Władca mroku
Elizabeth Hoyt;

Potrzebowałam lektury łatwej, lekkiej i przyjemnej, więc widząc kolorową okładkę książki sięgnęłam po nią. Tym bardziej, że opis był całkiem interesujący.

Godric St.John pozostaje w cieniu, przemierzając jako zamaskowany mściciel mroczne zaułki St.Giles, by chronić niewinnych. Do czasu, aż pewnej nocy musi stawić czoło nieustraszonej młodej damie, celującej do niego z pistoletu - i uświadamia sobie, że jest nią jego żona.
Lady Margaret Reading przysięgła zabić Ducha St.Giles, sądzi bowiem, że to on zamordował miłość jej życia. Wróciwszy do Londynu i męża, którego nie widziała od dnia ślubu, nie rozpoznaje mężczyzny za maską. Duch St.Giles, władczy, gwałtowny i niebezpieczny, okazuje się dokładnie taki, jak się spodziewała. Nie spodziewała się tylko, że wzbudzi w niej namiętność…

Nie wiem jak to się dzieje, że całkiem często zaczynam kolejny cykl od końca. Na szczęście w tym przypadku nie miałam problemu z połapaniem się o co w tym wszystkim chodzi.

Tym razem zacznę od pana. Godric St.John jest człowiekiem, którego na każdym spotyka nieszczęście. Mimo że jest żonaty, żyje samotnie starając się nie rozmyślać o swojej doli. Odpycha od siebie wszystkich, którym na nim zależy. Zdaje się przy tym nie zauważać, że krzywdzi wszystkich naokoło. Jedynym jego celem jest walka ze złoczyńcami w podejrzanej dzielnicy Londynu. Gdy jego życie zostaje wywrócone do góry nogami nie do końca potrafi się odnaleźć w nowej rzeczywistości.

Lady Margaret Reading jest równie nieszczęśliwą osobą co jej mąż. Nie mogąc pogodzić się ze stratą dawnej miłości wpada w obsesję na punkcie jego domniemanego zabójcy. W pierwszej chwili wydawała się mi wyrachowaną kobietą, która chce wykorzystać otoczenie do osiągnięcia swego celu. Tymczasem okazuje się, ze jest zagubioną kobietą poszukującą szczęścia i miłości.

Od romansideł nie oczekuję zbyt wiele. Ot tyle, by zabiły czas i poprawiły humor. Jednak muszę przyznać, że pozycja ”Władca mroku” autentycznie przypadła mi do gustu. Bohaterowie są nietuzinkowi, całkiem sporą wnoszą do całości. Nawet ci zupełnie trzeciorzędni. Całkiem spora ilość humoru sytuacyjnego sprawia, że niemal przez cały czas czytania miałam uśmiech niemal naokoło głowy. W sumie jest tu wszystko co sprawia, że ciężko oderwać się od lektury – przygoda, humor, intryga. No i oczywiście duże pokłady erotyzmu. Mimo sporej objętości książkę połknęłam niemal naraz. Nie ma co oczekiwać głębszych treści czy jakiegoś górnolotnego przekazu ale ja się bardzo dobrze bawiłam. I na pewno sięgnę po kolejne tomy cyklu.