Inne wydania:
Podczas śniadania Cześnik radzi się starego służącego, Dyndalskiego, co do swego ożenku z młodziutką Klarą, potem decyduje się jednak na starszą Podstolinę. Po chwili przybywa wezwany przez Cześnika Papkin, ubrany na modę francuską. Wprasza się na śniadanie i przechwala swoimi (zmyślonymi) podbojami sercowymi oraz bohaterskimi czynami. Cześnik wysyła go z poselstwem do Rejenta Milczka, który jest właścicielem połowy zamku kupionego niegdyś przez ojca Klary. Cześnik nie może sam dojść z sąsiadem do porozumienia. Papkin, bez powodzenia, próbuje się wykręcić od tego zadania. Chętnie natomiast zgadza się na przedstawienie Podstolinie w imieniu Cześnika jego matrymonialnych zamiarów. Kiedy okazuje się, że Rejent naprawia mur graniczny, wzburzony Cześnik wysyła wystraszonego Papkina, aby przepędził murarzy. Tymczasem Obok na wpół rozwalonego muru, w altanie, potajemnie spotykają się Klara i Wacław. Zapewniają się o wzajemnym uczuciu. Wacław ma dość ukrywania swej miłości i chce pojąć ukochaną za żonę. Spór Rejenta i Cześnika stanowi poważną przeszkodę w realizacji tego zamierzenia. Papkin aresztuje Wacława, kiedy ten zmierza do swojej części zamku po spotkaniu z Klarą. Dzięki temu Rejentowicz przebywa w domu Cześnika jako jeniec. Papkin przyprowadza do Cześnika Wacława i przechwala się swoim męstwem. Cześnik każe jednak więźniowi odejść i nie słucha jego namów do zawarcia pokoju z Rejentem. Papkin wspaniałomyślnie daruje Wacławowi wolność, ale ten upiera się, że zostanie w niewoli. W końcu ujawnia kim jest, wyznaje, że kocha Klarę i obiecuje Papkinowi sakiewkę złota za zachowanie milczenia przed Cześnikiem. Kiedy Klara dowiaduje się, że Wacław jest w domu Cześnika, wpada w panikę. Potem jednak namawia ukochanego, by zyskał przychylność Podstoliny, a wtedy może uda im się pobrać. Niestety Podstolina okazuje się być dawną miłością Wacława i jest szczerze rada ze spotkania z dawnym adoratorem. Na koniec Cześnik wysyła Papkina do Rejenta z wyzwaniem na pojedynek. Zrozpaczony i przerażony szlachcic wyrusza z tą misją. Rejent Milczek oświadcza synowi, że ożeni go z Podstoliną. Papkin odbywa trudną rozmowę z Rejentem, który wyraźnie go lekceważy i z rozmysłem straszy. Mimo to Papkin informuje Milczka o wyzwaniu go na pojedynek przez Cześnika, a następnie opuszcza niebezpieczną cześć zamku. Wcześniej jednak dowiaduje się o planowanym przez Rejenta ślubie Wacława z Podstoliną. Tymczasem w swojej części zamku Cześnik przygotowuje się do wesela i do pojedynku. Wraca Papkin z listem Rejenta. Po jego przeczytaniu wpada we wściekłość. Odzyskuje rezon, kiedy się dowiaduje, że w jego domu przebywa Wacław Rejentowicz. Niewiele myśląc postanawia ożenić go z Klarą i tym samym zemścić się na sąsiedzie. Zakochani wpadają w euforię. Ostatecznie sąsiedzi godzą się i wspólnie błogosławią młodym.
Informacje dodatkowe o Zemsta:
Wydawnictwo: Siedmioróg
Data wydania: 2001-01-02
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 80
Język oryginału: polski
POLECANA RECENZJA
ZEMSTA
Zemsta potrafi być słodka czyli spotkanie z Aleksandrem FredroJedną z lektur obowiązkowych w gimnazjum jest niezapomniana, niestarzejąca się komedia Zemsta Aleksandra Fredry. Myślę, że wielu z nas dorosłych ma w pamięci doskonałe ekranizacje tej zabawnej sztuki, ze wspaniałymi kreacjami aktorskimi. Jest to ten przypadek dzieła literackiego, przy którym samo czytanie tekstu wydaje się mniej przyjemne i pouczające niż jego oglądanie. Ale w końcu jest to przecież utwór sceniczny, do podziwiania którego najlepsza jest prawdziwa scena. W ostateczności "scena" na małym ekranie.W ramach se...
więcej
Kup książkę Zemsta
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
"Od powietrza, ognia, wojny,
I do tego od człowieka,
Co się wszystkim nisko kłania -
Niech nas zawsze Bóg obrania."
Więcej
REKLAMA
Zobacz także
Zemsta - opinie o książce
Warto było wrócić do "Zemsty", przypomnieć sobie bohaterów i fabułę.
Dzisiaj będzie króciutko, bowiem nie mam zbyt wiele do powiedzenia na temat tej książki. Jedynie tyle, że naprawdę mi się podobała. I naprawdę szybko ją przeczytałam. Ale to nie jest dziwne patrząc na to, że ma jedynie 114 stron oraz jest pisana w formie dramatu. Takie utwory się naprawdę szybko czyta.
Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek to duet wokół którego rozgrywa się akcja. Dwójka ta prowadzi ze sobą "wojnę" mieszkając w jednym zamku. Ich spory są ciekawą rozgrywką, którą czyta się z ogromną przyjemnością.
Wacław i Klara z kolei darzą się miłością. Chcą też zrobić wszystko, by być razem.
Ciekawą postacią jest Papkin, który momentami jest naprawdę irytujący.
Szczerze, jest to świetna komedia, która uwypukla nasze wady.
Książka jest napisana przyjemnym językiem. Fredro ma świetny styl pisania. A książka dobrze się zaczyna, a jeszcze lepiej się kończy. Można nawet powiedzieć, że książka jest dopracowana w każdym calu. A nawet dopieszczona... Cudowna.
Bardzo mi się podobało, że każdy wątek został zakończony. Widać, że książka jest dopięta do ostatniej strony.
Nie jest to książka, przy której wybuchałam śmiechem. Ale nie jeden raz się uśmiechałam do książki, czytając niektóre fragmenty.
Dużą wartością lektury jest też fakt, że nie traci ona na aktualności. Książka ta wciąż jest aktualna, a na pewno też była, gdy została napisana przez autora.
Lekturę warto przeczytać. Szczególnie, że przeczytanie jej nie zajmuje wiele czasu. :)
Czytając "Zemstę" Fredry jako lekturę szkolną byłam nią zachwycona. Kiedy sięgnęłam po tę pozycję teraz, ze zdziwieniem stwierdziłam, że komedia ta w ogóle do mnie nie przemawia. Czytanie jej nie było aż tak bardzo przyjemne, jak kiedyś, lektura nie przyniosła oczekiwanego odprężenia i wyluzowania. Uważam jednak, że historia kłótni dwóch szlachciców - Rejenta Milczka i Cześnika Raptusiewicza o dziurę w płocie powinna być znana każdemu. Fredro w sposób genialny przedstawił w tej opowieści różne ludzkie przywary, złe cechy charakteru - hipokryzję, religijność na pokaz, żądzę pieniądza, czy tak dobrze wszystkim znane dążenie do kłótni i interesowność. Te cechy w bohaterach komedii ukazane są zbyt przesadnie, więc śmieszą czytelnika. Myślę jednak, że utwór ten powinien skłonić każdego odbiorcę do zastanowienia nad tym, jakimi wartościami on kieruje się we własnym życiu, czy nie staje się przez to śmieszny? Krótko mówiąc, jest to historia, która powinna prowokować do zmiany postaw życiowych.
Ja najbardziej ze wszystkich bohaterów tego utworu lubię Papkina. Jego perypetie i zabiegi o miłość pięknej Klary śmieszyły mnie najbardziej. Genialna moim zdaniem rola Polańskiego, jako Papkina w adaptacji filmowej, dopełnia moje uwielbienie dla tej postaci.
Lubię czasem wracać do lektur z liceum, ponieważ odnajduję w nich to, czego nie zauważałam te kilka, kilkanaście lat temu. I tak było również tym razem :)
"Zemsta" Aleksandra Fredry, moja szkolna zmora sprzed lat, okazała się dziełem fascynującym. Gdyby obedrzeć ją z klasycznej konwencji, której tak konsekwentnie trzymają się nauczyciele oraz reżyserzy, uczniowie i widzowie bez trudu odnaleźliby w postaciach inteligentne karykatury współczesnych sobie ludzi. Niestety, w większości przypadków owa komedia pozostaje trudną lekturą dla szkół, czasem tylko staje się bazą współczesnych opowieści, napisanych tak, by przeciętny widz był w stanie je zrozumieć. Szkoda, że gdy mamy do czynienia z klasyką, traktujemy ją z szacunkiem i respektem. Zwłaszcza, gdy tą klasyką jest "Zemsta", jedna z najinteligentniejszych i najprawdziwszych parodii, po jakie przyszło mi sięgnąć... Bardzo jestem zadowolona z tej lektury i szczerze żałuję, że szkoła zabiła we mnie chęć powrotu do niej na tyle długich lat...
"Zemsta" to niewątpliwie jedna z tych lektur szkolnych, które pomimo trudności w zrozumieniu utworu, są lubiane i doceniane przez uczniów. Historia napisana przez Fredrę jest wartościowa, ale by dostrzec ukryte wartości należy odpowiednio zaznajomić się z tekstem, co dla wielu może być dobrą zabawą, zważywszy na specjalny humor opowieści.
Autor przedstawia spór pomiędzy dwojgiem dorosłych mężczyzn mieszkających w jednym zamku, który podzielony jest częściowo zepsutym murem. Sąsiedzi nawzajem sobie dokuczają i robią na przekór, choć koniec końców godzą się i zaczynają wieść spokojne życie.
Aleksander Fredro czaruje słowem, lecz mimo to, książka ta nie zawładnęła mną i nie przypadła mi zbytnio do gustu, ale uważam, że każdy Polak powinien znać to dzieło.
"Zemsta" opowiada głównie o odwiecznym sporze pomiędzy dwoma siąsiadami - Cześnikiem i Rejentem. Konflikt ciągnie się przez całą książkę. Nie szczególnie podobała mi się ta historia. W paru chwilach była zabawna, lecz ogólnie nie przypadła mi do gustu. Jednak warto znać treść "Zemsty", nie tylko dlatego, że to lektura szkolna.
"Zemsta" Fredry to niesamowicie śmieszna komedia , która nas bawi i poucza.
Fredro to pisarz który może nas czasem wiele nauczyć.
Podejdzcie do tej książki nie na serio.
Polecam!!
,,Jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla kup mi luby!''
Fredro to niekwestionowany mistrz słowa, genialnie wypunktował przywary narodowe, uwypuklając je tym bardziej przez ujęcie swary w ramy komicznie. Dzieło jest dopieszczone i dopięte na ostatni guzik: nie mam mu absolutnie nic do zarzucenia. Warstwa językowa zachwyca, bohaterowie i ich konflikt również. Przy tym pomimo upływu lat tematyka pozostaje wciąż aktualna, co tylko podbija wartość dzieła.
Wróciłam do lektury po latach, gdyż wstyd mi było, że zostały z niej jedynie szczątki wspomnień. Porywający wątek, piękny język, jednym słowem wszystko, co książka powinna mieć. Mimo to muszę powiedzieć, że nie zapłakałabym, gdybym już nigdy nie miała jej uświadczyć; stąd też stosunkowo niska ocena.
Każdy zna fabułę "Zemsty": zamek, podzielony między Cześnika Raptusiewicza i Rejenta Milczka, jest kością niezgody między nimi. Elementem dzielącym zamek i zarazem obu właścicieli jest zniszczony mur, przez który kontaktują się ich zakochane dzieci.
Najbardziej znana komedia Fredry bawi ciągle po latach. Ludzkie charaktery, świetne opisane przez doskonałego obserwatora, potrafiącego dostrzec wady i zalety w każdym typie, nieodmiennie śmieszą, ale też skłaniają do zadumy nad przywarami, pieniactwem, zacietrzewieniem i chęcią zemsty, która obraca się przeciw pomysłodawcy.
Dzieło Aleksandra Fredry mimo, że przez wielu może być uważane za świetne, to mnie nie przypadło do gustu. Dowcip był raczej drętwy, a przez pisanie wierszem mało co rozumiałem.
Po raz kolejny przeczytałem komedię, w której przez wybór rodziny jej najmłodsze pokolenie zostaje przymuszane do ślubu z osobą, której mogą nie lubić.
Tutaj widać spór miedzy dwoma rodami, gdzie dzieci z nich zakochują się w sobie.
Niska ocena z mojej strony za powtarzalną myśl przewodnią i słabe zrozumienie tekstu.
Przeczytałam książkę, gdyż to była moja lektura szkolna i nie żałuję!
Jedna z najzabawniejszych, a zarazem błyskotliwych powieście! Książkę czyta się łatwo i szybko, bardzo wciąga. Polecam wszystkim!
No dobrze, trzeba przyznać, że jedna z bardziej przystępnych lektur. Jest dużo lżejsza niż taki na przykład "Pan Tadeusz", nie trzeba rozszyfrowywać aż tylu zdań, wyrazów... No i ma trochę ciekawszą historię. Mogę się pokusić o stwierdzenie, że konflikt między Cześnikiem a Rejentem był wręcz zabawny - ta ich zawiść i ciągła chęć zrobienia sobie na złość. Trochę się gubiłam w niektórych momentach (możliwe że przez to, iż odpływałam myślami gdzieś daleko), ale luzik - omawianie na języku polskim wszystko wyjaśni.
Po książkę sięgnąłem z uczniowskiego obowiązku, i gdybym był mniej sumienny wiele by mnie nie ominęło. Z pewnością nie jest to dla mnie lektura tak ważna jak "Robinson...", "Pan Tadeusz". Po "Romeo i Julii" mam jakąś awersje do dramatów, i "Zemsta" niestety mnie w tym utwierdziła.
Książka spodobała mi się ze względu na specyficzny fredrowski humor. Dialogi zapisane ciekawie, nie nudzą, dzięki nim na sytuacje oraz postacie patrzy się z przymrużeniem oka. Ponadto "Zemsta" świetnie wytyka wady polskiej szlachty, jej zawiść i małostkowość, która przejawiała się w wywoływaniu konfliktów z byle jakiego powodu. Ogólnie książka zrobiła na mnie dobre wrażenie, poza jednym szczegółem: czasami można było zagubić się w sensie wypowiedzi.
Miło czasami sięgnąć po klasykę mocium panie, mimo sędziwego wieku nadal się nie starzaje. Przez ostatnie lata zdążyłam zapomnieć ileż to cytatów z "Zemsty" weszło do języka obiegowego.Może czas już sięgnąc po mniej znane dzieła hrabiego Fredry.
Zemsta Aleksandra Fredro jest dramatem znanym większości jako lektura szkolna. Można powiedzieć, że jedną z najzabawniejszych, gdyż cytaty z tej komedii na długo zostają w pamięci. Sięgnęłam po nią po raz drugi, ciągle mając w głowie: ,,Bardzo proszę... mocium panie... Mocium panie... me wezwanie..."; albo: ,,Jeśli nie chcesz mojej zguby, Krrrokodyla daj mi, luby".
Książka opowiada o konflikcie między dwoma szlacheckimi sąsiadami Rejentem i Cześnikiem. Spór jak i działania pokłóconych wydają się tak absurdalne, że aż śmieszne. Pięknie obrazują wady wyższych sfer, a także po prostu ludzką głupotę. Mimo to okazuje się, że inspiracją do napisania tego dramatu był autentyczny podobnie wyglądający konflikt.
Dodatkowo mamy też wątki miłosne. Planowanie małżeństwa przez nieśmiałego Cześnika. Romantyczna miłość rodem z Romea i Julii - Wacława do Klary. Jednak w tym wszystkim robi się niezłe zamieszanie, które może załagodzić, lub właśnie zaostrzyć wielki konflikt.
W książce ważna jest nie tyle sama fabuła ile bardzo dobrze jak na tak krótką treść nakreśleni bohaterowie. Cześnik zarówno gwałtowny, porywczy jak i onieśmielony w stosunku do kobiet. Rejent spokojniejszy, ale podstępny w swych czynach. Rozbawić potrafi również wiecznie przechwalający się w swych zmyślonych czynach Papkin; czy też wdowa Podstolina szukającego kolejnego małżonka.
Zemsta nie była lekturą, do której się zmuszałam, jednak po latach o wiele bardziej mnie rozbawiła. Polecam do niej wracać.
Czasem lubię powrócić do lektur szkolnych, ponieważ im jestem starsza, tym więcej z nich wyciągam. Nie będę się tutaj rozwodzić nad fabułą. Po prostu warto przeczytać z samej ciekawości poznania kanonu lektur.
"Zemsta" Aleksandra Fredry to komedia charakterów. Cześnik Raptusiewicz i Rejent MIlczek, dwaj głowni bohaterowie, mają odmiene natury. Choć są tak bardzo rożni tworzą zgraną parę skłóconych o mur graniczny szlachciców. W efekcie potajemnych intryg doprowadzają do ślubu Klary, bratanicy Cześnika, i Wacława, syna Rejenta. Do kannonu polskiego języka potocznego należą znane cytaty z utworu Fredry : " jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla kup mi luby", "niech się dzieje wola nieba, z nia się zawsze zgadzac trzeba".
Inne książki autora
Paweł i Gaweł. Biblioteczka niedźwiadka
0
Paweł i Gaweł w jednym stali domu,Paweł na górze, a Gaweł na dole,Paweł spokojny, nie wadził nikomu.Gaweł najdziksze wyczyniał swawole. Seria kolorowych...
Ulubione wierszyki
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Każde dziecko lubi słuchać ulubionych wierszyków, zwłaszcza, kiedy czyta je ukochana mama lub tata. Przed snem, jako inspiracja do zabawy, lub w...
