Tajemnica Bladego Konia
Agatha Christie

Blady koń to pub, nad którym mieszkają trzy staruszki. Nie są to zwykłe staruszki spędzające czas na szydełkowaniu. Uprawiają czarną magię. Mark Easterbrook - naukowiec i intelektualista - nie wierzy w takie głupoty, a miejscem zainteresował się ze względu na dziwne okoliczności - nagłe zgony osób, które nie mają ze sobą nic wspólnego. Znajduje także tajemniczą listę, którą pozostawił ksiądz tuż przed swoją śmiercią. 

Zagadka znajduje się na pograniczu rzeczywistości  i fantastyki. Czytając tę książkę zastanawiamy się, czy czarna magia naprawdę ma szanse na istnienie. Rozwiązanie tej zagadki zaskoczy nie jednego czytelnika.

Tajemnica Bladego Konia to oddzielna powieść Agahty Christie. Nie znajdziemy w niej jej słynnych detektywów. Tym razem głównym bohaterem jest Mark Easterbrook, który wraz ze swoją koleżanką, Ginger, próbuje rozwiązać tę okultystyczną zagadkę. Oboje są pomysłowi i nie ufni czarom. 

Inną postacią wartą uwagi jest Ariadna Oliver. Sympatyczna, obdarzona bujną wyobraźnią pisarka kryminałów, prawdopodobnie w zamyśle miała być karykaturą samej Christie. Jest dobrą przyjaciółką belgijskiego detektywa, więc nie raz ją spotkamy. Choć w tej książce nie występuje za często, naprowadza jednak na właściwy trop głównego bohatera. 

Jest to niezwykle ciekawa historia, od której nie możemy się ani na chwilę oderwać. Nie raz damy się złapać, że rozwiązanie tej zagadki jest nadnaturalne, a fakt, że według angielskiego prawa nie można nikogo skazać za morderstwo popełnione za pomocą magii sprawia, że można się obawiać braku rozwiązania sprawy!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zostaje zamordowany ojciec Gorman. Pojawia się tajemnicza lista osób, które jak się okazuje już nie żyją. Wszystko wskazuje na to, że osoby te zmarły z przyczyn naturalnych. Mark Easterbrook, młody pisarz odkrywa, że może mieć coś wspólnego z tymi zgonami przybytek o nazwie Blady Koń. Krążą plotki, że mieszkające tam trzy kobiety mają nadprzyrodzone zdolności i potrafią zabijać na odległość. Mark i jego przyjaciółka postanawiają zbadać sprawę. Koniec książki nie jest może zaskakujący. Ofiary ginęły nie dzięki magii, jednak sam interes był dość pomysłowy i dochodowy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zawsze ilekroć przeżywam kryzys czytelniczy, sięgam po Agathę. Jeszcze nigdy mnie nie zawiodła. Za każdym razem przywraca mi chęć do odkrywania nowych literackich kontynentów, do bycia zaskakiwaną i oczarowaną. Niezgłębioną tajemnicą jest dla mnie to, jak Agatha, posiadając tak bogaty dorobek pisarski, potrafiła stworzyć całą gamę unikatowych zagadek i niespodzianek. Cieszę się, że nie poprzestała wyłącznie na swoich sztandarowych bohaterach: Herkulesie i pannie Marple, ponieważ wśród pozostałych książek możemy również znaleźć wiele perełek, takich jak "Tajemnica bladego konia, gdzie spotykamy całą plejadę ciekawych bohaterów rzuconych w wir zjawisk nadprzyrodzonych. Ale czy na pewno nadprzyrodzonych? Po raz kolejny autorka stosuje nieszablonowe rozwiązania narracyjne, które tak u niej lubię. Dla mojej ukochanej Agathy mogę dawać się zwodzić bez końca, bo i tak zawsze na końcu rozwiązanie będzie zaskakujące, logiczne i w pełni satysfakcjonujące.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niestety w tej książce nie ma Poirota, do którego żywię pełne niechęci uwielbienie. Jednak ponadto jest wszystko, co kocham w kryminałach mistrzyni gatunku, a intryga jest wyjątkowo soczysta i smakowita.  Nawet poboczne postacie, jak pani pastorowa, stawały mi przed oczyma niczym żywe, a do głównego bohatera nie sposób nie żywić sympatii. Jak zwykle subtelnie, przez fabułę przewija się  wątek miłosny. Jednym słowem...muszę sprawdzić czegóż to jeszcze nie czytałam, szanownej pani Agathy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)