracy czy rozstania z bliskimi. Przemęczeni, wypaleni zawodowo i rodzinnie, pozbawieni nadziei na lepsze jutro potrzebujemy wskazówek, drogowskazów, które naprowadzą nas na właściwą ścieżkę. Tajemniczo brzmiący tytuł jest zbiorem rozmów, jakie w ostatnich latach przeprowadziła Katarzyna Kazimierowska z ekspertami z różnych dziedzin. Jest to książka o tyle interesująca, bo poruszająca tak wiele różnych tematów, że na pewno każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Od psychologii, po ekonomię, politykę społeczną czy kwestie przyrodnicze.
.
Czas pandemii sprzyjał wielu rozważaniom i stał się źródłem niewyczerpanych materiałów do badań naukowych. Mimo że może się nam wydawać, że był to czas zmarnowany to dla badaczy takich jak autorka i jej rozmówcy (i rozmówczynie, żeby żadna z feministek nie poczuła się przeze mnie pominięta) był to czas intensywnej pracy. Dlatego autorka i jej goście dzielą się z nami wnioskami z badań prowadzonych na polskich uczelniach w ostatnich latach i zachęcają do spojrzenia na ten czas z optymizmem. Dzięki tym miesiącom izolacji mieliśmy możliwość nie tylko przyjrzeć się z bliska kondycji naszej rodziny, ale i spróbować innych form pracy czy nauki.
.
„Życie. Strategie przetrwania” Kazimierowskiej to także zbiór rozmów o seksie, macierzyństwie i socjalizacji płci. Wiedzieliście o tym, że wg najnowszych badań kobiety ciężarne świadome płci żeńskiej dziecka częściej do niego mówią? Jest to tzw. socjalizacja stereotypowa wyrażająca się także w postrzeganiu dziewczynek jako tych wrażliwszych i delikatniejszych od mężczyzn. Jednym z tematów, który szczególnie mnie zainteresował, był ten związany ze snem i bezsennością. Problemy ze snem stają się powoli tak powszechne, że traktowane są jako choroba cywilizacyjna. Jeden z gości (a może jedna z gościni już nie pamiętam) poleca co robić, a czego nie robić na chwilę przed snem co na pewno i ja uwzględnię w planowaniu swojego odpoczynku. Zachęca także do zaopiekowania się swoim ciałem i potraktowania go podmiotowo, a nie przedmiotowo. Radzi jak czuć się dobrze nie będąc w związku i podkreśla zalety terapii poznawczo behawioralnej w leczeniu zaburzeń snu. W trakcie lektury dowiedziałam się także, jak wygląda aktualna piramida zdrowego żywienia. Wiedzieliście, że u jej podstawy leży aktywność fizyczna, bo ja nie?
.
Z kolejnej z rozmów dowiecie się także czy jesteście osobą wysoko, czy nisko reaktywną i jaka forma wypoczynku jest dla was najlepsza. Dlaczego boimy się odpoczywać i dlaczego nie umiemy tego robić? Sama często zadaję sobie takie pytania. Czym jest rezyliencja i stres, jak nauczyć się mówić bez skrępowania o swoich zaletach i talentach? To kolejne z zagadnień, na jakie znajdziemy tu odpowiedzi. Może nie do końca zgadzam się z tym, że „nuda to stan zmęczenia długim wypoczynkiem”, bo moja praca mnie nudzi, a nie jest formą wypoczynku. Jednak być może i w tym stwierdzeniu jest ziarnko prawdy, a ja zrozumiałam je nie tak, jak powinnam.
.
Najbardziej jednak zainteresował mnie tzw. cohousing, czyli popularna w Szwecji i Niemczech forma wspólnoty mieszkaniowej, z bardzo rozsądnym podziałem na to, co prywatne i publiczne. Poczytałam co nieco na ten temat i mimo że na chwilę obecną jestem sceptycznie nastawiona to sytuacji współdzielenia z obcymi ludźmi mieszkania i dóbr osobistych. Jednak w krajach skandynawskich cohousing wydaje się doskonałą alternatywą dla domów seniora czy problemów z otrzymaniem przysłowiowej szklanki wody od dorosłych dzieci niegarnących się do opieki nad rodzicami.
.
Jednak, żeby nie było, że wszystko mi się w tej książce podobało, to wspomnę o porażającej ilości przedziwnych feminatywów tu obecnych. Ta książka pobiła wszelkie możliwe rekordy. Pozwólcie, że wymienię niektóre z nich (no muszę, bo się uduszę). I tak znajdziemy tu takie słowa, jak np. naukowczyni, psycholożka, wykładowczyni, coachka, adiunkta i pedagożka. Nie wiem nawet, czy dobrze je napisałam, bo z wymówieniem również mam problemy. Do tego zacnego grona dodać możemy jeszcze chirużdżkę, ministrę i posełkę, bo też takie feminatywy pojawiają się w przestrzeni publicznej. Na szczęście nie w tej książce, bo wtedy chyba bym ją już odłożyła. Podział na rozmówców i rozmówczynie wydaje się jeszcze zasadny, ale po co tak kaleczyć język polski i utrudniać wymowę. Skoro można coś powiedzieć prościej, to należy to robić. Nazwanie kobiety pedagogiem czy panią pedagog nie jest absolutnie żadną formą umniejszenie jej roli społecznej, czy atakiem na płeć. Co ciekawe autorka książki mówiąc o sobie, używa już stwierdzenia: „w swojej pracy jako psychologa”, a nie psycholożki. Ciekawe, prawda? Czyli jednak nie do końca jest przekonana do owych zmian.
.
A wy co sądzicie o tego typu feminatywach? Jesteście ZA takimi zmianami w języku czy PRZECIW? Dajcie znać w komentarzu.
.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @wydawnictwo_zwierciadlo

Jak poradzić sobie ze złością, lękiem, z bezsilnością? Czym jest wypalenie zawodowe? Jak dobrze przeżyć nudę? Co sadzenie warzyw ma wspólnego ze zmianą świata? Na te i wiele innych pytań znajdziecie odpowiedź w książce "Życie. Strategie przetrwania", która ukazała się nakładem @wydawnictwo_zwierciadlo . Grupa ekspertów dzieli się z autorką, panią Katarzyną Kazimierowską, swoją wiedzą, która może pomóc nam zrozumieć to, co dzieje się wokół. Bardzo ciekawie przedstawione zagadnienia, odpowiedzi udzielone na szereg pytań autorki, które każdego dnia są w kręgu naszych dociekań, rozmyślań, przez co czytałam z dużym zainteresowaniem. Szeroka tematyka, jak choćby cierpienie, odpoczynek, sen, samotność czy przyjaźń, sprawia, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie, coś co aktualnie zaprząta jego głowę, z czym akurat się mierzy.