Trauma
Graham Masterton

"Trauma" nie jest typowym horrorem, który zazwyczaj serwuje nam Masterton. Jest to bardziej powieść psychologiczna, która przeraża czytelnika swoją autentycznością. Autor przez długi czas przygotowywał się do napisania tej powieści - przeczytał wiele artykułów dotyczących usuwania plam, krwi i środków, które do tego służą - wszystko szczegółowo mamy wyjaśnione we wstępie książki. Bonnie Winter, główna bohaterka książki jest kobietą w średnim wieku. Pracuje jednocześnie w firmie kosmetycznej i własnym zakładzie usługowym, który... zajmuje się sprzątaniem miejsc zbrodni. Jak każda kobieta stara się ona sprostać problemom życia codziennego. Mąż Bonnie jest bezrobotny, leniwy, mający wiecznie pretensje, przesiaduje tylko przed telewizorem z piwem w ręce. Jak można się domyśleć praca Bonnie jest wyjątkowa, budzi podziw i jednocześnie obrzydzenie. Pewnego dnia sprzątając miejsce zbrodni znajduje larwę motyla. Wkrótce sytuacja się powtarza. Daje larwę do zbadania znajomemu znawcy. Okazuje się, że motyl ten związany jest z aztecką legendą. "Trauma" napisana jest w sposób wyjątkowy, napięcie grozy wzrasta tu niezauważalnie dla czytelnika. Aż do końca książki nie jesteśmy pewni, czy Bonnie doświadcza czegoś nadnaturalnego czy to jej kondycja psychiczna ulega załamaniu. W książce nie znajdziemy niczego mrocznego, zaskakującego zwrotu akcji. Autor w realistyczny sposób przekazuje filozofię życiową i emocje, które targają główną bohaterką. Nie zabrakło tu oczywiście makabrycznych opisów scen zbrodni, które oddają autentyczność sytuacji. Tym razem Masterton nie zabiera nas w miejsca związane z okultyzmem, szamanami itd. W mistrzowski sposób ukazuje obraz sprzątania po miejscach zbrodni, cały jego koszmar. Powieść porusza także temat nietolerancji rasowej, jego korzenie i skutki. "Trauma" jest bardzo dobrą pozycją, nakłania nas do tego, aby się zastanowić co w naszym życiu jest tak naprawdę przerażające. Książkę polecam fanom gatunku i tym, którzy jeszcze nie zetknęli się z twórczością Mastertona jednocześnie zaznaczając, że nie jest to książka rozluźniająca. Jeżeli ktoś z was poczuje niedosyt, to do książki zostały dołączone dwa opowiadania autora - "Bazgroły" i "Szamański kompas".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Masterton pisze lekko, ale zazwyczaj dość średnio. Ale za tę lekkość i sentyment darzę go wielką sympatią. Trauma jednak mocno mnie zaskoczyła. Choć to nadal horror, to jednak grozy jest tylko lekka domieszka do świetnej opowieści o kobiecie, która sprząta po zbrodniach. Zastanawialiście się kiedyś kto to robi? Policja nie! Właściciele mieszkań zatrudniają specjalistów, którzy wiedzą jak wywabić plamy krwi czy odór rozkładającego się ciała. Fajna, choć nieco za krótka książeczka. Wydawca zrekompensował nam to jeszcze dwoma opowiadaniami, które już aż tak dobre nie są, ale nie schodzą poniżej poziomu autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)